به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری فارس، رمضان برای عاشقان و محبان خدا و رسولش آغازی دوباره است که در جستجوی هزار توی خویش سر بر سجده باری تعالی گذارند.

رویا است یا که بیداری. دست‌هایی که بالا و بالاتر می‌روند و گویی به حفره‌های امید چنگ می‌زنند. زمزمه‌هایی که تبدیل به همهمه می‌شوند، واژه و کلام دیگر فقط بر زبان جاری نمی‌شود، بلکه بر دل‌هایی که در کنار هم گرد آمده‌اند فرو می‌نشیند.

دل بی‌تاب گفتن است در میان جمعیتی که هر کدامشان به تنهایی به دنبال نور عاشقی روان شده‌اند. عشق اما با غربت که بیامیزد، نوالنور عاشق است، غبار لحظه‌هایش را می‌شکافد و لحظه‌های عاشقی را زلال‌تر می‌کند.

آنها که محبت خدا و رسولش را بر دل دارند، بر خوان نعمت خداوند در هیئت «محبان الرسول» منطقه سردانگ کوالالامپور گرد هم آمده‌اند تا دل‌هایشان را در غربت لحظه‌هایشان به یکدیگر گره کنند و دست به سوی آسمان برند و به ریسمان الهی چنگ زنند.

وقتی وارد خانه کوچکی می‌شوی که سال‌ها است محل قرار محبان رسول خدا شده، چهره‌های صمیمی و لبخندهای گرمی که با زبان مادری به هم آمیخته‌اند، زمان و مکان را در هم می‌شکند. برای اولین بار که پا به حیاط آنجا گذاشتم به یک باره هفت سال غربتم را از یاد بردم و دلم پر کشید به آنجا که نامش وطن است.

رمضان بهانه زیبای دیگری است برای دانشجویان در غربت مانده تا باز هم نام خداوند یکتا را بر زبان جاری کنند و دل‌هایشان را به نورش جلا دهند و با یکدیگر زمزمه کنند، که اگر به دست من افتد فراق را بکشم.

سفره‌ای ساده و بی ریا در اتاق‌هایی به همان سادگی که تنها زینتش فرشی است که زمین را می‌پوشاند و قرآن‌های کوچکی که دل را جلا می‌دهند، در کنار جنب و جوش مردانی که عرق‌ریزان در گرمای استوایی مالزی بر سر دیگ غذا ایستاده‌اند و رفت و آمد زنانی که در تدارک چای و خرما برای روزه‌داران هستند هر دل غریبی را به وجد می‌آورد.

خود جوش بودنِ این یگانگی و تلاش برای حفظ ارزش‌های اسلامی و ایرانی در میان دانشجویانی که هزاران کیلومتر دورتر از وطن خود در کنار یکدیگر جمع شده‌اند تا نماز را در کنار یکدیگر به پا دارند، روزه‌شان را با چای و خرمایی در کنار هم باز کنند و محبت رسول خدا را در دل‌هایشان زنده نگه دارند، زیبایی وصف ناپذیری است.

هیئت «محبان الرسول» همان قدر که به وسع دانشجویی ساده و بی‌پیرایه است، پر از مهر و صفا و یکدلی و یکرنگی است. اینجا از سفره‌های رنگارنگ و ریا و تظاهر خبری نیست و می‌توان تابش پر تلالو انوار الهی را بر دل‌های پر از مهر خدا و رسول‌اش دید.

محبان رسول خدا (ص) که عشق تنها دارایی آنهاست چند سالی است که با نوای روح بخش رادیو انتظار میهمان سفره‌های سحر و افطار ایرانیان سراسر جهان می‌شوند. کار بزرگی که بدون چشم داشتی تنها از دوستداران واقعی اهل بیت برآمده است.

«محبان الرسول» نه تنها محفلی است برای ندای عشق سر دادنِ دوستداران پیامبر و اهل بیتش که مکانی است برای برگزاری کلاس‌های علمی و معرفتی دانشجویان ایرانی و حتی سر پناهی است برای غریبان و بی پناه ماندگان دور از وطن.

افطاری پر از شور عشق جوانان میهنم آن قدر پر از صمیمیت بود که تمام غربت سال‌های گذشته و فریب و تظاهر مجالس پر رنگ و لعاب دیگر را از دلم پاک کرد و صفایی بر دلم نشاند و در آیینه نظر جز به صفا نتوان کرد.