خوب هم آن را وارسی می‌کنید تا سوراخ نباشد و زدگی و پارگی و لکه و... هم نداشته باشد. خوب به همین ترتیب هنگام خرید دیگر محصولات هم مردم به عنوان بازار مصرف محصولات از یک توانایی حداقلی برای حفظ حقوقشان برخوردارند. بنابراین اگر کسی برود و در مثلاً میدان تره‌بار، میوه فاسد شده را به جای میوه درجه یک به او بفروشند، می‌توان مقداری هم خودش را مقصر دانست که؛ باید چشمهایت را باز می‌کردی!
اما کالا و خدماتی هستند که ما اغلب ناچار به مصرف و خرید آن هستیم و بر اساس تبلیغی که می‌شود، قیمت آن را می‌پردازیم و چون پی بردن به انجام تعهد توسط فروشنده یا عدم آن نیازمند ابزار و امکاناتی است که در دست عامه خریداران نیست یا به دلایل مختلف اگر هست امکان اعاده حقوق، چندان میسر نیست، بنابراین فروشندگان آن هر بلایی که می‌خواهند بر سر مشتریان می‌آورند. اینجا چه کسی باید پاسدار حقوق ملت باشد و جلوی این نوع از دزدی‌ها و کلاهبرداری‌ها را بگیرد؟ با کمال تأسف، این قبیل کم فروشی‌ها در سالهای اخیر به وفور افزایش یافته و هیچ کس هم کاری نمی‌کند. مثلاً کالایی را می‌خرید و بخشی از قیمت را بابت کارت گارانتی از شما می‌گیرند. بعد که مشکلی پیش می‌آید، به انواع لطایف الحیل از زیر تعهداتشان می‌گریزند و آب هم از آب تکان نمی‌خورد.
مثال در این زمینه فراوان است، اما مثال زنده این روزهای آن، فروش اینترنت توسط شرکتهای مربوط است از آنها که سیم و مودم و خط ثابت و... کلی بند و بساط دیگر می‌خواهند تا اینترنتهای جی پی آر اس و بتازگی تری جی. در اغلب موارد در کشور ما مصرف کنندگان برای خرید اینترنت بشدت حقوقشان تضییع می‌شود. به طور مثال اکنون شرکتهای ارایه کننده اینترنت همراه در کشور برای ارایه اینترنت نسل دو، دارند پولی را از خلق ا... می‌گیرند که در دیگر کشورهای جهان این هزینه برای نسلهای سه و چهار گرفته می‌شود. البته آنها که استفاده کرده‌اند خوب می‌فهمند که تفاوت این نسلها فقط یک رقم نیست، بلکه فرق هر نسل با نسل بعدی در خدمات و کیفیت، زمین تا آسمان است. بماند که شرکتهای وطنی، در ارایه همان اینترنت نسل دو هم خدا می‌داند دارند با ملت چطور تا می‌کنند. چون شما اینترنت را با هزار امید می‌خرید، اما برای ارسال یک پیام عادی در فضای مجازی، می‌بینی ده بار خطا می‌دهد! پول را هم داده‌ای. یا هنگام دریافت پول، مشخصات خدماتی را می‌دهند که شما آب دردهانت جمع می‌شود، اما وقتی می‌خری و می‌خواهی استفاده کنی، می‌بینی چیز دیگری به تو قالب کرده‌اند. آن وقت نمی‌دانی باید به کجا پناه ببری. دردناکتر وقتی است که می‌بینی این شرکتها همه روزه و هر ساعت دارند سر میلیونها کاربر را کلاه می‌گذارند و نهادهای ناظر؛ اما... واقعاً نهاد ناظری هم وجود دارد به نظر شما؟ اگر بود این جماعت در دزدی از مردم اینقدر جسور می‌شدند؟!