به گزارش قدس آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، وضع موجود برندگان "توافق هسته‌ای ایران با قدرت‌های جهانی" به شکل ذیل است:
دولت اوباما به زعم خود، به هدف اصلی اش رسیده است: بستن راه دستیابی ایران به بمب اتمی. آژانس بین المللی انرژی اتمی تایید کرد تهران، هزاران سانتریفیوژ را که برای غنی سازی اورانیوم استفاده می شد، از چرخه خارج کرده است. همچنین ایرانیان، استفاده از یک کارخانه آب سنگین تولیدکننده پلوتونیوم را متوقف کردند. آن ها تاسیسات خود را در معرض بازدیدهای دقیق تر قرار داده اند. تاسیسات زیر زمینی غنی سازی نزدیک فردو نیز برخلاف خواست آمریکا، کماکان باز است؛ اما محدودیت شدیدی بر آن اعمال شده است. با این همه، ایران با ساخت بمب اتمی، هنوز یک سال فاصله دارد. 
این تعهدات، برای ایران نیز مزیت هایی داشت. حالا ایران بازیگر معتبر جهانی است و بسیاری از محدودیت های هسته ای آن در اواسط دهه آینده میلادی از بین می روند. با این وجود، آمریکا پیروزی بزرگی به دست آورد. 
این گزارش در ادامه مدعی است: آمریکا بعد از امضای توافق، با اغراق اعلام کرد دو توافق را لحظه آخر به دست آورد: یکی تمدید هشت ساله ممنوعیت توسعه برنامه موشکی ایران به وسیله سازمان ملل و دیگری ممنوعیت نقل و انتقال سلاح به ایران تا پنج سال. با این وجود، تهران بلافاصله هر دو ممنوعیت را نقض کرد. ایران کماکان به سوریه و یمن کمک نظامی می‌کند. موشک های آن، اعراب و تل آویو را به شدت ترسانده است. در مقابل، واکنش واشینگتن نیز محدود بوده است. این کشور، چند تحریم یک جانبه جدید را علیه تهران تصویب کرده است. با این حال، مطرح کردن برنامه موشکی ایران در شورای امنیت سازمان ملل راه به جایی نبرد. گویا جامعه جهانی مایل نیست تنبیهی علیه برنامه موشکی تهران اعمال کند. بی شک، برنده این موضوع ایران است. 
در سوی دیگر، ایران هم زمان با امضای توافق، خواستار رفع تحریم اقتصادی بین المللی شد. آمریکا و دولت‌های دیگر نیز با این امر موافقت کردند. اما این مسئله، هنوز عملی نشده است. ایران بلافاصله، خبر از معامله پرسود با شرکت هواپیمایی ایرباس داد. اما بیشتر بانک های خارجی و تولید کنندگان، از ترس قرار گرفتن تحت تحریم یا جریمه آمریکا، پا پس کشیدند. ایران به دارایی های مسدود شده 100 میلیارد دلاری خود در خارج از کشور دسترسی پیدا کرد اما فقط بخشی از آن نصیب آمریکا شد. کمبود پول نقد باعث شد تهران تا پای ترک توافق پیش رود؛ اما مقامات ارشد آمریکا مجبور شدند برای سرمایه گذاری بیشتر در ایران، لابی گری کنند. با تازگی اقدامی بزرگ انجام شد: شرکت بوئینگ بابت فروش هواپیما به ایران، با ایران ایر قراردادی 25 میلیارد دلاری امضا کرد. همزمان تهران هم بی سر و صدا، در بخش نفت، در حال رشد است. برنده این بخش، آمریکا است چون به طور تصادفی، اکثر تحریم ها علیه ایران را نگه داشت. اما شاید ورق برگردد.
این گزارش در پایان مدعی است: دورنمای تاثیرات پس از توافق، برای هر دو کشور مهم بوده است. ایران بابت میانجی گری صلح در سوریه، صاحب اظهار نظر است و کماکان به دولت اسد، کمک می کند. در عراق، هر دو کشور، فاصله خود را با دیگری حفظ کرده است. اما از یک سو ایران در زمین و از سوی دیگر آمریکا از هوا، عرصه را بر داعش تنگ کرده اند. در بحران یمن نیز آمریکا ادعا می کند ایران در تحولات این کشور نقش دارد. اما هر دو کشور می گویند از روند صلحی که منافع ایران در آن حفظ شده باشد، حمایت می کنند. روحانی، رئیس جمهور ایران و رهبران این کشور، برخلاف سلف خود، به آسیا و اروپا سفر می کنند. ظریف و کری، وزیران امور خارجه دو کشور، مرتب با هم دیدار می کنند. برنده این بخش، ایران است چون به انزوای خود پایان داد. البته آمریکا هم از این واقعیت جدید ژئوپولتیکی، راضی است.