به گزارش قدس آنلاین به نقل از فارس، 8 شوال 1344.ق (31 فروردین 1305) سالروز ویرانی آرامگاه‌های ائمه و صحابه پیامبر اسلام در قبرستان بقیع در مدینه منوره است که یوم الهدم نامیده می‌شود.
قبرستان بقیع یکی از اصلی‌ترین قبرستان‌های مدینه از زمان پیامبر اسلام (ص) بوده که یکی از نزدیک ترین آثار تاریخی به مسجدالنبی است.
هزاران نفر از اهالی مدینه در این قبرستان به خاک سپرده شدهاند که شماری از آنها از اهل بیت پیامبر اسلام یا صحابه ایشان (ص) بوده‌اند.
اکثر منابع مذهبی روایت کرده‌اند که فاطمه زهرا (س) دختر پیامبر اسلام به همراه فرزندش امام حسن (ع)، امام سجاد (ع)، امام محمد الباقر (ع) و امام جعفر الصادق (ع) به همراه بیش از 10 هزار صحابی پیامبر از جمله عثمان بن عفان [خلیفه سوم] در این قبرستان به خاک سپرده شدهاند.
این قبرستان که مشهورترین قبرستان تاریخ اسلام است همسران پیامبر [غیر از خدیجه (ع)]، عموی پیامبر و عمه ایشان صفیه را نیز در خود جای داده است.
از دیگر شخصیت‌های شناخته شده که در این قبرستان به خاک سپرده شدهاند می‌توان حلیمه مادر رضاعی پیامبر جویریه، ام‌سلمه، زینب دختر جحش، زینب دختر خزیمه، سوده، حفصه، صفیه، ام‌حبیبه، عایشه، ابراهیم پسر پیامبر، دختران پیامبر (زینب، رقیه و ام‌کلثوم)، ام‌البنین همسر امام علی (ع) و مادر ابوالفضل العباس(ع)، صفیه و عاتکه عمه‌های پیامبر، عقیل بن ابی‌طالب و عبدالله بن جعفر و عبدالله و آمنه، والدین پیامبر اسلام را نام برد.
اهمیت ویژه این قبرستان از آن جهت است که پیامبر اسلام برای اولین بار آن را برای به خاک سپردن مسلمانان انتخاب کرد و اولین مسلمانی که در این قبرستان به خاک سپرده شده «عثمان بن مظعون» بوده است.
تا پیش از تسلط «محمد بن سعود بن محمد آل مقرن» موسس اولین دولت آل سعود بر شهر مدینه بر روی مزارهای پیشوایان و سایر بزرگان اسلام که در مدینه مدفون بودند گنبدها و بناهایی قرار داشت.
پیشوایان بقیع در بقعه بزرگی که به طور هشت ضلعی ساخته شده بود و اندرون و گنبد آن سفیدکاری شده بود مدفون بودند.
با توجه به اینکه وهابی‌ها ساخت بنا بر قبور و زیارت آن را شرک و کفر می‌دانند، ابتدا در سال 1220.ق بقیع را ویران کردند اما مسلمانان بار دیگر اقدام به ساخت بارگاه ائمه کردند در ماه رمضان سال 1344.ق «بن سعود» که بار دیگر بر مدینه مسلط شده بود، شیخ عبدالله قاضی‌القضات خود را از مکه به مدینه اعزام کرد تا موضوع تخریب مقابر موجود در مدینه را با علما و سران این شهر مطرح و موافقت آنها را ولو به صورت ظاهری جلب کند و با این هدف جلسه‌ای تشکیل شد.
شیخ عبدالله از حاضران پرسید: «دربارهٔ تخریب این گنبد و بارگاه‌ها چه می‌گویید»؟ بسیاری از آنها از ترس جان‌شان جواب ندادند، بعضی دیگر هم اظهار موافقت کردند. وهابی‌ها نیز مردم را با زور اسلحه جمع کرده و به سوی بقیع حرکت دادند و هرچه گنبد و ضریح در شهر مدینه و بیرون از شهر بود، ویران کردند.
ضریح فولادی ائمه بقیع را که در اصفهان ساخته شده بود و بر قبور چهار امام شیعیان قرار داشت از جای در آورده و بردند؛ وهابیون از ترس عواقب کار خود از تخریب حرم نبوی خودداری کردند.
تخریب بقیع، از همان آغاز اعتراضات گسترده‌ای را در میان مسلمانان برانگیخت، مردم آذربایجان، شوروی، ازبکستان، ترکمنستان، ایران، ترکیه، افغانستان، عراق، چین، مغولستان، هند و مناطقی از روسیه در نامه‌ها و مکاتبات بسیار ویرانی قبرستان بقیع را محکوم کرده بودند.
دولت‌های مسلمان به این اقدام اعتراض کردند و برخی دولتها از جمله دولت ایران، سفر به حجاز را بر شهروندان خود ممنوع کرد. حکومت ایران هیأتی رسمی را به حجاز فرستاد تا گزارشی از وضعیت حرمین و بقیع تهیه کند. دولت هند نیز هیأتی به مکه فرستاد تا شدیداً به این اقدام اعتراض کند.
دولت ایران روز 16 صفر سال 1344.ق را به مناسبت هتک حرمت به بقیع، عزای عمومی اعلان کرد و آیت الله مدرس در مجلس ایران تلاش‌هایی را برای مقابله با این عمل آغاز کرد. مجلس ایران کمیسیونی را برای بررسی موضوع تشکیل داد.
دولت سعودی برای پیشگیری از خشم مسلمانان و توجیه تخریب اماکن مذهبی، نمایندگان دولت‌های مسلمان را به مکه فراخواند. از ایران هیأتی مرکب از غفار خان جلال السلطنه، وزیر مختار ایران در مصر، و حبیب الله خان هویدا در تاریخ 24 شهریور 1304. ش وارد جده شد. با ترفندهای دولت سعودی و عدم پیگیری جدی از سوی مقام‌های کشورهای اسلامی، این قضیه مسکوت ماند.
حبیب الله خان هویدا در سفر حجاز با عبدالعزیز بن عبدالرحمن بن سعود دیدار کرد. به نقل او، عبدالعزیز ویرانی اماکن مقدس بقیع را بر عهده «بدوی‌های جاهل» انداخت و خود را در این اقدام بی‌تقصیر دانست.
عدم بازسازی اماکن تخریب شده بقیع توسط آل سعود، تا سال‌ها مانع آن شد که حکومت ایران دولت سعودی وقت را به رسمیت بشناسد و پس از آن نیز این مسأله، تا مدتها موجب تیرگی روابط طرفین بود.
توجیه دیروز آل سعود، توجیه امروز داعش
توجیهی که رژیم آل سعود حدود یک قرن پیش (93 سال) برای ویرانی قبور ائمه و یاران پیامبر در بقیع بکار برده بود همان توجیهی است که امروز تروریست‌های «داعش» در سوریه و عراق بکار می‌برند و در طول چند سالی که این پدیده در خاورمیانه ایجاد شده است ده‌ها ضریح و بارگاه شخصیت‌های برجسته اسلامی در عراق و سوریه ویران شده است.
نظر شما