و تقاضا برای تهیه گزارش ما را به این نقطه از شهر می رساند تا پس از شنیدن گلایه‌های آنان و درج در روزنامه، شاید مورد توجه و پیگیری مسؤولان مربوط قرار گیرد و گره‌گشا باشد.
با اینکه ساعت قرار با شماری از شهروندان ساکن فاز دو شهرک مهرگان هشت صبح است، اما نبود نشانه و تابلوهای مشخص سبب شد پس از کمی سرگردانی در پیدا کردن مسیر دیرتربه سر قرار برسیم که همین مساله یکی از گلایه های اولیه مردم این منطقه نیز بود.
در همین ارتباط یکی از ساکنان که از دو سال پیش تاکنون با تحویل گرفتن مسکن مهر در مهرگان سکونت دارد، گفت: خیابانها و کوچه های فاز دو شهرک مهرگان بدون نامگذاری و پلاک است.
وی با اشاره به پیگیری و درخواستهای مکرر ساکنان برای نامگذاری خیابانها افزود: تاکنون این خواسته ابتدایی و کم هزینه از سوی مسؤولان مربوط مورد اجابت قرار نگرفته است، بنابراین اهالی پس از ناامید شدن از آنان خود نسبت به تعیین نام برای برخی خیابانها اقدام کردند.
تأخیر 45 دقیقه ای اورژانس به خاطر مشخص نبودن پلاک و آدرس!
وی با بیان اینکه همین کم توجهی مسؤولان مشکلات زیادی را برای مردم ایجاد کرده است،افزود:به عنوان نمونه وقتی با اورژانس تماس گرفته می شود در مواردی با 45 دقیقه تأخیر می رسند که دلیل آن همین سرگردانی در پیدا کردن آدرس و پلاک است.
یکی دیگر از ساکنان- که هر لحظه بر شمار آنان افزوده می شد - نیز گفت: همین مسأله بظاهر ساده موجب شده قبضهای آب، برق، گاز و تلفن هیچ نام، نشان و آدرسی نداشته باشد، در حالی که باید پرسید چرا خانه ها را بدون پلاک تحویل داده‌اند و معلوم نیست چرا دو تا سه هزار خانوار ساکن در فاز دو باید با این مشکلات دست و پنجه نرم کنند؟
راهنمایی میهمانان با نشانه های ثابتی مانند انباشت زباله!
وی با بیان اینکه آیا پس از دو سال هنوز وقت آن نرسیده که واحدهای این فاز نیز دارای پلاک و آدرس ثبتی باشند، اضافه کرد: با این وضعیت نمی دانیم چطور به میهمانان خـــود آدرس بدهیم ومجـبوریم از روی نشانه های ثابتی مانند تپه های نخاله و زباله آنان را راهنمایی کنیم تا خانه را پیدا کنند و این اصلا زیبنده نیست، به طوری که حتی در روستاها نیز خانه ها و کوچه ها دارای اسم، رسم، پلاک و مشخصات هستند.
این مسایل آن قدر برای اهالی مهرگان دو ناراحت کننده بود که حالا دیگر همه باهم این مساله را تکرار می کردند که مسؤولان، ساکنان این شهرک را فراموش کرده‌اند و تا کی باید منتظر عملی شدن وعده و وعیدهای آنان بود. چرا باید از داشتن تلفن ثابت محروم باشیم و آنتن دهی تلفنهای همراه اول و ایرانسل نیز بسیار ضعیف باشد.
در همین حین کارمند شرکت توزیع نیروی برق نیز که در شهرک در حال انجام مأموریت بود به درخواست مردم به جمع پیوست و گفت:وقتی مردم با شرکت برق تماس می گیرند به خاطر نداشتن پلاک و آدرس حداقل 20 دقیقه برای پیدا کردن واحدهای مسکونی صرف می شود، در حالی که با رفع این کاستی می توان خدمات دهی را سرعت بخشید.
یکی از بانوان که دل پری از کم توجهی به این بخش از شهر مشهد دارد نیز گفت:آیا درست است یک چهار دیواری بدون استقرار زیرساختهای لازم مانند درمانگاه، مدرسه، مسجد، آسفالت، ارایه خدمات شهری مانند رفت و روب معابر و جمع آوری زباله تحویل مردم داده شود و بعد آنان را با همه این مشکلات رها کرد؟
یکی دیگر از ساکنان نیز وارد بحث شد و گفت: پیش از واگذاری خانه‌ها از هر خانواده حداقل دو میلیون و 500 هزار تومان برای آسفالت گرفتند، اکنون بسیاری اما از خیابانها مانند الغدیر 25،35 و 37 فاقد آسفالت است.
او اضافه کرد: مهمترین مشکل این است که فاز دو شهرک مهرگان هنوز تحویل شهرداری نشده است و شهرداری ناحیه چهار منطقه سه مشهد هم هیچ گونه خدماتی ارایه نمی دهد، جز جمع آوری زباله از درون سطلهای بزرگی که در برخی خیابانها آن هم در فاصله طولانی از هم قرار دارد که هر چند روز یک بار جمع آوری می کند.
شهرک یا تبعیدگاه!
وی با اشاره به انباشت زباله در جای جای این شهرک از جمله در جوی آب تصریح کرد: بوی حاصل از زباله‌ها خیلی آزار دهنده است، ضمن اینکه بیماری هایی مانند سالک برخی از کودکان وحتی بزرگسالان را درگیر کرده است.
یکی دیگر از ساکنان با بیان اینکه اینجا به مثابه تبعیدگاه است تا شهر، گفت: آیا یک نفر از مسؤولان حاضر است در فاز دو شهرک مهرگان که هیچ نشانی از شهر ندارد وفقط اسم آن را یدک می کشد و تنها چند ساختمان بدون امکانات و ملزومات زندگی شهری مانند آسفالت، مدرسه و فضای سبز دارد زندگی کند؟
وی با ناراحتی ادامه داد: قرقی روستایی بوده است که تمام کوچه و خیابانهای آن آسفالت است، اما بیشتر خیابانها و کوچه ها و حتی راه اصلی این شهرک خاکی است و با هر رفت و آمد بویژه خودروهای سنگین گرد و خاک تمام زندگی مردم را پر می کند.
نبود مدرسه و کلاسهای 45 نفری
حالا یکی دیگر از گلایه های ساکنان فاز دو شهرک مهرگان نبود مدرسه است و یکی از مادران با ناراحتی می گوید:امسال مدارس فاز یک به اصرار والدین بچه های فاز دو را نام نویسی کردند، به عنوان مثال مدرسه ابتدایی فاز یک شهرک مهرگان هزار و100 دانش آموز، آن هم در کلاسهای 45 نفری دارد و باید پرسید آیا می توان انتظار داشت معلم بتواند به این شمار دانش آموز برسد؟ چرا آموزش و پرورش و سازمان نوسازی مدارس استان نسبت به این مسأله مهم بی تفاوت هستند و جور کم کاری آنان را دانش آموزان باید با افت تحصیلی بپردازند.
پدر یکی از دانش آموزان نیز ادامه داد: افزون بر شلوغی کلاسها، دانش آموزان فاز دو باید مسیر طولانی یک تا دو کیلومتری را یا با اتوبوس و یا پیاده طی کنند که آن هم در فصل زمستان و در تاریکی صبح و وجود سگهای ولگرد و دیگر حیوانات مانند گرگ و شغال و روباه کار آسانی نیست، بنابراین برخی خانواده ها با وجود بنیه مالی ضعیف، ناچار با پرداخت هزینه،از سرویس برای فرزندان خود استفاده می کنند، در حالی که اگر فازدو دارای مدرسه بود، این هزینه اضافی هم به خانواده ها تحمیل نمی شد.
طی کردن چند کیلومتر برای تزریق یک آمپول!
خانمی هم کودک به بغل گفت:آیا وجود بهداری یا درمانگاه در فاز دو مهرگان با جمعیت پنج تا 6 هزار نفری توقع زیادی است؟ چرا باید برای تزریق یک آمپول مجبور شویم چند کیلومتر را تا جاده سیمان بپیماییم، در حالی که بیشتر جمعیت این منطقه جوان و دارای فرزندان خردسال هستند.
وی به نبود روشنایی در خیابانها نیز اشاره کرد و گفت:فقط معابر اصلی فاز دو دارای روشنایی است و بقیه خیابانها تاریک و فاقد روشنایی است.
وی ادامه داد: مشکلات آن قدر زیاد است که آدم می ماند از کجا شروع کند، با این حال چیزی که مشخص است اینکه مسؤولان، ما و فاز دو را فراموش کرده‌اند و در واقع جایی که زندگی می کنیم آخر دنیاست.این در حالی است که اصل کار یعنی ساخت مسکن مهر برای اقشار ضعیف جامعه اقدام مفیدی است که اگر نبود خیلی ها صاحب خانه نمی شدند، ولی دیگرانی که باید با ارایه خدمات این طرح را تکمیل کنند پای کار نیستند، ضمن اینکه برخی شرکتهای سازنده هم با اینکه پول گرفته‌اند، اما خوب کار نکردند وکیفیت واحدهای احداثی بسیار پایین است.
سکونت 6 هزار نفر در هزار و500 واحد
یکی از نمایندگان ساکنان فاز دو شهرک مهرگان نیز با حضور در روزنامه، شمار خانه‌های این فاز که مردم در آن ساکن هستند را هزار و500 واحد با جمعیت پنج تا 6 هزار نفر اعلام کرد و گفت:500 واحد دیگر هم در حال ساخت است.
وی افزود: از 5/1 سال گذشته که همه خریداران در واحدهای احداث شده ساکن شده‌اند تاکنون هیچ اقدام مؤثری در بخشهایی مانند رفاهی و روسازی انجام نشده است در حالی که در تعهد مسکن و شهرسازی بوده و باید انجام می شد.
وی با بیان اینکه هنوز فاز دو به شهرداری تحویل داده نشده است،افزود:جاده شهرک از سمت کلات به طول یک کیلومتر که شامل بلوار ورودی شهرک است، همچنان خاکی است، ضمن اینکه خیابان اصلی فاز یک به دو نیز آسفالت نیست.
60 درصد کوچه‌ها تاریک است!
وی با بیان اینکه برخی خیابانها فاقد آسفالت هستند،گفت:60 درصد کوچه ها نیز روشنایی ندارند و از هم مهمتر اینکه خانه های ساخته شده بسیار مشکل دار است و به جرات می توان گفت از نظر مهندسی و مقررات ملی ساختمان 70 درصد عمل نشده است.
حفر چاه به جای طرح اگو در شهرک تازه تاسیس!
وی با اشاره به عمق دو متری به جای 17 متری چاه های ایجاد شده در برخی از منازل اضافه کرد: در حالی که این شهرک تازه ساز است، اما طرح اگو اجرا نشده و در خانه ها چاه آن هم با عمق بسیار کم حفر شده است.
وی شمار دانش آموزان فاز دو را حدود 700 نفر اعلام کرد و گفت: برخی دانش آموزان دبیرستانی مجبور به طی کردن روزانه چند کیلومتر رفت و برگشت تا مدرسه به روستاهای اطراف شهرک هستند، این درحالی است که راه و شهرسازی باید فضای لازم برای مدرسه را مشخص کند تا سازمان نوسازی و تجهیز مدارس اقدام به ساخت کند، بویژه برای مقطع ابتدایی و راهنمایی که هنوز این اقدام انجام نشده است.
وی ساکنان این بخش از شهر را افرادی با تمکن مالی ضعیف دانست و گفت: با اینکه واحدها توسط هشت انبوه ساز تحت نظر راه و شهرسازی احداث شده، اما دارای ایرادهای جدی است به طوری که توان تحمل زلزله‌های ضعیف را هم ندارد.
وی با بیان اینکه فاز دو از حداقل امکانات رفاهی یک شهرک محروم است،گفت:این شهرک حتی در حد روستا هم دیده نشده است.
مخاطبان گرامی!
مشکلات محله خودتان را به شماره 300072305 پیامک کنید.
نظر شما