به گزارش قدس آنلاین روزنامه اطلاعات می نویسد: تفریح و مخارج اضافه بر سازمان که بماند، خیلی وقت ها مجبورید از نیازهای اصلی زندگی هم چشم بپوشید. بعد ناگهان یک روز صبح بیدار می شوید و خبری به شما می رسد، مبنی بر این که هر آینه ممکن است کاخ آرزوهایتان ویران شود و رویای خانه دار شدن را برایتان به کابوس تبدیل کند. بعضی از مردم از روی سادگی فریب کلاهبرداران را می خورند، اما بعضی دیگر خام وعده های به ظاهر محکم و پشتوانه دار می شوند. چه اتفاقاتی ممکن است بیفتد که شیرینی رویای رهایی از مستاجری را به کامتان تلخ کند؟
* قیمت مسکن، از تهران تا پاریس
در سال1387، وب سایت خبری تحلیلی نواندیش به نقل از خبرگزاری فرانسه، که طی گزارشی به مقایسه قیمت مسکن در تهران و پاریس پرداخته بود، نوشت: «قیمت مسکن در تهران قابلیت رقابت با قیمت مسکن در پاریس را دارد، به طوری که در پایتخت فرانسه هر متر مربع خانه 10 تا 100 میلیون ریال (شش هزار و 500 تا 10 هزار و 700 دلار) معامله می شود.
یک آژانس املاک در تهران با اعلام این که متراژ خانه های شمال شهر تهران به طور میانگین 200 متر مربع است، می گوید: برای خـرید خانه در مناطق شمالی شهر باید دست کم یک میلیون دلار پرداخت کنید.
یک پنت هاوس لوکس هزار و 400 متری در شمال تهران اخیرا 21 میلیون دلار به فروش رفت که قیمت هر متر مربع آن حدود 15هزار دلار بود. این در حالی است که میانگین حقوق ماهانه ایرانیان معادل 300 تا 460 دلار در ماه است.
در حالی که اقتصاد ایران تحت فشار تورم قرار دارد، ثروت مالکان خانه در این کشور به واسطه حباب بازار مسکن به سرعت در حال افزایش است، به طوری که خرید خانه را از وسع شهروندان عادی خارج کرده است. قیمت ها ظرف چند ماه در شهرک پرند و هشتگرد در 50 کیلومتری تهران دو برابر افزایش یافته و همزمان در اصفهان، مشهد و تبریز نیز قیمت ملک ظرف یک سال دو برابر شده است.
یک صنعتگر ایرانی که در آستانه ورشکستگی قرار داشت، می گوید که سرمایه گذاری در ملک باعث نجات کسب و کار وی شده است. وی در این باره توضیح می دهد: ما در طول بیش از یک سال، حدود 800 هزار دلار ضرر کردیم، اما تصمیم گرفتیم اطراف تهران در بخش زمین سرمایه گذاری کنیم و ظرف دوماه توانستیم معادل ضرر و زیان های خود سود ببریم.
شاید سودآوری قابل ملاحظه بازار مسکن لبخند را روی صورت برخی نشانده باشد، اما این اصلاً خبر خوبی برای 40 درصد از جمعیت 70 میلیونی ایران که با کرایه خانه های فزاینده دست به گریبان هستند و رویای آنها برای برخورداری از خانه شخصی روز به روز کم رنگ تر می شود، نیست.
* اندر فواید مشورت با کارشناس امور ثبتی!
در این اوضاع و احوال که خانه دار شدن به شکل رویایی بزرگ در آمده است، خیلی باید مراقب بود تا این رویا در آستانه تعبیر، نابود نشود!
«چرا مردم وقتی می خواهند یک خودرو بخرند، نظر همسایه و همسر و کارشناس را درباره مدل و رنگ و شرایط آن جویا می شوند، اما برای خرید خانه که چندین برابر خودرو قیمت دارد، کمترین مشورتی نمی کنند؟»
مرد جوانی که چند سال برای حل مشکل سند خانه ای که خریده است، گرفتار رفت و آمد به دادگاه بوده است، با نقل این سخنان از زبان یک کارشناس می گوید: اگر پیش از خرید ملک به کارشناسان امور ثبتی در سازمان ثبت املاک و اسناد کشور مراجعه کنید، آنها ضمن در اختیار قرار دادن تمامی اطلاعات مربوط به ملک مورد نظر شما از قبیل قیمت و حدود آن، می توانند ریشه ملک را هم به شما بگویند، یعنی این که ملک چند دست و به چه کسانی فروخته شده است و سند آن تا چه حد اعتبار دارد. مشاوران املاک نمی توانند چنین اطلاعاتی را در اختیار شما بگذارند، ضمن آن که ترجیح می دهند خودشان به شما مشورت بدهند.
این مرد در توضیح مشکل ملک خودش می گوید: در حدود 60 سال پیش، مشخص کردن حدود زمین ها به شکل امروزی و دقیق انجام نمی شد و حدود اراضی را با توجه به املاک اطراف تعیین می کردند، مثلا می نوشتند زمین شما از سمت جنوب به فلان چاه ختم می شود و از سمت شمال حدی به فلان نهر دارد.
امروز ممکن است آن چاه یا نهر دیگر وجود نداشته باشد و اگر صاحبان املاک بخواهند سندهایشان را تفکیک کنند، در این مورد با مشکل مواجه شوند.
اگر در تعیین حدود هر ملک، نیم مترمربع هم اختلاف نظر وجود داشته باشد، وقتی یک قطعه زمین بزرگ می خواهد به چندین قطعه کوچک تقسیم شود، ممکن است ناگهان 50 متر مربع زمین کم بیاید، یعنی یکی از مالکین متوجه شود زمین او دیگر وجود خارجی ندارد! هرکس هم زودتر به اداره ثبت اسناد مراجعه کرده و کارشناس آورده باشد، می تواند قضیه را به نفع خودش تمام کند.
وی می افزاید: من هم خانه ای خریده بودم که تعیین حدود آن 60 سال قبل انجام شده بود، ضمن آن که کارمند اداره ثبت نیز در همان 60 سال پیش، اشتباه کرده و اطلاعات را به صورت نادرست وارد کرده بود.
در این گونه موارد، در نهایت شورای عالی ثبت و هیأت نظارت ثبتی باید بیایند و نظر بدهند. آنها کارشناس فرستادند و از آنجا که به دلایل اشاره شده، زمین بر حسب سند موجود نبود، بر حسب زمین های موجود، سند جدید برای املاک مجاور یکدیگر صادر کردند، به طوری که نه سیخ بسوزد و نه کباب!
* ساخت و سازهای مشارکتی و دردسرساز
عده ای ترجیح می دهند، به جای خرید خانه جدید، خانه قدیمی خود را بکوبند و آپارتمان بسازند. در این راه معمولاً از یک بساز و بفروش کمک می گیرند یا به همراه همسایه هایشان کار را به شکل مشارکتی پیش می برند. چنین اقدامی مستلزم دقت فراوان و توجه به هر بند از قرارداد میان مالک و پیمانکار است تا موجب پشیمانی نشود.
بی توجهی به مفاد قرارداد، می تواند بیش از آنچه فکر می کنید، خسارت به همراه داشته باشد، مانند ماجرایی که مادر یک خانواده برایم تعریف می کند: 12 دی ماه سال 1390 ما به همراه پنج همسایه مان، قراردادی را با یک مرد جوان امضا کردیم تا به موجب آن، خانه های ما را بکوبد و یک مجتمع مسکونی 10 واحدی بسازد، چهار واحد را خودش بردارد و بقیه را بین ما تقسیم کند، به طوری که هر همسایه مطابق متراژ آپارتمان خودش سود ببرد.
درباره ما قرار بر آن شد که تا اتمام ساخت خانه، کرایه خانه اجاره ای را برایمان بپردازد، اما این کار را فقط برای چند ماه انجام داد و بعد هم پیش پرداختی که داشتیم بابت اجاره خانه رفت، تا جایی که از اول خرداد ماه امسال، خودمان داریم کرایه خانه می دهیم. بدتر از همه این که آن مرد فقط خانه را تخریب کرد و برای ساخت هیچ گونه اقدامی انجام نداد. گفت ورشکست شده ام و پول ندارم.
بعد متوجه شدیم این آدم در منطقه نارمک، 22 پروژه چند واحدی را به همین شکل در دست گرفته و همه را نیمه کاره رها کرده است که خیلی از آنها با هزینه شخصی ساخت و ساز را ادامه دادند، اما در مورد ما این اتفاق نیفتاد، زیرا اشتباه بزرگی کردیم و موقع عقد قرارداد، به او وکالت تام دادیم و 4/2 دانگ از هر واحد را به نام اش کردیم تا به قول خودش کار را آغاز کند.
اما متاسفانه از اعتماد ما سوء استفاده کرد و سند ما را در جایی که 380 میلیون تومان بدهکار بود، گرو گذاشت، به طوری که الان سندی در اختیار نداریم تا بتوانیم خودمان ساخت و ساز را ادامه بدهیم.
این مشکل را هم بنگاه املاک برای ما ایجاد کرد، زیرا سند پیش او امانت بود و نباید آن را به بساز و بفروش تحویل می داد.
از این پنج همسایه مالباخته، یکی از آنها پیرمردی است که خودش مهندس ساختمان بوده و دیگری، هم تجربه بنگاهداری داشته است و هم تجربه معماری. با این حال همگی فریب چرب زبانی مرد جوان را خورده و به او اعتماد کرده اند.
این مرد، چهار واحدی را که قرار بود برای خودش بردارد، پیش فروش کرده و هر واحد را به دو نفر دیگر فروخته و با این کار، مشکلات مضاعفی برای شرکا ایجاد کرده است، اما خودش دارد با سر و وضع آراسته و شیک، راست راست راه می رود و خودروی گران قیمتی هم زیر پای اوست. او مدعی است 900 میلیون تومان خرج کرده است و همسایگان اول باید این مبلغ را به او برگردانند تا اجازه بدهد کار را به یک نفر دیگر بسپارند.
* توصیه ها را جدی بگیرید!
زن مالباخته می گوید: بزرگ ترین اشتباه ما این بود که علاوه بر اختصاص چهار واحد به نام سازنده، بخشی از سند شش دانگ هر واحد را هم به نامش کردیم و اقدامات بعدی او چنان مشکلاتی ایجاد کرده است که هیچ سازنده دیگری حاضر نیست وارد این ماجرا شود. تنها راه پیــش روی این خانواده ها، طرح شکایت است که انجام داده اند و حالا منتظر فرا رسیدن موعد دادگاه در بهمن ماه هستند.
یکی دیگر از شکایاتشان آن است که اگرچه 3 میلیارد و 600 میلیون تومان چک از مرد کلاهبردار در اختیار دارند، اما برای آن که در این زمینه بتوانند اقدام قانونی انجام دهند، باید دست کم 150 میلیون تومان به حساب دولت بریزند و همین مانع باعث شده است تا مرد کلاهبردار با وقاحت بگوید شما نمی توانید کاری انجام بدهید و بیخود دلتان را خوش نکنید. من کوچک ترین خسارتی هم نمی پردازم، کما این که قبلا هم بارها محکوم شده ام و نپرداخته ام!
اعضای خانواده ای که با آنها گفتگو می کنم، در پاسخ به این پرسش که برای کسانی که می خواهند ساخت و ساز مشارکتی انجام بدهند، چه توصیه هایی دارند، می گویند: هنگام نوشتن قرارداد باید به خیلی چیزها اشراف داشته باشید و اگر تازه کارید و می خواهید قرارداد را صرفا با اعتماد به بنگاه انجام بدهید، قطعاً بازنده خواهید بود! سابقه سازنده را بررسی کنید. اگر همان ابتدای کار، وعده و وعیدهای رنگارنگی داد و پیشنهادات خوبی داشت و به شما پول پرداخت، گول نخورید، چه بسا با یک کلاهبردار طرف باشید!
این خانواده در میانه ماجرا، مرد خود را از دست داده اند. او درست فردای روزی که خبر رسـید واحدهای مجـتمع شان به چند نفر فروخته شده است، سکته کرد و از دنیا رفت.
یکی دیگر از مالکان 37 ساله، در پروژه ای مشابه که توسط همین سازنده متوقف مانده است، سکته مغزی کرد و از کار افتاد. زنی 57 ساله هم می گوید که دار و ندار خود را از دست داده است و حتی دیگر خانه ای برای سکونت ندارد و هر چند روز یک بار به خانه یکی از اقوامش می رود و کارهای منزلشان را انجام می دهد، تا اجازه بدهند پیش آنها بماند.
* 10 سال در انتظار واگذاری زمین!
جالب است بدانید حتی اعضای تعاونی مسکن کارکنان قوه قضاییه نیز برای خانه دار شدن، دچار مشکل شده اند و از سال 1385 منتظرند تا شاید وعده ای که برای پایان آن سال به آنها داده شده بود، عملی شود! یکی از اعضای این تعاونی در تماس با گروه گزارش روزنامه اطلاعات می گوید: ما 2400 نفر از اعضای تعاونی مسکن کارکنان قوه قضاییه هستیم که نزدیک به یک دهه است سر دوانده می شویم. در این مدت برخی از اعضای تعاونی مسکن سکته کرده اند و زندگی برخی دیگر از هم پاشیده شده است.
داستان از آنجا شروع شد که این گروه از کارمندان قوه قضاییه به امید تملک یک قطعه زمین هزار متری در سیف آباد هشتگرد، دار و ندارشان را به مرد جوانی که ادعا داشت این زمین ها را در اختیار دارد، سپردند.
مرد میانسال می گوید: در سال 1385 ما هرچه پول داشتیم جمع کردیم و زیر بار قرض رفتیم تا بتوانیم در چند نوبت، 18 میلیون تومان واریز کنیم و در نوبت تحویل زمین قرار بگیریم. گفته بودند هرکس زودتر پول بریزد، اولویت دارد. همچنین مطابق برگه ای که هنوز هم داریم، قرار بود این کار طی یک سال انجام شود و اگر نشد، به ازای هر یک روز دیرکرد، 10 میلیون تومان خسارت به تعاونی بپردازند.
متاسفانه از آن روز به بعد هنوز هیچ خبری نشده است و فقط هر سال یا هر دو سال یک بار مجمعی برگزار می کنند و یک مشت حرف تحویل ما می دهند و با گفتن این که «در دست اقدام است»، سرمان را گرم می کنند! آخرین حرفشان هم این بود که امسال برایتان یک کاری انجام می دهیم!
این مرد خسارت دیده می افزاید: در مجمع امسال که در دادگستری چهار راه گلوبندک برگزار شد، تقاضا کردیم هیأت مدیره را عوض کنند و پذیرفتند، اما باز هم چشممان آب نمی خورد که اتفاقی بیفتد.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا شکایت رسمی هم انجام داده اند، به گزارشگر روزنامه اطلاعات می گوید: البته، شکایت کرده ایم، حتی جلوی دفتر آقای شاهرودی، رئیس وقت قوه قضاییه، تجمع اعتراض آمیز برگزار کردیم، اما هنوز به شکایت ما رسیدگی نشده است. چه کسی باید پاسخگوی این حق و ناحق شدن ها باشد؟ چرا درباره ما عدالت اجرا نمی شود؟
نظر شما