این روزها که یا گام ها به زیارت می روند یا دل ها. و هیچ عاشقی در شهرش تاب نمی آورد و از نجف و کربلا بیرون نیست. این روزهای صفر که همه به مهربانی اهل بیت دعوت اند و بین الحرمین ، میزبان آسمان و زمین و عاشق و فرشته است...

1460 تیر چراغ برق که سهل است و هزاران فرسخ هم که دور نیست برای مریدانی که با حسین مأنوس اند. برای آدم هایی که سه روز، پیک خدا می شوند و می روند و می روند و می روند تا عطش گام هایشان کمی فروکش کند و سر بر مُهر خونین کربلا ، نماز اربعین بگذارند.

سیاه می پوشند و با تمام دوست داشتن هایشان ، نجف تا کربلا را " یا حسین " سرمی دهند... بیشتر مسافر می شوند ، زائر می شوند ، با زیارت نامه ای که دیگر رفیق شفیق دردهایشان شده است.

هردم با " لبیک یا حسین " و " لبیک یا زینب " بر سینه و سر می کوبند و خوب می دانند راه رسیدن به خانه دوست ، یک درب هم از کرب بلا دارد.