تا پیش از این و از زمان امضای پیمان امنیتی میان افغانستان و آمریکا که بخش عمده نیروهای رزمی آمریکا در قالب ائتلاف ناتو از افغانستان خارج شدند، نیروهای آمریکایی که تعداد آنها در سطح 10 هزار نفر محدود شد تنها مجاز به انجام عملیات پشتیبانی از نیروهای ویژه افغان را در صورت درخواست این نیروها بودند که عمده این پشتیبانی از آسمان انجام میشد. اکنون اما فرماندهی نیروهای آمریکا در افغانستان این اختیار را دارد تا به تشخیص خود و بدون هماهنگی با پنتاگون، در هر عملیاتی از زمین و هوا وارد شود .
این تصمیم به معنی تغییر قوانین درگیری فعلی آمریکا در افغانستان است که محدودیتهایی را بر قابلیت نیروهای آمریکایی برای حمله به شبه نظامیان در این کشور ایجاد کرده است.
تدابیر احتیاطی در آستانه انتخابات آمریکا
دلایل مختلفی را برای این تصمیم و تغییر راهبرد نیروهای آمریکایی در افغانستان میتوان یافت، خاصه آنکه واشنگتن باید تا سال 2017 بر اساس سیاست کاهش برنامهریزی شده تعداد نظامیان آمریکایی در افغانستان شمار تفنگداران خود را به 5500 نفر کاهش دهد. اما شرایط میدانی جنگ با شبهنظامیان طالبان، القاعده و این روزها داعش و مشهود بودن ضعف نیروهای ارتش افغانستان در مقابله با این گروهها و تصرف بخشهای بیشتری از افغانستان در ماههای اخیر توسط طالبان وتشدید حملات این گروه در حالی که گمان میرفت با کشته شدن «ملا منصور» فرمانده آنها متمایل به مذاکره خواهند شد، ظاهراً فرماندهی نیروهای ناتو در افغانستان را واداشته تا اختیارات بیشتری را برای مداخله در جنگ مطالبه کند. «فیلیپ گیرالدی» افسر سابق بخش مقابله با تروریسم آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) میگوید اعطای این اختیارات نشان میدهد، آمریکا متقاعد شده که یا باید مشارکت فعالانهتری در افغانستان داشته باشد و یا کل سرمایهگذاری 14 سالهاش از دست برود.
وی میگوید رئیس جمهور آمریکا با فروپاشی کامل ارتش افغانستان پیش از اتمام دوره ریاست جمهوریاش در ژانویه 2017 مواجه نخواهد شد و به هیلاری کلینتون کمک خواهد کرد تا در انتخابات ریاست جمهوری 2016 پیروز شود. اوباما امیدوار است این کشتی در حال غرق را تا زمانی که کلینتون وارد کاخ سفید شود سرپا نگه دارد.
دردی از نیروهای افغان دوا نمیشود
اما نگاه کارشناسان داخلی افغانستان به این اتفاق از برخی جهات متفاوت است. ژنرال «صدیق ساهل» کارشناس مسایل نظامی و استراتژیک افغانستان در گفتوگو با خبرنگار ما از کابل درباره این رویداد میگوید: افزایش اختیارات نظامیان ناتو در افغانستان در نشست ماه گذشته بروکسل اتخاذ شد اما هنوز مشخص نیست که این افزایش اختیارات در چه حوزههایی است و این نیروها تا چه سطحی در عملیات علیه شبه نظامیان شرکت خواهند کردو مهمتر اینکه این نگرانی وجود دارد که آمریکاییها بخواهند با استفاده از این اختیارات عملیات شبانه خود را گسترش دهند و از سربگیرند.
وی با اشاره به گسترش جنگ به 16 ولایت افغانستان در یکسال گذشته و تصرف بخشهای زیادی از این ولایتها توسط طالبان میافزاید: این امر نشان میدهد ضعف و خلأیی وجود دارد اما آمریکا بهجای پر کردن آن با افزایش فعالیت نظامی خود بهتر است سیاستهایی را برای تقویت ارتش افغانستان و اصلاح ساختار آن اجرا کنند تا به تعبیرخودشان از فروپاشی آن جلوگیری کنند.
ژنرال ساهل با تأکید بر اینکه آمریکاییها نمیخواهند نیروی مسلح قوی در افغانستان شکل گیرد زیرا دیگر بهانهای برای حضور و ماندن در اینجا ندارند میگوید: نیروهای افغانستان در نقاط دوردست و مرزی نیازمند تجهیزات و سلاح و پشتیبانی هستند تا در مقابل شبه نظامیان مقاومت کنند و مداخله نظامی نیروهای آمریکایی نمیتواند مشکلات آنها را حل کند.
جنگ در سرحدات هم در حال تحلیل نیروهای ارتش افغانستان است و هم در حال ویران کردن اقتصاد مناطق و در زیر سایه اشغالگری آمریکا هم اکنون 8 میلیون نفر زیر خط فقر زندگی
می کنند که این خود یک عامل تشدید جنگ و نفوذ گروههای مسلح مخالف مانند طالبان است لذا آمریکاییها
بهجای مداخله نظامی بهتر است به فکر کمک به اقتصاد و امنیت افغانستان و تقویت ارتش ملی آن باشد.
نظر شما