به گزارش قدس انلاین، یکی از ویژگی ­های عمده ­ی کارگزاران حضرت علی (ع) شجاعت آن­ها بود. ایشان کسانی را به عنوان کارگزار خود انتخاب می­کرد که در برابر دشمنان شجاع بوده و ترس و اضطراب به خود راه ندهند. عدالت حضرت علی (ع) و برنامه اصلاحات سیاسی و اقتصادی حضرت که لازمه ­ی حکومت اسلامی است سبب شده بود تا دشمنان فراوانی کمر به نابودی این امام همام ببندند. به همین دلیل لازم بود کارگزارانی انتخاب شوند که در برابر فشارها و تهدیدهای دشمنان تسلیم نگردند و شجاعت لازم برای مقابله با دشمنان نظام اسلامی را داشته باشند. نگاهی گذرا به کارگزاران حضرت امیر (ع) نشان می­دهد که آن­ها از شجاع ­ترین مردمان روزگار خود بوده­ اند، چنانکه امیرالمؤمنین علی (ع) در توصیف ارزش­های اخلاقی «مالک اشتر» با توجه به انتصاب او به عنوان فرماندار مردم «مصر» چنین می­فرمایند: «یکی از بندگان خداوند را به سوی شما فرستادم که به هنگام خوف (مردم از جنگ) خواب به چشم راه نمی­دهد، در ساعات ترس و وحشت از دشمن هراس نخواهد داشت و نسبت به بدکاران از شعله آتش سوزنده­ تر است»

ابن ابی الحدید درباره­ی مالک گوید: مالک اشتر مردی جنگجو و شجاع بود و جزء بزرگان و رؤسای شیعه و از دوست ­داران شدید امیرالمؤمنین و یاری­ دهندگان او بود. اگر انسانی قسم بخورد که خداوند در میان عرب و عجم فردی شجاع­تر از او جز استادش امیرالمؤمنین (ع) نیافریده، من گمان نمی­کنم که گناه کرده باشد. زمانی که از شخصی درباره­ ی مالک اشتر سؤال شد، او در جواب گفت: چه بگویم درباره­ ی کسی که زندگی او مردم شام را شکست داد و مرگ او باعث شکست مردم عراق گردید. مالک اشتر از آغاز تا پایان جنگ جمل همراه حضرت علی (ع) بود. او بود که با حضور در کوفه ابوموسی را عزل و مردم آن دیار را برای جنگ با علی (ع) همراه ساخت و در صحنه ­های مختلف جنگ جمل حماسه ­ها آفرید و ضربه­ های سختی بر ناکثین وارد ساخت.

با این حال ماهیت نظام اسلامی از آن­جا که با منافع افراد بسیاری نمی ­سازد، آن­ها را به واکنش وامی­دارد و سبب می­شود تا با نظام اسلامی دشمنی ورزند و با فشار و زور و تهدید مقابل تحقق آرمان ­های اسلامی را بگیرند. در این­جا است که اهمیت شجاعت، ایستادگی و پایمردی کارگزار نظام اسلامی روشن می­شود. چه این­که شجاعت و پایمردی مدیران باعث می­شود تا آن­ها در برابر فشارها تسلیم نگردند و از مسیر حرکت به سوی تحقق آرمان­های نظام منحرف نشوند.

تجربه ­ی تاریخی تقابل حق و باطل نشان داده است که همواره جریان باطل با عِدّه و عُدّه­ ی فراوان و امکانات مادی چشم­ گیری به میدان مبارزه با اهل حق آمده است اما اهل حق که زیادی اهل باطل را دلیلی بر حقانیت و پیروزی آن­ها نمی­دانستند با توکل به خدا و صبر و پایمردی مبارزه کرده و سرانجام نیز به پیروزی رسیده­ اند و این همواره سنت الهی بوده است که: کَم مِّن فِئَةٍ قَلیلَةٍ غَلَبَت فِئَةً کَثِیرَةً بِاِذنِ الله: بسا گروهی اندک که بر گروهی بسیار به اذن خدا پیروز شدند.

منابع:

1-قرآن کریم، سوره بقره: آیه 2.

2-ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 15: 98.

3-ثقفی، الغارات، ج 1: 266.

4-ذاکری، سیمای کارگزاران حضرت علی (ع): ج 1: 293.

5- عباسی نژاد، سیره مدیرتی امام علی (ع): 70.