به گزارش ایرنا به نقل از شبکه خبری 'اسکای نیوز'، یک فعال حقوق بشری که به نام وی اشاره ای نشد به خبرگزاری رویترز گفت: هم اکنون دیده بان حقوق بشر و بسیاری از گروه های فعال در این زمینه نسبت به چند طرح دولت میانمار علیه مسلمانان روهینگا نگران اند.
بیشتر اقلیت مسلمان روهینگا در ایالت راخین در ساحل غربی این کشور ساکنند و از تبعیض نژادی دولت میانمار رنج می برند به طوری که پس از درگیری خونبار بودایی ها با مسلمانان، 140 هزار تن از مسلمانان درسال 2012 دست به مهاجرت زدند.
دولت میانمار ضمن مخالفت با اعطای حق شهروندی به مسلمانان روهینگا ،علی رغم اقامت طولانی مدت آنها در میانمار از نسلهای قبل تاکنون، آنها را مهاجران بنگلادشی غیر قانونی می داند.
ایالت راخین گام اول برای اعطای حق شهروندی به مسلمانان روهینگا را اعتراف آنها به بنگلادشی بودن می داند که بیشتر آنها با این امر مخالفند.
دولت میانمار بر اساس پیش نویس این طرح که رویترز نسخه ای از آن را بدست آورد به مقامات محلی دستور داده مسلمانانی که با بنگالی نامیدن آنها مخالفند به اردوگاههای کار اجباری فرستاده شوند.
سازمان های حقوق بشری هشدار دادند این اقدامات هزاران مسلمان روهینگایی را مجبور به ترک روستاهای خود و بازداشت در اردوگاهها برای مدت نامعلومی می کند.
معاون مدیر منطقه آسیای دیده بان حقوق بشر روز جمعه در بیانیه ای گفت: طرح دولت میانمار فقط شامل انزوای دائمی وتداوم وضعیت بی هویتی ( محرومیت از حقوق شهروندی) نیست بلکه طرحی تعمدی برای محروم کردن مسلمانان روهینگا از همه امتیازها و اجبار آنها به ترک کشور است.
دولت میانمار، مسلمانان روهینگا را به عنوان یک گروه نژادی در نظر می گیرد به طوری که آن ها از حقوق شهروندی محروم و با محدودیت های فراوانی مواجه اند آنها همچنین این محدودیت ها را در اموری نظیر ازدواج و فعالیت های بازرگانی و تولیدی نیز احساس می کنند.
میانمار (بـِرمه پیشین) در آسیای جنوب شرقی واقع است و بیش از 60 میلیون نفر جمعیت دارد که از اقوام گوناگون ( نزدیک به 144قومیت ) تشکیل شده است. ۸۹ درصد از مردم میانمار بودایی و مابقی را مسیحیان، مسلمانان وهندوها تشکیل می دهند .
میانمار، از مستعمره های بریتانیا بود که در سال ۱۹۴۸ به استقلال رسید. از زمان استقلال، این کشور شاهد درگیری های درازمدت میان اقوام گوناگون خود بوده و یکی از طولانی ترین جنگ های داخلی را به خود دیده است.
در پی انتخابات سال ۲۰۱۰، دولتی به ظاهر غیرنظامی اداره امور برمه را در دست گرفته و برخی اصلاحات سیاسی را به اجرا گذاشته که به عنوان مقدمه حرکت به سوی دموکراسی، با استقبال مخالفان داخلی و همچنین کشورهای غربی مواجه شده است.
در سال ۱۹۸۲ قانون حقوق شهروندی در این کشور به تصویب رسید که به واسطه این قانون از میان ۱۴۴ قومیت موجود در میانمار ۱۳۵ قومیت حق شهروندی دریافت کردند و ۹ دسته از اقوام اقلیت از حق شهروندی محروم شدند که بزرگترین این قومیت های، قوم روهینگا است.
دولت میانمار برای رفع اختلافات و مشکلات میان مسلمانان و بوداییان، سیاست کوچ اجباری ۶ میلیون مسلمان روهینگایی را از منطقه آرکان اتخاذ کرده است. البته آمار رسمی جمعیت روهینگا ۶ میلیون نفر است اما طبق آمار غیر رسمی جمعیت این قوم که صد در صد آنها مسلمان هستند به ۸ میلیون نفر می رسد. به واسطه این سیاست اتخاذ شده از جانب دولت قریب به ۱۵۰ هزار نفر از مسلمانان آرکان به بنگلادش، ۵۰ هزار نفر به تایلند و ۴۰ هزار نفر به مالزی و تعداد قابل توجهی به دیگر کشورهای آسیایی مهاجرت کردند.
به گزارش رسانه ها، در آخرین اظهار نظر رییس جمهوری میانمار آمده است که ۸۰۰ هزار نفر از این قوم را باید از میانمار اخراج کرد تا تنش ها پایان یابد.
بیشتر اقلیت مسلمان روهینگا در ایالت راخین در ساحل غربی این کشور ساکنند و از تبعیض نژادی دولت میانمار رنج می برند به طوری که پس از درگیری خونبار بودایی ها با مسلمانان، 140 هزار تن از مسلمانان درسال 2012 دست به مهاجرت زدند.
دولت میانمار ضمن مخالفت با اعطای حق شهروندی به مسلمانان روهینگا ،علی رغم اقامت طولانی مدت آنها در میانمار از نسلهای قبل تاکنون، آنها را مهاجران بنگلادشی غیر قانونی می داند.
ایالت راخین گام اول برای اعطای حق شهروندی به مسلمانان روهینگا را اعتراف آنها به بنگلادشی بودن می داند که بیشتر آنها با این امر مخالفند.
دولت میانمار بر اساس پیش نویس این طرح که رویترز نسخه ای از آن را بدست آورد به مقامات محلی دستور داده مسلمانانی که با بنگالی نامیدن آنها مخالفند به اردوگاههای کار اجباری فرستاده شوند.
سازمان های حقوق بشری هشدار دادند این اقدامات هزاران مسلمان روهینگایی را مجبور به ترک روستاهای خود و بازداشت در اردوگاهها برای مدت نامعلومی می کند.
معاون مدیر منطقه آسیای دیده بان حقوق بشر روز جمعه در بیانیه ای گفت: طرح دولت میانمار فقط شامل انزوای دائمی وتداوم وضعیت بی هویتی ( محرومیت از حقوق شهروندی) نیست بلکه طرحی تعمدی برای محروم کردن مسلمانان روهینگا از همه امتیازها و اجبار آنها به ترک کشور است.
دولت میانمار، مسلمانان روهینگا را به عنوان یک گروه نژادی در نظر می گیرد به طوری که آن ها از حقوق شهروندی محروم و با محدودیت های فراوانی مواجه اند آنها همچنین این محدودیت ها را در اموری نظیر ازدواج و فعالیت های بازرگانی و تولیدی نیز احساس می کنند.
میانمار (بـِرمه پیشین) در آسیای جنوب شرقی واقع است و بیش از 60 میلیون نفر جمعیت دارد که از اقوام گوناگون ( نزدیک به 144قومیت ) تشکیل شده است. ۸۹ درصد از مردم میانمار بودایی و مابقی را مسیحیان، مسلمانان وهندوها تشکیل می دهند .
میانمار، از مستعمره های بریتانیا بود که در سال ۱۹۴۸ به استقلال رسید. از زمان استقلال، این کشور شاهد درگیری های درازمدت میان اقوام گوناگون خود بوده و یکی از طولانی ترین جنگ های داخلی را به خود دیده است.
در پی انتخابات سال ۲۰۱۰، دولتی به ظاهر غیرنظامی اداره امور برمه را در دست گرفته و برخی اصلاحات سیاسی را به اجرا گذاشته که به عنوان مقدمه حرکت به سوی دموکراسی، با استقبال مخالفان داخلی و همچنین کشورهای غربی مواجه شده است.
در سال ۱۹۸۲ قانون حقوق شهروندی در این کشور به تصویب رسید که به واسطه این قانون از میان ۱۴۴ قومیت موجود در میانمار ۱۳۵ قومیت حق شهروندی دریافت کردند و ۹ دسته از اقوام اقلیت از حق شهروندی محروم شدند که بزرگترین این قومیت های، قوم روهینگا است.
دولت میانمار برای رفع اختلافات و مشکلات میان مسلمانان و بوداییان، سیاست کوچ اجباری ۶ میلیون مسلمان روهینگایی را از منطقه آرکان اتخاذ کرده است. البته آمار رسمی جمعیت روهینگا ۶ میلیون نفر است اما طبق آمار غیر رسمی جمعیت این قوم که صد در صد آنها مسلمان هستند به ۸ میلیون نفر می رسد. به واسطه این سیاست اتخاذ شده از جانب دولت قریب به ۱۵۰ هزار نفر از مسلمانان آرکان به بنگلادش، ۵۰ هزار نفر به تایلند و ۴۰ هزار نفر به مالزی و تعداد قابل توجهی به دیگر کشورهای آسیایی مهاجرت کردند.
به گزارش رسانه ها، در آخرین اظهار نظر رییس جمهوری میانمار آمده است که ۸۰۰ هزار نفر از این قوم را باید از میانمار اخراج کرد تا تنش ها پایان یابد.
نظر شما