به گزارش قدس انلاین به نقل از فارس، اندیشکده آمریکایی استراتفور طی یادداشتی اعلام کرد: کشورهای متعددی درگیر مناقشه جاری در سوریه هستند که اهداف مختلفی را دنبال میکنند و همین امر موجب شده که آنها نتوانند به طور مؤثر به مقابله با گروه تروریستی داعش بپردازند.
این اندیشکده آمریکایی طی گزارش خود به بررسی پیامدهای احتمالی مشارکت بازیگران جدید در مناقشه سوریه به ویژه اعضای «ائتلاف نظامی اسلامی» که عربستان سعودی اخیرا از تشکیل آن خبر داده، پرداخته است.
عربستان، ترکیه، قطر، امارات، اردن، پاکستان، بحرین، کویت، لبنان، لیبی، مصر، یمن و چندین کشور آفریقایی و آسیایی از اعضای ائتلاف تازه تشکیل شده سعودی هستند.
مشارکت کشورهای متعدد در مناقشه سوریه بیانگر آن است که پایان جنگ سوریه فردا اتفاق نخواهد افتاد و زمان‌بر خواهد بود.
سعودی‌ها در واکنش به فشارهای آمریکایی‌ها و در تلاش برای اعمال نفوذ فزاینده بر جریان مناقشه جاری در سوریه، به دنبال استقرار نیروهای خود در سوریه در هماهنگی با هم‌پیمانان خود هستند.
برخی کشورها و در وهله نخست آمریکا و ترکیه از حضور نیروهای عرب در سوریه استقبال میکنند. واشنگتن تمایل دارد که نیروهای بیشتری در منطقه حضور یابند و آنکارا نیز به نوبه خود بر این باور است که حضور ائتلاف اسلامی تحت رهبری ریاض می‌تواند مشارکت ترکیه در مناقشه سوریه را توجیه کند.
اما مسئله‌ای که باید به آن توجه داشت این است که ترک‌ها از تقویت حضور روس‌‌ها و ایرانی‌ها در منطقه بسیار نگران هستند و در عملیات‌های ائتلاف تحت رهبری سعودی‌ها به دنبال حمایت بیشتر از سیاست‌های خود هستند.
با این وجود، مشارکت بسیار فعالانه کشورهای عرب در جنگ سوریه خطر نابودی تمامی تلاش‌‌ها برای تشکیل جبههای مشترک در مبارزه با گروه تروریستی داعش در سوریه را در پی دارد و این به دلیل آنست که ائتلاف تحت رهبری ریاض فاقد وحدت و انسجام است به گونه‌ای که پاکستان، مالزی و اندونزی از مشارکت در این ائتلاف امتناع کرده‌اند و ایران و سوریه به این ائتلاف دعوت نشده‌اند.
علاوه بر این درگیری‌‌های میان ترک‌ها و کردها نیز اختلالاتی را در مبارزه مشترک با داعش ایجاد خواهد کرد و احتمال آن اندک است که کشورهای حاشیه خلیج [فارس] بتوانند نیروهای کافی در سوریه مستقر کنند.
واقعیت این است که سعودی‌ها و هم‌پیمانان منطقه‌ای آنها در مناقشه یمن مشارکت دارند و معمولا در چنین شرایطی خواستار کمک هم‌پیمانان عرب خود شامل مصر و اردن هستند و این در حالیست که چنین چیزی هم‌اینک غیرممکن به نظر می‌رسد.
قاهره که بواسطه شورش‌های داخلی دچار تزلزل و سستی شده، از دولت دمشق حمایت می‌کند و به دنبال تقویت روابط خود با مسکوست.
این در حالیست که امان که در مبارزه برای سرنگونی «بشار اسد» رئیس‌جمهور سوریه در کنار ریاض، دوحه و واشنگتن قرار دارد، با دوراندیشی و محتاطانه رفتار می‌کند چرا که اردن از سقوط ناگهانی و بی‌ثبات کننده دولت سوریه هراس دارد و معتقد است که چنین سقوطی به افراط‌گرایان این امکان را می‌دهد که پروژه‌های خود را بر مبنای هرج و مرج اجرا کنند.
بنابراین اینطور به نظر می‌رسد که بازیگران دخیل در مناقشه سوریه اهداف کاملا متفاوتی را دنبال میکنند و این امر مانع تشکیل جبههای واحد از سوی آنهاست.
این در حالیست که توجه شرکت‌کنندگان اصلی در مناقشه سوریه بر دشمنان خود متمرکز است نه علیه داعش.
نظر شما