افت قیمت نفت با افزایش عرضه نفت شیل از سوی آمریکا، کاهش تقاضا و اتخاذ سیاست نفت ارزان از سوی عربستان آغاز شد. مقامات رژیم سعودی در تلاش برای مقابله با نفوذ منطقه ای ایران و کاهش درآمدهای نفتی تهران این سیاست را اتخاذ کردند.

در نتیجه، قیمت نفت که در جولای 2014 (تیر 93) در برابر بشکه ای 105 دلار معامله می شد به تدریج کاهش یافت و در ژانویه 2014(دی 93) به حدود 60 دلار در هر بشکه رسید.

با تداوم حیات عوامل کاهنده قیمت نفت به ویژه کاهش تقاضا و تداوم سیاست نفت ارزان از سوی عربستان، عامل دیگری به این جمع اضافه شد و آن مذاکرات هسته ای ایران با گروه 5+1 برای دستیابی به توافقی جامع بود.

هر چه مذاکرات بیشتر به جلو می رفت و اخباری مثبت از فضای مذاکرات منتشر می شد قیمت نفت نیز بیش از گذشته رو به کاهش می گذاشت. با نهایی شدن مذاکرات در حالی که هنوز تحریم نفتی ایران برداشته نشده و تولید نفت ایران کاهش نیافته قیمت نفت به طرز نگران کننده ای رو به کاهش دارد.

بدین ترتیب مذاکراتی که برای کاهش فشارها بر اقتصاد ایران و بهبود وضعیت اقتصادی کشور انجام شد تاثیری منفی بر درآمدهای نفتی کشور برجای گذاشته است.

آمارهای منتشرشده از سوی سازمان کشورهای صادرکننده نفت نشان می دهد فقط طی 23 روز پس از نهایی شدن مذاکرات و تهیه برنامه جامع اقدام مشترک حدود 7.5 دلار از قیمت نفت کاسته شده است.

در روز 14 جولای که مذاکرات به نتیجه رسید هر بشکه نفت اوپک در برابر 54 دلار و 55 سنت معامله می شد. اما در روز 8 اوت یعنی 23 روز پس از اتمام مذاکرات قیمت سبد نفتی اوپک به 47 دلار و 10 سنت رسید.

بر این اساس طی دوره 23 روزه پس از مذاکرات هسته ای 13 درصد از درآمد نفتی ایران کاسته شده است.

با فرض صادرات روزانه 1.3 میلیون بشکه نفت توسط ایران می توان گفت افت 7.5 دلاری قیمت نفت پس از مذاکرات هسته ای درآمد روزانه نفت ایران را 9.75 میلیون دلار کاهش داشته است.

در مجموع نیز طی 23 روز پس از مذاکرات زیان ایران از محل افت قیمت نفت 214 میلیون دلار محاسبه شده است.