اما بازیگران ایرانی کمتر در معرض توجه بوده‌اند. یکی از مهمترین دلایل این مسأله،عدم حضور پررنگ بازیگران ایرانی در عرصه‌های بین المللی است. اگر شناختی هم نسبت به آنها در فضای بین المللی ایجاد شود به مدد حضور گاه و بیگاه فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌های خارجی است.

 از آقای بازیگر تا  امروز
با این حال بازیگران سینمای ایران حضور قابل توجهی ولو ‌اندک در عرصه جهانی داشتند که نمونه پیش از انقلاب آن به دریافت جایزه دوم بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره بین‌المللی فیلم شیکاگو  در سال ۱۹۷۱ برمی‌گردد که عزت الله انتظامی‌ موفق به اخذ آن شد.
پس از انقلاب نیز اولین باری که یک بازیگر ایرانی در جشنواره‌ای در
حد و‌ اندازه و اعتبار برلین مورد توجه قرار می‌گرفت، به جایزه خرس
نقره‏ای برلین رضا ناجی برای فیلم «آواز گنجشک‌ها» ساخته مجید مجیدی برمی‌گشت. نیکی کریمی‌نیز با جایزه ای که از جشنواره سن‌سباستین به عنوان یکی از جشنواره‌های معتبر قدیمی‌سینمایی برای بازی در فیلم «سارا» داریوش مهرجویی گرفت، تبدیل به یک چهره آشنای جهانی شد. فاطمه معتمد آریا نیز جزو اولین بازیگران سینمای ایران بود که بازی‌اش در جشنواره‌های جهانی دیده شد. وی برای بازی در فیلم «اینجا بدون من» برنده جایزه بهترین بازیگر زن «‌هانری لانگ لوا» از جشنواره فیلم ونسن در سال 1390 شد و در جشنواره فیلم مونترال نیز توانست برنده جایزه بهترین بازیگر برای همین فیلم شود.
لیلا حاتمی ‌نیز با «ایستگاه متروک» به کارگردانی علیرضا رئیسیان برای اولین بار به جشنواره‌های خارجی رفت که نتیجه‌اش جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره مونترال بود.  همچنین ترانه علیدوستی در سال 1381 برای بازی در فیلم
«من ترانه 15 سال دارم» جایزه بهترین بازیگر زن پنجاه و پنجمین جشنواره فیلم لوکارنوی سوئیس را از آن خود کرد و و برای فیلم
«پذیرایی ساده» جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره فیلم آسیایی و عربی اوسیان سینه فن را دریافت کرد و به عنوان بهترین بازیگر جشنواره وزول برای فیلم «پذیرایی ساده» از او تقدیر شد.  اما تاکنون هیچ جایزه‌ای به‌اندازه جایزه بهترین بازیگر جشنواره کن که شهاب حسینی در شصت و نهمین دوره آن برای فیلم «فروشنده» اصغر فرهادی موفق به دریافتش شد، ارزشمند نبوده است. این اولین باری است که بازیگری از سینمای ایران موفق به دریافت جایزه کن می‌شود. پیش از این عباس کیارستمی ‌به عنوان کارگردان با فیلم طعم گیلاس در سال ۱۹۹۷ جایزه نخل طلای جشنواره فیلم کن را از آن خود کرده‌ بود اما این اولین باری است که بازیگری از ایران موفق به دریافت این جایزه می‌شود.
جشنواره بین‌المللی فیلم کن از بزرگترین رویدادهای سینمایی جهان و محلی برای پیش‌نمایش فیلم‌های جدید از تمامی‌ژانرها از جمله مستند به ‌شمار می‌آید و پس از مسابقات المپیک دومین رویدادی است که مورد توجه رسانه‌ها قرار می‌گیرد و بی تردید دریافت جایزه بهترین بازیگری مرد از این جشنواره، اعتبار سینمای ایران را چندین پله ارتقا داده و به نوعی کلاس بازیگری ایران را بالا برده است.
از طرفی دیگر این اتفاق منجر به شناخت بیشتر فیلمسازان خارجی و نگاه سینمای جهان به ایران می‌شود که می‌توانند بیش از پیش ظرفیت‌های
بی‏شمار سینمای ایران را دریابند و از آن بهره ببرند.