اگر قبلترها بیرنگی آسمان را پای روزهای مه آلود زمستانی و نشانه بارش برف میدانستیم حالا آن قدری کارکشته شدهایم که پیش از اعلام اخبار هواشناسی و هشدارهای محیط زیستی، خودمان متوجه باشیم امروز هوا آلوده است و باید ماسکهای سفید را دوباره استفاده کنیم.
پدیده آلودگی هوا در مناطق شهری، یکی از پیامدهای انقلاب صنعتی است که از سیصد سال پیش آغاز و با توسعه صنعتی و زیاد شدن شهرها بر میزان و شدت آن روز به روز افزوده میشود.
سهم 72 درصدی خودروها
مدیرکل محیط زیست آذربایجانشرقی میگوید: شمار روزهای آلوده در 10 ماهه سال گذشته 53 روز بوده که امسال به 25 روز کاهش یافته که نسبت به مدت مشابه بیش از 50 درصد کاهش یافته است.
حمید قاسمی در پاسخ به اینکه عمده دلایل این بهبود اوضاع نسبت به سال گذشته چه مواردی است، ادامه میدهد: توزیع بنزین یورو 4، بهبود شرایط جوی، نظارت و پایش مستمر از سوی اداره محیط زیست، افزایش شماری سامانههای پایش لحظهای از چهار به هفت مورد در کارخانجاتی مانند ریختهگری، سیمان صوفیان، پتروشیمی، مس سونگون و… همچنین آنالیز شیمیایی بنزین مصرفی از جمله دلایل کاهش روزهای مه آلود در تبریز است. وی با استناد به مطالعاتی که سال 91 انجام شده، یادآور میشود: مقصر 72 درصد از آلودگی هوای تبریز منابع متحرک مانند خودروها و 28 درصد منابع ثابت مانند منابع خانگی و تجاری هستند و در این بین نمیتوان نقش وارونگی هوا در فصول سرد سال و ریزگردهای محلی و فرامنطقهای را هم نادیده گرفت.
قاسمی یادآوری میکند: هم اکنون تبریز از لحاظ آلودگی در بین هفت کلانشهر کشور در رتبه آخر قرار دارد و این در حالی است که سال گذشته پس از تهران در رتبه دوم آلودگی قرار داشت که این موضوع از بهبود وضعیت حکایت دارد.
خودروهای فرسوده یا بیکیفیت
یکی از ریشههای آلودگی هوای تبریز ورود روزافزون و بیرویه خودرو به این شهر بدون خروجی است. از سوی دیگر با در نظر گرفتن ظرفیت محدود شبکه معابر تبریز، ورود حجم بالای خودرو بر ترافیک و آلودگی هوا دامن میزند.
مازوت متهم آلودگی هوای کلانشهر تبریز
در این بین نماینده مردم تبریز، اسکو و آذرشهر در مجلس شورای اسلامی هم با اشاره به وضعیت بحرانی آلودگی هوای تبریز در سالهای اخیر میگوید: آلودگی هوای تبریز بخصوص در فصل زمستان که وارونگی هوا را داریم، به یک معضل تبدیل شده است.
محمداسماعیل سعیدی به دلایل مختلف ایجاد شرایط کنونی اشاره کرده و ادامه میدهد: بخش مهم آن مربوط به آلایندههایی است که از سوخت فسیلی استفاده میکنند و نقش خودروها، نیروگاه تبریز و همچنین کارخانجات ضلع غربی تبریز را نمیتوان نادیده گرفت.
راهکار مقابله با آلودگی هوا
در این بین دبیر شبکه تشکلهای مردم نهاد زیست محیطی آذربایجانشرقی هم معتقد است تنها راهکار مبارزه با آلودگی هوای شهرها این است که نرخ تولید آلودگی را پایین بیاوریم.
علی علمی با بیان اینکه تنها چاره ما در این راه توسعه فضای سبز است، میگوید: طبق استانداردها میزان سرانه فضای سبز برای هر نفر 25 تا 50 متر باید باشد که شاید در تبریز این رقم حدود 10 متر باشد، در حالی که برای کنترل این آلودگی هوا باید کمربند سبز در اطراف تبریز ایجاد شود.
متأسفانه عدم مدیریت صحیح طی 50 یا 100 سال اخیر موجب شد شهری که روزگاری به «باغ شهر» معروف بود، امروز در چنین شرایطی نفس بکشد.
علمی به تانکرهای فرسوده و ماشینهای کمپرسی و عمر 30ساله آنها هم اشاره کرده و میگوید: در اروپا پس از چهار سال عمر مفید این خودروها را تمام شده میدانند، که ما میتوانیم با قیمتی پایینتر این ماشینها را خریداری کنیم.
در این بین مدیرعامل سازمان پارکها و فضای سبز تبریز هم با بیان اینکه تاثیر فضای سبز در آلایندگیهای شهری کمتر دیده میشود، میگوید: به علت از بین رفتن پوشش گیاهی در اطراف شهرها و کمبود آب، تبریز به شهری مستعد در زمینه ورود غبار و آلودگی تبدیل شده است.
محمدحسین حسنزاده با اشاره به ریزش برگ درختان در فصل زمستان، ادامه میدهد: فضای سبز عامل اصلی جلوگیری از آلودگی شهر طی سال و هنگام ورود گرد و غبار به شمار میرود و در فصول سرما به دلیل ریزش برگ درختان شاید همین موضوع تشدید کننده آلایندگیها باشد.
وی ادامه میدهد: باید فرهنگ مردم را به سمت کاهش آلایندگی سوق دهیم. اگر خط یک و دو متروی تبریز راهاندازی شود فقط 20 درصد از سفرهای شهری را کاهش میدهد و همین نکته نشان میدهد باید به نوسازی اتوبوسها که اصلیترین ناوگان عمومی ما را تشکیل میدهند، توجه بیشتری کنیم.
نظر شما