مدیرکل دفتر ثبت آثار تاریخی از ثبت «شاهنامه‌خوانی کُردی» در فهرست میراث ناملموس و با هدف حفاظت از پرونده‌ی جهانی «نقالی» خبر داد.

یک قدم برای حفاظت از پرونده‌ی جهانی ‌«نقالی»
فرهاد نظری در گفت‌وگو با خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، با اشاره به این‌که «هنر نقالی و قصه‌گویی» شامل شاهنامه‌خوانی و حمزه‌خوانی در سال 2011 به صورت میراث در خطر در فهرست میراث ناملموس یونسکو به ثبت رسیده است، توضیح داد: در آن زمان چون تعداد نقالان ایرانی بسیار کم بود، به عنوان یک میراث در خطر جهانی در فهرست میراث ناملموس جهانی به ثبت رسید، پس از آن جلسات مختلفی برای جلوگیری از این اتفاق با حضور نمایندگانی از وزارت ارشاد، وزارت علوم و فرهنگستان هنر در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برگزار شد. همچنین ثبت «شاهنامه‌خوانی کُردی» یکی از اقداماتی بود که در راستای آئین نقالی انجام شد.

او افزود: این آئین در جلسه کمیته میراث فرهنگی ناملموس که چند روز گذشته در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برگزار شد در فهرست میراث ناملموس یه ثبت رسید.

 

به گفته‌ وی، شاهنامه در دوره‌ی نادرشاه افشار و توسط یکی از سرداران او به نام «خان المس کندوله‌ای» به کُردی برگردانده شد و دست‌کم از آن زمان آئین شاهنامه‌خوانی در استان کرمانشاه و مناطق مختلف آن اجرا می‌شود.

 

او با تاکید بر این‌که این آئین از دوره نادرشاه افشار تاکنون در محافل شهری و روستایی کرمانشاه اجرا می‌شود، افزود: دست‌نوشته‌های فراوانی از شاهنامه‌های کُردی با الحاقات و اضافات در مناطق مختلف استان کرمانشاه نیز موجود است که تاکنون نیز پژوهش‌های خوبی روی آن‌ها انجام شده است.

 

نظری داستان «خورشید و خرامان» را یکی از اضافاتی دانست که به شاهنامه‌خوانی کردی افزوده شده و گفت: این داستان اهمیت مردم‌شناسانه‌ی زیادی دارد.

 

مدیر کل دفتر ثبت آثار تاریخی در ادامه ثبت این آئین را یک گام برای به روز رسانی فهرست میراث در خطر یونسکو دانست و افزود: این اقدام یک قدم برای حفاظت از پرونده جهانی نقالی است.

برچسب‌ها

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.