سال‌ها از نخستین صحبت‌های مطرح شده در خصوص اضافه شدن موزه مطبوعات به مجموعه موزه‌های شهر تبریز گذشته است.
خاطره تولد موزه مطبوعات به زمانی در حدود سال 1387 و قول و قرارهای رئیس وقت سازمان میراث فرهنگی استان برمی‌گردد، وقتی که تراب محمدی، در جمع اهالی رسانه اهمیت این موضوع را خاطرنشان کرد و گفت: «مطبوعات آذربایجان در طول تاریخ، نقشی ویژه و منحصر به فرد را ایفا کرده‌اند. به همین دلیل تأسیس موزه‌ای تخصصی در این زمینه ضرورت دارد.»
پیگیری این خبر برای اجرا در آن سال به جایی نرسید و دو سال پس از آن تاریخ، در آستانه روز خبرنگار سال 1389، راه‌اندازی «موزه مطبوعات و رسانه» دوباره از سوی رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مورد تأکید قرار گرفت و محمدی در این خصوص گفت: «همان‌گونه که پیش از این نیز وعده داده‌ایم، آماده هستیم تا نخستین موزه مطبوعات و رسانه کشور را در تبریز راه‌اندازی کنیم.»
پس از کش و قوس‌های فراوان برای مستحکم شدن قول تأسیس موزه، در سال 92 تفاهمنامه‌ای میان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان با انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان امضا شد.
پس از رفتن تراب محمدی، فرزین حق‌پرست مدیرکل وقت هم قول مساعد و زمان‌بندی‌هایی را برای آغاز به کار موزه اعلام کرد، اما او هم ساختمان رشدیه را ترک کرد، بدون اینکه اهالی رسانه شهر اولین‌های ایران، جامه تحقق را بر تن رؤیای قدیمی‌شان ببینند.
در همین حال به نظر می‌رسد، مرتضی آبدار، مدیرکل فعلی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی خواهان تعامل جدی‌تری با اهالی رسانه شهر و تحقق خواسته ایشان است، زیرا هفته گذشته در مراسم معارفه‌اش، نخستین قول خود را (بدون اشاره به مکان در نظر گرفته شده برای این موزه) تکمیل و تخصیص موزه مطبوعات عنوان کرده است.
حال با توجه به غنای تاریخی فعالیت‌های رسانه‌ای و مطبوعاتی در این منطقه، شایسته است که مسؤولان امر به جای دادن وعده‌های جدید در مناسبت‌های خبری مختلف، به گفته‌های قبلی در این زمینه عمل کند و به احیا و معرفی جایگاه مطبوعات شهر تبریز یاری رسانند.