به گزارش قدس آنلاین، جنایات نظامیان نیجریه علیه شیعیان این کشور در روزهای اخیر، آنچه بر سر شیعه در سوریه، عراق و یمن و لبنان می آید، میلیاردها دلاری که وهابیت و اربابانش برای به چالش کشیدن و وهن تفکر ناب شیعی هزینه می کنند و ... همه و همه علامت سوالی بزرگ را در ذهن ایجاد می کند که چه چیز شیعه را چنین مرکز دشمنی های استکبار و ایادیش قرار می دهد.
از این رو، با حجت الاسلام والمسلمین سیدسجاد ایزدهی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و مولف کتاب هایی همچون «مصلحت در فقه سیاسی شیعه» درباره این مهم به گفت و گو پرداخته ایم که مشروح آن را می خوانید:
قدس آنلاین: جنایات اخیر در نیجریه و کشته شدن شیعیان این کشور به دست نظامیان بار دیگر این سوال را به ذهن آورد که چرا نوک پیکان حملات دشمنان اسلام همیشه، شیعه را نشانه رفته و می رود و این شیعیان هستند که بیشترین ظلم ها به آنها روا داشته شده است؛ لطفا در باب این چرایی توضیح دهید.
اصولا رفتارها با هر مکتب و مذهبی را باید متناسب با رفتارها و مبانی رقیب ارزیابی کرد؛ اینکه چرا شیعه در طول تاریخ همواره در مظان اتهام کفار بوده و رنج دیده و بخصوص در عصر حاضر در معرض ترورها و خشونت ها قرار گرفته استرا باید معلول دو نکته اساسی دانست: نخست آنکه تفکر شیعه همواره در مسیر آرمانگرایی قرار داشته یعنی از یک سو هیچ گاه فقه و اندیشه سیاسی شیعه حکومت جائر را نپذیرفته و نیز همواره در طول تاریخ حکومت حق را در نظر داشته است چه حکومت جائر کافر یا جائر مسلمان؛ برای همین در طول تاریخ، عالمان شیعه همواره حکومت مطلوب و آرمانی را مد نظر داشته و منتظر حکومت مطلوب بوده اند و حکومت غیر معصوم یا منتسب به معصوم (ع) را نمی پذیرفته اند!
این امر موجب شده نه فقط در طول حاکمیت ائمه علیهم السلام که خلفا آنها را رقیب دانسته و خوف شدیدی از آنها داشتند (برای همین ائمه (ع) یا در تقیه و زندان بودند و یا به شهادت می رسیدند)، بلکه بعد از معصومان (ع) و در عصر غیبت امام عصر (عج) نیز شیعه در سختی و آماج حملات باشد؛ چراکه دشمن آنها را انسان های آرمانی می داند که حکومت مطلوب و مهدوی را مد نظر دارند.
قدس آنلاین: گفتید که رنج های شیعه در طول تاریخ معلول دو مسئله است؟ دلیل دوم چیست؟
بله، بحث محوری در مظلومیت شیعه را نه فقط در مبانی فکری بلکه در عمل آنها نیز باید یافت چراکه همواره شیعه در پی حق و منطق حق طلبانه بوده و حکمایی که عرفی گرا و مادی بوده اند را برنتابیده است.
از این رو، این جریان در طول تاریخ توسط دیگر فرق و ادیان مورد هجمه قرار گرفته است.
قدس آنلاین: اما در دوران معاصر به ویژه دهه اخیر شاهد رشد این حملات و خشونت ها علیه شیعه هستیم! آیا این مهم دلیل خاصی دارد؟
بله، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی که در پرتوی آن شیعه دارای کشوری مستقل و اقتدار اجتماعی شد، نظام سلطه به هراس افتاد که چنانچه شیعه دامنه تاثیرگذاری خود را گسترش داده و سبک زندگیش را به دیگر جوامع صادر کند، به تبع بنیاد مادی گرایی غرب از بین می رود.
علاوه بر این، بعد از آنکه امام راحل، حکومت اسلامی را بنا نهادند و بعد از ایشان در دوران رهبری آیت الله خامنه ای، حکومت تحت نظارتِ ولی فقیه توانست پیام خود را صادر کرده و برای دیگر کشورها همچون عراق و لبنان و حتی در آفریقای لاتین الگو شود.
لذا نظام سلطه به این باور رسید که منطق شیعه در حال توسعه یافتن است و برای مثال در نیجریه ای که در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی ایران حداکثر دو قبیله شیعی (آنهم در معنای محب اهل بیت(ع)) وجود داشت، جمعیت شیعه به 10 میلیون نفر افزایش یافت، از این رو،درصدد مبارزه با آن برآمدند.
قدس آنلاین: چه راهبردهایی در این مبارزه مد نظر دشمن است؟
دشمن درصدد است هم از نظر نرم افزاری شیعه را تضعیف کند و هم سخت افزاری؛ لذا با شبهه افکنی و تهمت و تحریف به مبارزه دست زد و از سوی دیگر درپی از بین بردن شیعه از مسیر سخت افزاری برآمد همچون افروختن آتش جنگ در عراق و سوریه و یا مناطق شیعه نشین افغانستان و پاکستان که دست نظام سلطه و وهابیت در آنها پیدا است.
جالب آنکه اگر آرمان های شیعی، نظام سلطه را به رسمیت می شناخت و در پی ایجاد نظام مستقل و تمدن مبتنی بر آرمان های خود نبود نظام سلطه با آنها کاری نداشت همچون عربستان که کاری به آن ندارند!
از این رو، طرح بحث انقلابی گری و استکبارستیزی به مثابه الگو، باعث رشد شیعه در جامعه جهانی شد و زمینه را فراهم کرد تا گزینه تقلبی از شیعه تولید شود و در ظاهر ادعای انقلابی گری و استکبارستیزی داشته باشد اما باطنا ایادی نظام سلطه باشد و به گونه ای رفتار کند که اسلام تضعیف و اسلام هراسی تشدید و ترویج شود و مهمتر از آن، کسانی که در پی ظلم ستیزی اند، متهم به تروریسم، خشونت و واپس گرایی شوند!
برای همین، غرب هوشمندانه مناطق شیعه نشین را که آرمان گرایند بعد از جنگ سرد به عنوان رقیب خود دانست، یعنی بعد از اتحاد جماهیر شوروی، شیعه را دشمن انگاشتند و درصدد استضعاف آن برآمدند تا این حریف قَدَر را از عرصه سیاست به دَر کنند.
قدس آنلاین: آیا این رنج و استضعافی که به شیعه تحمیل می شود را می توان جزئی از پروسه شیعه هراسی نیز دانست تا نشان دهند پیروان مسیر برحق ائمه معصوم علیهم السلام سرنوشتی چنین دردناک دارند؟
عملا پروسه شیعه هراسی و مبارزه با شیعه از یک سو مستند به جامعه وهابی است که با پول نفت و سرمایه های مادی خود می کوشند در مرحله نخست شیعه را از نظر فکری تضعیف کند اما بعد دریافتند بعد از مدتی شیعه در حال قدرت گرفتن است و در بسیاری از نقاط اردوگاه جدی فرهنگی ایجاد می کند.
برای همین وقتی می بینند شیعه در نیجریه رشد کرده و یا در عراق علی رغم جنگ با ایران، امروز ایرانی و عراقی در کنار هم با داعش و نظام سلطه می جنگند و در لبنان، عراق، یمن، سوریه و پاکستان هم شیعه همراه نظام اسلامی ایران اند، به مبارزه برمی خیزند.
پس در جایی که حکومت در دست شیعه نیست و سلطه و اقتدار مستقل ندارد ورود کرده و دعوای شیعه و سنی را ایجاد می کنند؛ اما جالب آنکه هر جا دشمن سعی کرده با سخت افزار به مقابله با شیعه بپردازد، مردم گرایش بیشتری به آن یافته اند.
برای مثال شاید در گذشته خیلی از مردم حوثی ها در یمن و حزب الله لبنان را نمی شناختند اما جنگ ها و دست درازی ها و مقاومت های شیعه که دشمن را به تسلیم وا داشت، نشان داد که شیعه قدرت گرفته و ایران قابلیت فرماندهی فرهنگی به مثابه ام القری (حداقل برای شیعه را) به ویژه در فرهنگ سازی دارد.
از این رو، هر چه ظرفیت ها بیشتر باشد، خیال شیعه راحت تر و مقابله با دشمن بیشتر و فنی تر می شود و رویکرد خود را از سخت افزار به نرم افزار می آورد.
نهایتا آنکه شیعه به دلیل منطق شهادت طلبی و کربلا و چشم انداز حکومت مهدوی، باید مراقب باشد که دشمن با نرم افزار وارد می شود و درصدد استحاله است، همانگونه که می خواستند در ایران هم چنین روندی را در پیش بگیرند.
قدس آنلاین: با توجه به آنکه در آستانه هفته وحدت قرار داریم، آیا وحدت و کاهش زمینه های تفرقه می تواند از رنج های شیعه و اهل سنت بکاهد؟
باید توجه داشت ما قبل از اینکه شیعه باشیم، مسلمانیم و قبل از درگیری و اختلاف با هم، با نظام سلطه در نزاع و تضاد قرار داریم. ما امت واحده ایم که هدف، قبله، کتاب و پیامبر(ص) واحد و طبیعتا دشمن واحد داریم یعنی کفاری که می خواهند مسلمانان با یکدیگر پیوند نداشته باشند.
در زمان اهل بیت (ع) هم چنین بوده یعنی آن حضرات (ع) در مقابل دشمن خراجی با حاکمان جائری داخلی، تعامل مثبت داشتند.
پس وقتی دشمن درصدد است که خاورمیانه و جهان اسلام را به چالش بکشاند و بیداری اسلامی را به اختلاف داخلی تبدیل کند و در سایه چالش های داخلی جهان اسلام، به سود خود ماهیگیری کند، وحدت در خنثی سازی تلاش هایش اثری خاص دارد.
چراکه دشمن در سوریه با توهین به اهل سنت و زمینه تقابل شیعه با اهل سنت را فراهم کرد و در پاکستان و افغانستان و عراق هم اینگونه اهدافش را پیش برد یعنی با انداختن شیعه و سنی به جان یکدیگر!
لذا برای همین است که رهبری معظم انقلاب توصیه جدی دارند تا وحدت کلمه حفظ شود و به عقاید یکدیگر احترام بگذاریم و به دشمن این فرصت را ندهیم که بین ما اختلاف ایجاد کند.
از این رو، هفته وحدت فرصتی است مغتنم تا شیعه و اهل سنت دشمن واحد خود را شناخته و با افراطیون در مذاهب خود که همان وهابیت و تشیع انگلیسی اند مبارزه کنند، چراکه که آنها به مثابه دو لبه یک قیچی اند هر دو خطرناک و بُرنده و هدفشان یکی است یعنی از بین بردن اسلام و اقتدار آن.
پس هفته وحدت تلنگری است تا بدانیم امروز در چه فضایی زندگی می کنیم و تصمیم بگیریم که تن به فتنه های دشمن ندهیم.
انتهای خبر/
نظر شما