به گزارش سرویس هنر قدس آنلاین ،اسماعیل  فلاح پور از جمله کارگردان های به نام عرصه سینماست که تا کنون آثار متنوعی  را تولید کرده است .آنچه در زیر می خوانید حاصل  گفتگوی خبرنگار قدس آنلاین با این کارگردان سینمایی است

_ آقای فلاح پور مشغول چه کاری هستید؟
درحال حاضربیشتر به فکر متنی هستم که در حال آماده کردن آن برای کاری سینمایی هستم.حتمامیدانید که بدلایل متعددی حدود12سال از سینما که حرفه اصلی و دانشگاهی من نیز هست دور بوده ام که همه برمی گردد به کارگردانی فیلمی به نام (تیک)1380 که اثری بسیار قابل اعتنا و تاثیرگذار بود اما نخواستند که دیده شود و من را در شرایطی قرار دادند که از سینما دور بمانم.به من پروانه ساخت نمی دادند و حتی یکبار گفتند باید تعهد بدهی که فیلمت سیاسی نباشد.اگر چه آن تعهد را ندادم اما تا امروز نتوانستم در حرفه خود کارکنم.در تمام این سال ها حتی یک نفر شیرپاک خورده پیدا نشد که بگوید سر کارگردان تیک چه آمده و آیا هست هنوز یا خیر؟حتی وقتی کپی دست چندم تیک را به اسم زندگی خصوصی ساختند و جنجالی دروغین براه انداختند کسی پیدا نشد که بگوید اصل این فیلم در سطحی بسیار بالاتر سال ها پیش بنام تیک ساخته شد و کسی از آن یادی نکرد.فهمیدم مفهوم خبرنگاری سینمایی در این مملکت یعنی چیزی را که سفارش می دهند در بوق کردن .بهمین خاطر است که سال هاست این حوزه را جدی نمی گیرم.می دانم وقتی که قرار باشد بسراغ منهم می آیند هرچند دیگر برایم مهم نیست.
- از کارآخرتون بگویید؟
آخرین کارم تله فیلمی است معمایی و اکشن بنام ترور که برای شبکه 1 ساختم.پرونده ای واقعی از ترور ناکام یکی از دانشمندان هسته ای که با مشورت نویسندگان متن آقایان امیرعربی و حسین تراب نژاد با مشاوران اطلاعاتی شکل گرفت.فیلمی که در آن سعی کردم به جای اکشن بازی های کاذب به واقعیت زندگی این عزیزان نزدیک تر شوم.فیلم در حال تدوین است.ولی تجربه ای نو در این زمینه محسوب میشود.غالبا سعی می کنم از کلیشه ها در کارهایم پرهیز کنم.اگر همه برای ساخت یک اثر جاسوسی واطلاعاتی به شیوه هایی معمول کار می کنند من تلاش می کنم فضایی دیگر و غیرتکراری خلق کنم.اساسا از کپی کاری بسیار بدم می آید.ترور در میزانسن و دکوپاژ کاری غیرتکراری است.و از سوژه ای خاص برخوردار است.قراراست فیلم را بعداز پخش به جشنواره سیما بفرستیم.
- شرایط امروز سینما را چگونه ارزیابی می کنید؟
سینمای ایران هنوز فرق چندانی با سال های قبل نداشته است.در واقع عملکرد مدیران جدید سینمای ایران را باید در جشنواره فجر امسال شاهد باشیم.اما از حرف های بسیار زیبایی که در مورد باز شدن فضای سینما و دوری از باند بازی ها و دسته بندی ها زده اند منهم لذت بردم.بهرحال گویند وصف العیش نصف العیش.من هم امیدوارم سینمای ایران دست از سر به اصطلاح بزرگان بردارد و به فکر سینمایی نو مهیج تاثیر گذار و بالابرنده سطح فرهنگی بینندگانش باشد و در تعامل با مردم جامعه خویش پیش برود و بودجه های دولتی و رانتی عده ای ،انشالله برای همیشه از بین برود.هرچند فکر می کنم برای این حرف ها خیلی زود باشد.
- نظرتان درباره فیلمنامه ها ی سال های اخیر چیست؟

فیلمنامه ها اکثرا ضعیف و شتابزده هستند.یکی از دلایلش رقم پایین فیلمنامه هاست.شما دستمزد یک بازیگر متوسط سینما را که حداکثر15 الی20روز درگیر فیلم خواهد بود را با دستمزد خالق یک متن سینمایی و پدیدآورنده قصه اصلی مقایسه کنید و پی به بی پایه بودن آن خواهید برد.نویسنده باید بتواند فرصت کافی برای متن بگذارد و به حقوق وی نیز احترام گذارده شود.مورد دیگر سانسور است که ما متاسفانه نمی توانیم به بسیاری از سوژه ها بپردازیم.سوژه هایی که هم می توانند جذاب باشند و هم جامعه را تشویق به آمدن به سینما ها کنند.هرچقدر سینما از درونیات و مسایل جامعه خود دور باشد تماشاگر را بیشتر از دست خواهد داد.مثلا الان رابطه پسر و دختر در جامعه شکلی کاملا متفاوت از آنچه در سینما می بینیم دارد و نویسنده و کارگردان بهر شکلی بخواهد این شکل ارتباطی جدید را بر پرده به نمایش بگذارد با مشکل روبرو خواهد بود.یا اگر مواردی چون ایدز و شیوع اعتیاد در میان دختران دبیرستانی که آمار های آن قابل دسترسی است سوژه باشند قابل تصویب نخواهند بود وسیاه نمایی نام می گیرند در حالیکه می توان با این سوژه ها به سالم سازی اجتماعی پرداخت و به جامعه هشدار داد.خیلی از مسایل هستند که نمی توان بسراغ آنها رفت که هم جذابیت سینمایی دارند و هم سینما را به اجتماع خود نزدیک می کنند و هم می توان از تاثیر سینما بر مخاطب جهت سالم سازی فرهنگی بهره جست.با ندیدن معضلات به انتشار بیشتر آنها در جامعه کمک خواهیم کرد.اصل زاویه دید درست واسلامی است.
- در مورد بحران اقتصادی سینما چه نظری دارید؟

تا سینمای ایران از پول نفت میخورد (البته رانت خواران این سینما نه بدنه فقیر آن)و تا سیاست را از حوزه هنر دور نگردانیم سینمای ایران با همین کج فهمی ها و اعمال سلیقه های مقطعی روبروست و هرگز نمی تواند اقتصاد خویش راسامان بخشد.تا وقتی فروش فیلم ها هیچ ربطی به سرنوشت آینده سازندگانش ندارد ،در بر همین پاشنه می چرخد.تهیه کننده ای که میلیاردها تومان از بیت المال مسلمین را خرج اثری می کند که حتی یک صدم هزینه اش را بر نمی گرداند و بلافاصله پروژه بعدی به وی سپرده میشود .بدیهی است نمی تواند برای این مملکت و نظام کارساز باشد.به هنگامیکه فقط منافع مالی و رانتی بیشتر بهر قیمت در دستور کار باشد حرف از فرهنگ و اخلاق علیرغم توصیه اکید مقام رهبری بکار بسته نخواهد شد.
- و به عنوان کلام آخر؟
ما همچنان که به ظهور ولی عصر امیدواریم به پایان عصر بی عدالتی و رانت خواری و بیکار ماندن اجباری افرادی چون بنده نیز امیدواریم.انشالله.