به گزراش قدس انلاین، مسعود بن عبدالعزیز سومین امیر سعودی بود كه از سال 1219 ق. تا ربیع‌الثانی 1229 ق. امارت عربستان را بر عهده داشت. او مدت دو سال نزد محمد بن عبدالوهاب درس خوانده بود و در علم تفسیر، فقه و حدیث صاحب نظر و دارای حلقه تدریس بود. وی به مانند گذشتگان خود وهابیت را ترویج می‌‌كرد با این تفاوت كه در عقیده خود بسیار جدیتر از گذشتگان بود و مسلمانان را از عمل حج باز می‌داشت. مسعود در عهد پدرش عبدالعزیز به سال 1216 ق. با سپاهی مركب از بیست هزار نفر از مردم نجد، حجاز و تهامه به عراق لشگر كشید. جمعی از این سپاه در ذی‌القعده 1216 ق. به كربلا هجوم بردند. آن‌ها دیوار شهر را تخریب و وارد شهر شدند و بیشتر مردم را در بازارها و خانه‌ ها به قتل رساندند. گنبد روی قبر امام حسین (ع) را ویران كردند و صندوق روی آن را كه زمرد، یاقوت و جواهرات دیگر داشت، به غارت برده و آن‌چه در شهر از مال، سلاح، لباس، فرش، طلا و نقره، قرآن ‌های نفیس و جز آن‌ها یافتند، غارت كردند. در حالی كه دو هزار نفر از مردم كربلا را نیز كشته بودند.

مسعود ابن عبدالعزیز در روز 18 ذی‌الحجه 1216 ق. حرم سیدالشهدا (ع) را غارت كرد هر چه را در خزینه‌های حرم یافت، برداشت، از جمله یك صندوق سكّه، یك گوهر درخشان بسیار بزرگ، بیست قبضه شمشیر زینت یافته با طلا، سنگ ‌های قیمتی مرصع، ظرف‌ های زرین و سیمین، فیروزه و الماس، چهار هزار شال كشمیری، دو هزار شمشیر طلا، مقدار زیادی تفنگ و اسلحه. كربلا پس از غارت به وضعی درآمد كه شعرا برای آن مرثیه سرایی كردند.

مسعود هنگامی كه به امارت عربستان رسید بار دیگر در جمادی‌الثانی 1223 ق. به قصد غارت كربلا، از نواحی نجد، طائف، حجاز، تهامه و دیگر نقاط عربستان نیرو گرد آورد و به سوی عراق عزیمت كرد. این نیرو در كربلا متوقف گردید، زیرا شهر دارای برج و باروی محكم و استواری بود كه غیر قابل نفوذ می‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏نمود. مردم كربلا این برج را پس از حمله 1216 ق. وهابیان ساخته بودند. قوای وهابی شهر را به گلوله بستند اما نتیجه‌ای نگرفتند. گروهی از طرفین كشته شدند و سعودی‌ها دست خالی بازگشتند. در سال 1225 ق. و در حكومت مسعود، عشایر عنیزه كه پیرو مسلك وهابیت بودند راه كربلا و نجف را مسدود و اموال زوّار ایرانی را غارت كردند و بیش از 150 نفر ایشان را كشتند. همچنین در سال 1226 ق. سپاهیان مسعود و وهابیان شهر نجف و كربلا را مورد تاخت و تاز قرار دادند. مزرعه‌ها را آتش زدند و تعدادی از زوّار ایرانی را به قتل رساندند.

منابع:

1-محمد باقر مدرس بستان آبادی، كربلا شهر حسین، تهران، جهان، 1353.

2-علی اصغر فقیهی، وهابیان، تهران، مؤسسه اسماعیلیان، 1364.

3-سلمان هادی الطعمه، تراث كربلا، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، 1403.