به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری فارس، مصطفی جمشیدی نویسنده ادبیات داستانی در سالروز توجه به مقوله حجاب و عفاف یادداشتی پیرامون این مساله در اختیار این خبرگزاری قرار داده که در ادامه منتشر شده است.
«شاید باورش سخت است که رمانی با رویکرد تکنیکی نوین و معاصر برای توجه به این مقوله در ساحت ادبیات داستانی معاصر نوشته شده باشد.
ادبیات داستانی معاصر این سرزمین که ار دیرباز تحت تنفس یاس فلسفی به صورت تاریخی به تعهد و التزام پشت پا زده بوده و کلا از توجه متعهدانه به ساحت نکو زیستن سرباز زده بود.
رمان «سراب و سمرقند» در وضعیت طبیعی قهرمان‌های خود نیل به رهایی و رستگاری را مورد توجه قرار داده آن هم بی‌عنایت به شعار و شعارزدگی، سمرقند خیال و یک شبه کوچیدن به عزلت و هندسه تاریخ و جستجوی سرابی خیال‌انگیز توسط قهرمان‌ها و رعایت سلوک عارفانه در بطن موضع‌گیری قهرمان‌ها چنین برداختی را رقم زده است. آن هم در هجوم مدرنیته افسار گسیخته‌ای که دامن نسل‌ها را گرفته و متاسفانه شکوه انسانی را در ورطه کفر و عصیان نابود می‌سازد.
رویکرد شجاعانه در هجوم بردن نویسنده آنهم در جو روشنفکر مآب ادبیات کشور ماجراجویی شریفی است که بی‌توجه به یاس انگاری فلسفی و تاریخی ادبیات معاصر کشورمان صورت پذیرفته است.
روز ملی عفاف در اصل می‌بایست به آغوش گشودن هنری به مقولات حیاورزی منجر شود آن هم بی شعار و با توسل به جاودانی‌ترین صورت‌های هنری که ادبیات از جمله آنهاست.
«سراب و سمرقند» شجاعانه توجه به عفاف و رستگاری را سرلوحه خویشتن ساخته است، آن هم در باوری برخواسته از اعتقاد و در این راه شماتت جوایز ادبی در گزینش ضدجایزه بر جایره را نیز وقعی نگذاشته است.
شهرستان ادب بیهوده نیست که به تعهد هنرمندان در نشر رمان‌ها از دیر باز اهتمام داشته است، جای این رمان در روز ملی حجاب و عفاف خالی است. آن هم در رسانه‌ها و جو انکارگر خودی و بیگانه و خویش ناباوری و خدای نکرده محفل گرایی!
جای هنر نگارش و مدیوم رمان در این عزم متعهدانه مومنان خالی است. زهی تاسف بر این ولنگاری فرهنگی که رهبر معظم انقلاب از آن یاد کرده‌اند و می‌کنند و واسفاه بر گوش ناشنوای خودی و بیگانه!
نظر شما