پایگاه تحلیلی نشریه «اینترنشنال پالیسی دایجست» در مقاله‌ای با عنوان «روسیه و ایران: نتایج ضمنی یک اتحاد واکنشی» به قلم «استفان پیت- واکر»، با پرداختن به همکاری‌های هسته‌ای و غیر هسته‌ای میان ایران و روسیه، این همکاری‌ها را زمینه ساز تغییری مهم در توازن قدرت منطقه دانست و نوشت: «ولادیمیر پوتین»، رئیس جمهور روسیه و مدافع و مشاورش «الکساندر داگین»، درعین حال که جنگی شدید را در اوکراین به پیش می‌برند، درحال ساختن اتحادی ضد غربی با ایران نیز هستند.  در ادامه این مطلب آمده است: روسیه و ایران بویژه در طول پنج سال گذشته روابط تجاری خود را افزایش داده اند و در حال حاضر نیز درحال انجام گفت‌وگوهایی در زمینه تبادلات انرژی، فناوری هسته‌ای و فروش تسلیحات هستند.

همچنین دو کشور بتازگی توافقنامه‌ای اطلاعاتی را به امضا رسانده اند که مسکو و تهران را قادر می‌سازد اطلاعات خود را به اشتراک گذاشته و از امکانات مشترکی همچون «سیگینت»(یابنده‌های اطلاعات علایم الکترونیکی و سایبری) در مرزهای سوریه و لبنان استفاده کنند. این امکانات می‌تواند اطلاعاتی را درمورد اسراییل و ایالات متحده گردآوری کرده و در اختیار ایران و روسیه  قرار دهد. از این رو با توجه به اینکه هرگونه اتحاد تهران- مسکو می‌تواند به مسایل خاوردور، خاور نزدیک و کل جهان ارتباط پیدا کند، باید مورد توجه بیشتری قرار بگیرد.

اینترنشنال پالیسی دایجست در ادامه، ایران را از طریق آنچه که ترکیبی از اقدامهای دیپلماتیک و نظامی عنوان می‌کند، در حال افزایش نفوذ خود در خاورمیانه دانسته و می‌نویسد: حسن روحانی، رئیس جمهور ایران در رسانه‌های جهانی به عنوان رئیس جمهوری میانه رو که از حمایت ایرانیان برخوردار است، معرفی می‌شود. وی توانسته است با نشان دادن تمایل ایران به مشارکت در مبارزه با «دولت اسلامی»، تماسها و روابط دوستانه و منطقی با سازمان ملل داشته باشد. مقامهای ایران درعین حال هشدار داده اند، هرگونه حمله ایالات متحده به سوریه به جنگی گسترده تر در خاورمیانه منجر خواهد شد که نابودی اسراییل را درپی خواهدداشت.

از سوی دیگر نظامیان شیعی مورد حمایت ایران در عراق همگام با دولت مرکزی شیعی این کشور درحال جنگ با تروریستهای افراطی بوده و آشکارا از کمکها و حمایتهای سپاه قدس ایران برخوردارند. سپاه قدس ایران همچنین سالها به حمایتهای نظامی خود از دولت بشار اسد در سوریه ادامه داده است و بدون کمکهای ایران، دولت سوریه احتمالا تاکنون قادر به حفظ قدرت خود نبود. ایران همچنین از حوثی‌ها که بتازگی دولت یمن را برکنار کرده اند، حمایت کرده است. تهران به حمایتهای خود از گروه‌هایی همچون حزب ا... و حماس نیز ادامه می‌دهد.

استفان واکر در ادامه می‌نویسد: با توجه به روابط نزدیک ایران با دولت مرکزی عراق، شاید بتوان این‌گونه نتیجه گیری کرد که اگر ایران در پشت صحنه شکست نظامی «دولت اسلامی عراق و شام» (که به کشتار قبایل سنی و دیگر اقلیتهای مذهبی می‌پردازد) حضور داشته باشد، این شرایط زمینه‌ای را فراهم خواهد کرد که در آن نفوذ ایران در سوریه، عراق، یمن و کل منطقه افزایش یابد. با در نظر گرفتن سرعت رخ دادن وقایعی که در بالا ذکر شدند، می‌توان گفت، ایران با ایجاد «حلقه»‌ای از نفوذ خود، به شکلی پیوسته و مطمئن به سمت انزوای ژئوپلتیک اسراییل و عربستان سعودی حرکت می‌کند.

نشریه اینترنشنال پالیسی دایجست در ادامه نزدیکی ایران و روسیه را خطری ژئوپلتیک دانسته و می‌نویسد: همگام با روند توسعه برنامه هسته‌ای ایران، یک عامل بالقوه ژئوپلتیک خطرناک درحال ظهور است. چشم انداز اتحاد نزدیک میان ایران و روسیه، این خطر را تشدید و تقویت می‌کند. روسیه از افزایش بودجه دفاعی خود به منظور تعمیر ابزار و قطعات نظامی این کشور خبر داده و درعین حال بتازگی توافقی را برای فروش اورانیوم و سانتریفیوژهای هسته‌ای بیشتر به ایران با تهران به امضا رسانده است.

 آژانس هسته‌ای روسیه در اوایل نوامبر سال 2014 اعلام کرد، هشت رآکتور هسته‌ای غیر نظامی برای ایران خواهد ساخت، اقدامی که بر پیچیدگی‌ها و تنشهای موجود در گفت‌وگوها درمورد برنامه  هسته‌ای ایران افزود.  مسکو همچنین از اوایل دهه 1990 به تهران در تولید برق هسته‌ای کمک کرده است. خبر توسعه ناگهانی این برنامه کمی قبل از آخرین دور گفت‌وگوهای بین‌المللی برای محدود ساختن برنامه هسته‌ای ایران منتشرشد.

مسکو همواره با تاکید بر این معنا که ایران به معاهده منع تکثیر سلاح ان. پی. تی. پایبند بوده است، به کمکهای اخیر خود به برنامه هسته‌ای ایران ادامه می‌دهد.

نویسنده در پایان این مطلب آورده است: برای هر دانشجوی تاریخی محرز است با خبرهایی که از نزدیکی و اتحاد میان ایران و روسیه به گوش می‌رسد، در آینده نزدیک، یک تغییر مهم در توازن قدرت در خاورمیانه و خاور نزدیک در شرف وقوع است.