تا اینجا که خیلی خوب است! اما کنارش یک سؤال برای من نویسنده پیش می‌آید؛ گروه کتاب‌خوان به هر دلیل و با هر سلیقه‌ای که کتاب می‌خوانند منتظر  این نوع خبرها نیستند. می‌ماند گروهی که به هر دلیل کتاب نمی‌خوانند!
 اینجا  نکته‌ای ظریف وجود دارد که آیا این خیلِ عظیم کتاب‌نخوان اکنون کتاب خواهند خرید؟ سنت هدیه کتاب سال‌هاست نزد مردم از بین رفته است. چون اصلاً کتاب را هدیه نمی‌دانند! چرا؟ چون خود آنها کتاب نمی‌خوانند.  زمانی کتاب داشتن ژست و مایه روشنفکری بود و در هر خانه‌ای هم کتابخانه‌ کوچکی وجود داشت و کتاب برای اهل خانه مایه‌ مباهات بود. اما حالا کتاب‌خوان باید کتابش را در کارتن بگذارد! نویسندگان و هنرمندان کتاب نمی‌خوانند! و فعل خواندمش را بی‌آنکه کتابی را بخوانند، تکرار می‌کنند.
در جشن‌های رونمایی کتاب، بازیگران کتاب‌نخوان را دعوت می‌کنند تا مشتری برای عکس گرفتن در رونمایی کتاب فراهم شود. اینها را گفتم تا بدانید زمانه غریبی است. حالا فوج کتاب‌نخوانان در سوبسید هدیه کتاب چه دردی را درمان می‌کند، بماند! اما اینکه بعد از سال‌ها یادمان افتاده کتاب بهترین هدیه است، هم برای خودش حکایتی است! من پرسشی ساده دارم.  چرا  بزرگان ما کتاب را نمی‌خرند و نمی‌خوانند و حتی خریدِ کتاب دلخواه آشپزی، گل‌آرایی، پرورش گیاهان در آپارتمان و نسخه‌های گیاهی عطار باشی و دکترهای خانگی وجود ندارد. چرا خریدن کتاب در کار نیست؟! خواندن کتاب باید پرسش‌انگیزی و توامان پر کردن اوقات فراغت باشد. تمرین نشستن و کتابی را خواندن و نگفتن این کلمه‌ عجیب که من خوشم نیامد یا کتاب، کتاب رسانه مجازی نیست. تا وقتی از تحصیل‌کردگان دانشگاهی خود بشنویم که شما هم کتاب هدیه آوردین!؟ وضع ما در بحران بی‌سوادی طی می‌شود.
ملتی با پشتوانه‌ تاریخ شفاهی و مکتوب هزار ساله چرا باید دنبال چنین نسخه‌های دولتی باشد؟! صورتِ دیگر مسأله این طرح‌ها، از میان‌مایگی و رصد گیری غلط پیروی می‌کند. ما کتابخوانی مطالعه‌ای نداریم. کنکورخوانی در تالارهای کتابخانه‌های عمومی یک تأسف است، ولی هست! هیچ قهرمان سریال و سینمای ما کتاب نمی‌خواند و کتابخانه در اتاقش ندارد! آیا نمی‌توانیم به این جزییات با دقت‌ بیشتر نگاه کنیم؟ بلی کتاب خریدن در عید خیلی خوب است! آفرین به این افکار مترقی! اما کتاب من نویسنده چگونه باید به مخاطب برسد؟ با چه امکانی باید کتابم دیده شود؟ من به یک جریان می‌اندیشم و نه یک حادثه! مدارس کتابخانه به روز و متنوع ندارند.
حتی فرهنگ هدیه‌ کتاب در روز معلم هم از سوی دانش‌آموزان دیگر وجود ندارد و فراموش شده است؛ بعد  بیاییم فقط به بچه‌هایمان کتاب عیدی بدهیم و فقط در عید یک کتاب  را گروهی بخوانیم؟! آن وقت یک فرهنگ ایجاد شده؟ خیر... تا کتاب، محصول یک تربیت عمومی نشود، نویسنده و مترجم کتاب یک دوست خاموش  و فراموش شده‌ خواهند بود!