به گزارش  تسنیم، الیزابت روزنبرگ، مدیر بخش انرژی، اقتصاد و امنیت در مرکز امنیت جدید آمریکا که قبلاً مشاور ارشد وزارت خزانه داری آمریکا در حوزه تروریسم و اطلاعات مالی و تحریم‌ها بود و نقش کلیدی در طراحی و تدوین تحریم‌های اعمال شده علیه ایران ایفا کرد در نشستی درباره توافق هسته‌ای وین که هشت اندیشکده آمریکایی بانی آن بودند و در مرکز تحقیقاتی وودرو ویلسون در واشنگتن برگزار شد، گفت: «دیدگاه‌های مختلفی درباره توافق هسته‌ای مطرح است. می‌توانیم از این توافق نفرت داشته باشیم و آرزو کنیم توافق بهتری حاصل شود اما باید به این نکته توجه کنیم که چندجانبه گرایی در اعمال تحریم‌ها بود که تأثیرات اقتصادی شدیدی بر ایران گذاشت. این به‌معنای آن است که آمریکا به‌تنهایی نمی‌توانست به این نتیجه برسد. آمریکا سالهای طولانی علیه ایران تحریم اعمال کرده بود اما این تحریم‌ها نتوانست تأثیرات اقتصادی‌ای داشته باشد که تحریم‌های اعمال شده از سال 2012 به بعد به‌همراه داشت. آمریکا و اروپا از سال 2012 در قالب قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد تحریم‌هایی اعمال کردند که نتیجه‌بخش شد. این تحریم‌ها به‌صورت هماهنگ علیه ایران اعمال شد».

وی در ادامه افزود: «رئیس جمهور آمریکا می‌تواند شماری از تحریم‌های ایران را بردارد اما بسیاری از تحریم‌هایی که ایران خواهان برداشته شدن آن است در کنترل کنگره آمریکا است. اگر رئیس جمهور آمریکا به وعده‌های خود در توافق هسته‌ای درباره برداشته شدن تحریم‌های اقتصادی عمل نکند، ایران از توافق خارج خواهد شد. اگر با مخالفت کنگره با توافق هسته‌ای، اتفاق نظر کشورهای همراه با آمریکا درباره اعمال تحریم‌ها از بین برود، تحریم‌های هسته‌ای از هم خواهد پاشید. البته تحریم‌های دیگری علیه ایران مطرح است که به‌علت اقداماتی ازقبیل حمایت از تروریسم و ایجاد بی‌ثباتی است که قوانینی درباره آن وجود دارد و همچنان به‌قوت خود باقی خواهد ماند. برای روشن شدن مسئله می‌توان به نمونه کوبا اشاره کرد. بسیاری از تحریم‌های اعمال شده آمریکا علیه کوبا بی‌نتیجه ماند زیرا یک‌جانبه بود. وقتی تحریم‌ها یک‌جانبه باشد، گریزگاه‌های قانونی بسیاری برای آن وجود دارد، آیا آمریکا می‌خواهد همین رویکرد را درباره ایران تکرار کند؟ تحریم‌ها یکی از مؤثرترین ابزارها درقالب ابزارهای قهری مطرح در جعبه ابزار سیاست خارجی آمریکا است. حال اگر تحریم‌ها علیه ایران به نتیجه‌ای نرسید، عواقبی متوجه آمریکا خواهد بود که بسیار فراتر از مسئله ایران است. اگر تحریم‌ها درباره ایران به شکست منجر شود و آمریکا ضعیف به نظر برسد و این تصور به وجود بیاید که آمریکا حتی زمانی که بخواهد، نمی‌تواند به‌تنهایی کاری از پیش ببرد، ابزار تحریم از جعبه ابزار آمریکا خارج خواهد شد. این رویکرد برای آینده آمریکا اصلاً خردمندانه و درست نیست. باید به آینده و ملاحظات امنیتی و مخاطرات امنیتی توجه داشت که لازم باشد از گزینه تحریم‌ها استفاده شود. اما با وضعی که درباره این تحریم‌های ایران پیش بیاید، قابلیت استفاده از این ابزار تضعیف خواهد شد».

وی در ادامه افزود: «قوانین اروپایی شرکت‌های اروپایی را از این بازمی‌دارد که به تحریم‌های آمریکا علیه ایران پایبند باشند. البته این قانون فعلاً اجرا نمی‌شود. اما اگر نهادهای نظارتی قانونی اروپا تلاش کنند این قانون را به اجرا بگذارند، مشکل جدی در روابط اروپا و آمریکا به وجود خواهد آمد و تنشهایی بروز خواهد کرد. در حال حاضر، نوعی فرهنگ و فضای پایبندی به این تحریم‌های آمریکا وجود دارد. این فضا در شرکت‌های چندملیتی مالی و بانکی وجود دارد. این شرکت‌ها و بانک‌ها به‌شدت به مجازات‌های مالی آمریکایی توجه دارند و محتاط هستند. این مجازات‌ها برای بانک‌های اروپایی بسیار شدید است. بانک‌هایی ازقبیل اچ‌اس‌بی‌اس، بانک کامرس و دویچه بانک به‌شدت محتاط و بسیار مراقبند و بسیار دیر وارد شبکه بانکی و مالی ایران خواهند شد اما بانک‌های کوچک آسیایی و خاورمیانه‌ای راحت‌تر این کار را انجام خواهند داد. بانک پی‌ام‌پی پاریباس جریمه دوازده میلیارد دلاری پرداخته است».

انتهای پیام/*