به گزارش قدس انلاین و به نقل از ایرنا، به نقل از روزنامه «آ ب ث»، لغو تحریم های اقتصادی علیه ایران موجب توسعه بخش نفتی این کشور که روزانه 2.8 میلیون بشکه تولید می کند خواهد شد ، موردی که ایران را به سومین تولید کننده بزرگ اوپک تبدیل می کند.
در کوتاه مدت ، ایران می تواند تولیدات خود را حدود 300 هزار بشکه نفت روزانه افزایش دهد ، رقمی که در میان مدت به یک میلیون بشکه افزایش خواهد داشت.
به همین دلیل و با توجه به بی ثباتی ژئوپلیتیکی منطقه ، ایران می خواهد کسب و کار موفق نفتی خود را تضمین کند و در راستای آن قصد دارد به ساخت چندین پالایشگاه در دور از مرزهای خود بپردازد.
به گفته «عباس کاظمی» معاون وزیر نفت و مدیر عامل شرکت پالایشگاه ملی و توزیع ایران ، یکی از این پالایشگاه ها در اسپانیا خواهد بود .در ازای آن ، دولت ایران بازگشت شرکت های اسپانیایی به کشورش را تسهیل خواهد داد .
باید به یاد داشت که ایران صادرات نفت خام خود به اسپانیا را به دلیل تحریم های اتحادیه اروپا علیه بخش نفتی به دلیل مناقشه برنامه هسته ای از ژانویه سال 2012 ، به تعلیق درآورد .
تا آن وقت ، 15 درصد از کل نفتی که وارد اسپانیا می شد و مقصد اصلی آن دو پالایشگاه شرکت های «رپسول» و «سپسا» بودند ، از ایران صادر می شد .اما این دو، تنها شرکت های ذینفع نخواهند بود بلکه شرکت های اسپانیایی دیگری نظیر «تکنیکاس رئونیداس» و «ساسیر» که آرزوی شرکت در نوسازی صنعت قدیمی نفت ایران را دارند نیز می توانند در آن نقشی داشته باشند .
در هر صورت ، فرود شرکت های اسپانیایی در ایران ، در چند ماه آینده رخ خواهد داد در حالی که ایران ، سالها طول خواهد داد تا که یک پالایشگاه در شبه جزیره ایبری که دارای 9 پالایشگاه (5 پالایشگاه رپسول ، 3 پالایشگاه سپسا و یک پالایشگاه بریتیش پترولئوم )، است بسازد .
این پروژه که به طور مساوی بین شرکت پالایشگاه ملی و توزیع ایران و شرکای اسپانیایی(شرکت ها و صندوق های سرمایه گذاری )، تامین مالی خواهد شد ، یک بودجه بالغ بر سه میلیارد یورو خواهد داشت .تامین مالی آن ، مشکل ندارد بلکه مشکل اساسی آن ، مکان ساخت پالایشگاه است .
دلیل مشکل این است که یک پروژه صنعتی از این نوع در اسپانیا با رد قاطع و همیشگی احزاب مختلف ، سازمان ها ، انجمن ها و حتی دولت های ایالتی و شهرداری ها روبرو خواهد شد .
در این رابطه ، اخیرا چنین موردی پیش آمده است . دو هفته پیش ، اداره کل محیط زیست ایالت «اکسترمادورا» واقع در غرب اسپانیا با مجوز زیست محیطی پالایشگاه «بالبوا» که قرار بود در استان «باداخوس» این ایالت ساخته شود ، مخالفت نمود .قبل از آن و در سال 2012 ، وزارت کشاورزی ، تغذیه و محیط زیست با آن مخالفت کرده بود .
راه حل برای این مشکل ، ساخت تأسیسات جدید در همان مکانی که اکنون برخی از قدیمی ترین تأسیسات وجود دارند است ، به طوری که باعث صرفه جوئی در کارهای اداری و مجوزها ها خواهد شد .
در این رابطه و با توجه به اینکه مکان ساخت آن باید در سواحل مدیترانه باشد ، کاندیدای اصلی برای آن ، پالایشگاه بریتیش پترولئوم در شهر «کاسته یون» است .
این شرکت چند ملیتی که در سالهای اخیر چندین پالایشگاه خود در جهان را تعطیل کرده ، می تواند از فرصت استفاده کرده و تأسیسات خود را که در سال 1967 ساخته شدند و ظرفیتی برای تولید 6 میلیون تن سوخت در سال را دارد ، را بفروشد .
دومین مکان ممکن برای پالایشگاه ایران می تواند جزیره تنریفه در جزایر قناری باشد جایی که تأسیسات سپسا در آن قرار دارند .این تأسیسات ، یکی از قدیمی ترین تأسیسات اسپانیا (1930 میلادی )، هستند و از ژوییه سال 2013 به دلیل مشکلات زیست محیطی با دولت جزایر قناری بسته هستند .
سومین گزینه می تواند پالایشگاه سپسا در «سن روکه» که در جبل الطارق واقع است باشد .این تأسیسات ، یکی از بیشترین ظرفیت ها را در اسپانیا دارند و کشتی های نفتی با ظرفیت های بسیار بزرگ می توانند وارد آن شوند .