فضای مجازی به زبان فارسی عرصه شگفت‌انگیز تأسف آوری از بی‌سوادی و نبود دانش در همه زمینه‌هاست. دیدم شخصی «فکر» را «فک» و دیگری «لطفاً» را «لطفن» و لطمن «لوتوفن» می‌نویسد.
شخص بی‌سواد دیگری شاه سابق ایران را که چهار سال در کالج له روزه سوئیس درس متوسطه خوانده بود، دانش آموخته هاروارد در رشته حقوق سیاسی معرفی می‌کند و چند دکترای دیگر به او می‌بخشد. شخص بی‌سواد دیگری- چون دروغ مانند خناق آدم را خفه نمی‌کند- نوشته بود «ایران در سال 1348 بصره را تصاحب کرد و فرودگاه بغداد ساعت‌ها در اختیار ایران بود».
فکر می‌کنم اگر این طور پیش برود، بزودی ادعا خواهد شد ما هفده شهر قفقاز را در زمان شاه پس گرفتیم، ولی دوباره روی خواهش و تمنای برژنف پس دادیم، یا در زمان جنگ دوم جهانی ما لندن و مسکو را به تصاحب درآوردیم! چیزها می‌خوانم که شک می‌کنم این مزخرفات را افراد عاقل نوشته‌اند یا کودکان کم سن و سال.
فضای مجازی بین‌المللی پر از اختراعات و اکتشافات عجیب و باورنکردنی است. خودروهای واقعی ساخته شده که در دست تکمیل‌اند. بال درمی‌آورند به آسمان می‌روند، قایق و حتی زیر دریایی می‌شوند. در فضای مجازی ما، یا خانمی هوس آبگوشت بزباش می‌کند یا مانکن می‌شود و چقدر هم از خودشان تعریف می‌کنند و یا حرف‌های صد تا یک غاز می‌زنند.
مثل سفرنامه‌های ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه؛ صبح پا شدم. باران می‌آمد. هوس نیمرو کردم یا ظهر باقالی پلو خوردم و خوابیدم! یا تصاویر غلط قدیمی از تاج السلطنه، دختر ناصرالدین شاه را جایی پیدا می‌کنند. روی صفحه اینستاگرام می‌گذارند و او را زن ناصرالدین شاه معرفی می‌کنند. تصویر شیخ بحرین را می‌گذارند و او را حاکم عربستان یا امارات معرفی می‌کنند.
امیری بوده هزار دزدی و کلاهبرداری و زمین خواری کرده و بیرونش کرده‌اند. همان زمان از ایران رفته، در لندن مرده، او را سردار ملی جا می‌زنند و از شجاعت‌هایش در جنگ با چین و ماچین برای نسل ناآشنا سخن می‌رانند.
حالا دیدم شخصی قطع رابطه جیبوتی با ایران را ضایعه عظیم خوانده که از این پس چون جیبوتی 800 هزار نفری با ایران قطع رابطه کرده، ناوگان بازرگانی ایران نمی‌توانند از باب المندب بگذرند و وارد دریای سرخ شوند و به کانال سوئز و از آنجا به مدیترانه بروند! خیر این طور نیست.
معاون فرمانده نیروی دریایی ایران هم تأیید کرده است که عبور از آبراهه‌ها تابع قوانین بین‌المللی است.
مزید اطلاع خوانندگان می‌نویسم، عبور از کانال سوئز برای تمام کشورها آزاد است و عبور از تنگه بسفر هم براساس قرارداد مونترو در 1936 برای تمام کشورهایی که در سواحل دریای سیاه قرار دارند، تضمین شده است. همچنان که از تنگه هرمز نیز همه ناوگان‌ها، نفتکش‌ها و کشتی‌های بازرگانی جهان عبور می‌کنند و در دوران جنگ فقط عراق که در حال جنگ با ایران بود، مستثنا بود. چون ایران در حال جنگ نه با سومالی نه با جیبوتی و نه با عربستان است و گذشته از آن در صورت لزوم ناوگان نیروی دریایی، کشتی‌های ایرانی را اسکورت می‌کند.
هیچ گونه ممانعتی برای عبور از باب المندب وجود ندارد و جیبوتی و سومالی هیچ اقدام بازدارنده‌ای نخواهند کرد. این کسانی که به هر عنوان در فضای مجازی مهمل نویسی و شایعه پرانی می‌کنند، در حکم صفر سمت چپ اعداد هستند و من متأسفم که چرا به جای منعکس کردن آن همه اختراعات و اکتشافات دنیا، از صبح تا شام مثل خاله زنک‌های عصر عتیق شایعه پراکنی می‌کنند. اگر دوران پیش از انقلاب این همه تعریف و تحسین داشت، چرا از 34 میلیون ایرانی، فقط یک میلیون به هواداری آن رژیم برنخاستند، در حالی که سلطنت طلبان فرانسه حدود 20 سال با انقلاب و ناپلئون می‌جنگیدند و در روسیه، سال‌ها طرفداران تزار فعالیت نظامی می‌کردند. از این همه دروغ گفتن و رژه کذایی نشان دادن و ادعا کردن که 60 پادشاه پشت سر شاه ایران راه می‌رفتند، چه مشکلی حل می‌شود؟
آن مراسم که در همان زمان موجبات انتقاد و خشم جهانیان را فراهم آورد. مگر ملکه الیزابت دوم و رئیس جمهوری فرانسه و بسیاری از رؤسای جمهور دنیا طفره نرفتند؟ آخر سر، هایله سلاسی و چند پادشاه پیرو و مریض که به زور در تخت جمشید حضور یافتند و چند امیر عرب و پادشاه قبیله لسوتو، کجا 60 پادشاه بودند؟! آخر چه افتخاری نصیب ایران شد؟ جز اینکه 900 میلیون دلار آن زنان خرج چادرهای تخت جمشید و شام پاریسی شد و همه رفتند و جراید دنیا پر از فحش و انتقاد شدند؟ چرا مردم را این قدر ساده تصور کرده‌اید؟ این فضای مجازی را چرا به فضای مزخرفات و ترهات تبدیل کرده‌اید؟
جیبوتی که باشد که جلوی ناوگان بازرگانی و نظامی ایران را بگیرد؟ فقط می‌تواند بندر و اسکله ندهد که با برداشتن سوخت بیشتر، جبران خواهد شد و تازه بندر و اسکله هم فراوان است!