به گزارش قدس آنلاین، بنابر آنچه از روایات منسوب به امام رضا (ع) بر می آید، ایشان تعاریفی را از حضرت حجت (ع) و موعود بشریت بیان کرده اند که در ذیل به برخی از آنها اشاره می شود.
ايّوب بن نوح گفت: به امام رضا (ع) عرض كردم: ما اميدواريم كه شما صاحب الامر باشيد و خداى تعالى بدون خونريزى و شمشير آن را به شما بازگرداند كه با شما بيعت شده و سكه به نامتان ضرب گرديده است، فرمودند: «هيچ يك از ما ائمه نيست كه نامه ها به نزد او آمد و شد كند و از مسائل پرسيده شود و با انگشتان بدو اشاره كنند و اموال به نزد وى حمل شود جز آنكه به خدعه كشته شود و يا آنكه بر بستر خود بميرد تا به غايتى كه خداى تعالى مردى را براى اين امر مبعوث فرمايد كه مولد و منشأ او مخفى اما نسبش آشكار است.»
ريان بن صلت گويد: از امام رضا (ع) از قائم (عج) پرسش شد، فرمودند: «جسمش ديده نشود و نامش بر زبان جارى نگردد.»
همچنین، حسن بن محبوب گويد: امام رضا (ع) به من فرمودند: «به ناچار فتنه اى سخت و هولناك خواهد بود كه در آن هر صميميت و دوستى ساقط گردد و آن هنگامى است كه شيعه سومين از فرزندان مرا از دست بدهد و اهل آسمان و زمين و هر دلسوخته و اندوهناكى بر وى بگريد (مقصود وفات امام حسن عسكرى (ع) است)
سپس (درباره حضرت مهدى (عج)) فرمودند: «پدر و مادرم فداى او باد همنام جدم و شبيه من و شبيه موسى بن عمران است و بر او گريبان و طوق هاى نور است كه از شعاع نور قدس پرتو گرفته است و هنگام فقدان «ماء معين» بسيارى از زنان و مردان مؤمن، دلسوخته و متأسف و اندوهناك خواهند بود، گويا آنها را در نااميدترين حالتشان مى بينم كه ندا مىشوند به ندايى كه از دور همان گونه شنيده مىشود كه از نزديك: او رحمتى بر مؤمنان و عذابى بر كافران است.»
حسين بن خالد گويد: امام رضا (ع) فرمودند: «كسى كه ورع نداشته باشد، دين ندارد و كسى كه تقيه نداشته باشد ايمان ندارد، گرامىترين شما نزد پروردگار كسى است كه بيشتر به تقيه عمل كند.»، گفتند: اى فرزند رسول خدا! تا به كى؟
فرمودند: «تا روز وقت معلوم كه روز خروج قائم ما اهل البيت است، و كسى كه تقيه را پيش از خروج قائم ما ترك كند از ما نيست.»، گفتند: اى فرزند رسول خدا! قائم شما اهل بيت كيست؟ فرمودند: «چهارمين از فرزندان من، فرزند سرور كنيزان، خداوند به واسطه وى زمين را از هر ستمى پاك گرداند و از هر ظلمى منزه سازد و او كسى است كه مردم در ولادتش شك كنند و او كسى است كه پيش از خروجش غيبت كند و آنگاه كه خروج كند زمين به نورش روشن گردد و در ميان مردم ميزان عدالت وضع كند و هيچ كس به ديگرى ستم نكند و او كسى است كه زمين براى او در پيچيده شود و سايه اى براى او نباشد و او كسى است كه از آسمان نداكننده اى او را به نام ندا كند و به وى دعوت نمايد به گونه اى كه همه اهل زمين آن ندا را بشنوند، مىگويد: «الا إنّ حجّة اللَّه قد ظهر عند بيت اللَّه فاتّبعوه فإنّ الحقّ معه و فيه» و اين همان قول خداى تعالى است كه فرموده است: إ«ِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِينَ.»
منبع:
کمال الدین
انتهای خبر/
نظر شما