شخصیت‌هایی مانند آیت‌الله واعظ طبسی(ره)، در زمان حیات خود اغلب با عملکرد حوزه‌های اجرایی منسوب به ایشان مورد ارزیابی قرار می‌گیرند و پس از رحلت در مجموعه‌ای از نکوداشت‌های عاطفی، مصادیقی از ویژگی‌های بارز مدیریتی، علمی، اخلاقی و سیاسی آن‌ها بازگو می‌شود و پس از گذشت چند سال به خاطره‌ای ماندگار در اذهان و رویدادی در تاریخ بدل می‌شوند.
آیا وظیفه ما در برابر بزرگانمان در عرصه اندیشه و مدیریت تنها همین است یا می‌توانیم از خورشید فکر آنان تا سال‌ها مسیر پیش روی خود را روشن کنیم و به ذخایر دانش مدیریتی و فکری خود بیفزاییم و با شناخت صحیح فکر و اندیشه ایشان و نقد بی‌تعصب آن بر سکوی بالاتری از دانش قرار گیریم؟
گزارش خدمات و عملکرد حوزه‌های مسؤولیتی آیت‌الله واعظ طبسی لازم است چرا که عدم ارایه گزارش دقیق، بهنگام و اثربخش این تلاش‌ها، در زمان حیات ایشان موجب شده بود تا شخصیت والای ایشان آنچنان که شایسته و بایسته آن مدیر اندیشمند می باشد  به درستی معرفی نشود و بخشهایی از جامعه و حتی  برخی بزرگان  نگرش واقع بینانه‌ای از عملکرد و خدمات آستان قدس رضوي نداشته باشند. هر چند با عنایت حضرت رضا(علیه السلام) به خادمشان، بدرقه باشکوه و کم نظیر مردم و مسؤولان، نشان قدرشناسی از این خدمتگزار راستین بود.
البته ارزشمندترین میراث آیت الله واعظ طبسی (ره) عملکرد وی نیست، بلکه اندیشه و فکری است که آن عملکرد را آفریده است و این همان گوهر گرانبهایی است که بسیاری از بزرگانمان به رایگان به ما ارزانی داشته‌اند و ما چقدر ناسپاسانه آن را با غفلت از دست داده‌ایم.
به نظر می‌رسد، ضروری‌ترین اقدام درباره آیت الله واعظ طبسی(ره) و دیگر اندیشه‌ورزان صاحب سبک، در گام نخست مستندسازی و حفظ آثار و افکار آن‌هاست و در گام دوم ارایه منظومه فکری و سبک عملی این افراد به جامعه علمی است تا هم زمینه شناخت و بهره گیری بهتر از آن فراهم شود و هم نقد عالمان، غنای آن را افزون سازد.
این مهم، مسؤولیتی بزرگ بر دوش آستان قدس رضوي و مراکز علمی - پژوهشی می‌گذارد و مقدم بر همه مناسب است خاندان فرهیخته آیت‌الله واعظ طبسی و بویژه یادگار ارزشمند ایشان «حجت الاسلام علی واعظ طبسی» این خدمت بزرگ را عهده‌دار شوند.
ان شاء الله