به گزارش قدس آنلاین، اگرچه لحظه به لحظه ماه مبارک رمضان رحمت است و برکت و هر ثانیه آن فرصتی است که نباید از دستش داد اما بدون شک شب های آن حس و حال خاص تری دارد که در کنار وجه تسمیه به ماه رمضان، ریشه اصلی آن را باید در عظمت جایگاه شب و عبادت شبانه نزد خدای متعال جستجو کرد.
تا جایی که پروردگار در آيات قرآن، پيامبر (ص) را به زنده نگهداشتن شب به قيام، تسبيح، تقديس و سجده فرا مى خواند و در آیه 130 سوره مبارکه طه مى فرمايد: « پس در برابر آنچه مى‌گويند صبر كن و پيش از طلوع آفتاب و قبل از غروب آن تسبيح و حمد پروردگارت را به‌جا آور و در ساعاتى از شب و اطراف روز [پروردگارت را] تسبيح‌گوى؛ باشد كه [از الطاف الهى] خشنود باشى.»
همچنين، خداوند بندگان خود را چنين توصيف مى‌كند: «وَ الَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِياماً»؛ «كسانى كه شبانگاه براى پروردگارشان سجده و قيام مى‌كنند». (فرقان: ۶۴)
علاوه بر آیات قرآن، روایات معصومین علیهم السلام نیز نسبت به عبادت در شب تاکید و سفارش کرده اند.
پیامبر اکرم (ص) فرموده اند: «يا على (ع) شادمانى ويژه مؤمنان در دنيا سه چيز است: ١. ديدار با برادران دينى؛ ٢. روزه‌دار را ميهمان كردن؛ ٣. سحرخيزى و عبادت در آخر شب.»
همچنین، در روايات آمده است خداوند به حضرت موسى (ع) فرمود: «در تاريكى شب به پا خيز و با سحرخيزى (مناجات) مدفن خود را باغى از باغ هاى بهشت ساز.»
در حديثى از امام رضا (ع) رسيده است كه حضرت (ع) همواره اندكى از شب را مى‌خوابيد. بسيارى از شب ها بيدار بود. بيشتر شب ها از اول شب تا صبح بيدار بود و بسيار روزه مى گرفت.
امیرمومنان علی (ع) نیز در فضیلت شب زنده داری به یاد خدا می فرمایند: «برترين عبادت، شب زنده دارى به ياد خداى سبحان است».
و نیز فرموده اند: «شب زنده دارى و به ياد خدا مشغول بودن فرصتى براى سعادتمندان و تفريح اولياى خداست.»
علاوه بر این، شب زنده داری با یاد خدا و تهجد شبانه از اوصاف انبیای الهی است تا جایی که حضرات داوود، ابراهیم، سلیمان، یعقوب ... علیهم السلام به آن وصف شده اند.
رسول گرامی اسلام (ص) شب‌زنده دارى و نماز در شب را سنت خود و سيره صالحان امت هاى گذشته مى داند و مى فرمايد: «شب زنده دارى و نماز شب را بر خود لازم بدانيد؛ زيرا شيوه صالحان پيش از شما بوده است و شب زنده‌دارى مايه تقرب به خدا و بازداشتن از گناه است.»
امام خمینی (ره) نیز در توصیه به شب زنده داری مى نويسد: «سيره ائمه (عليهم السلام) و مشايخ عظام و علما، مواظبت بر اين عمل بوده است. بلكه قطع نظر از عبادت، به بيدارى در آخر شب اهميت مى‌دادند».
به این ترتیب به نظر می رسد نباید شب های رمضان را که خود ماه مهمانی خدا و فرصت بهره مندی از ابواب گشوده رحمت الهی است از دست داد و از عظمت شب های آن برای تقرب به بارگاه الهی و کسب برات حوائج بهره برد.
منابع:
بحارالانوار
میزان الحکمه
اربعین حدیث
انتهای خبر/
نظر شما