"پزشکان درست می گویند یا هنرمندان؟" طی یک ماه گذشته بارها با این پرسش مواجه شده و یا آن را از زبان رسانه یا افراد مختلف شنیده ایم.

در حالی که هر انسان بي نظر و عادلي با نگاهي گذرا به اين پرسش متوجه مي شود كه اين پرسش به چند دليل  نادرست و بدون پاسخ است.

اول اينكه همه پزشكان را در يک دسته قرار داده و همه هنرمندان را در دسته ديگر، و به نوعي جناح بندي كرده است كه گويي فقط يک گروه درست مي گويد و ديگري اشتباه .حال آنكه اين دو صنف هيچ وجه مقايسه منطقي با هم ندارند.

 دوم اينكه در اين پرسش مشخص نشده كه اين گروه ها در چه موردي درست مي گويند، آیا بحث يک تكنيک جراحي يا تشخيص بيماري كبدي است يا پرسش در مورد نحوه فيلم برداري يا ساختن يک قطعه موسيقي است؟

جالب اينجاست كه اگر همين پرسش ساده و نادرست را در جامعه امروز مطرح كنيم ، بسياري افراد جواب قاطع و روشني به آن داده و در دفاع از نظر خود و كوبيدن نظر مخالف از هيچ روشي حتي توهين به صنف ديگر فروگذار نمي كنند، در حاليكه اين پرسش به دلايلي كه ذكر شد كاملاً نادرست و بدون پاسخ است و شايد بهترين پاسخ براي آن يک كلمه باشد، آن هم «نمي دانم».

يكی از مشکلات جوامع به اصطلاح روشنفكر این است كه نمي توانند از اين كلمه كارگشا و صلح آميز يعني كلمه «نمي دانم» استفاده كنند و در جايي كه واقعاً مساله اي را نمي دانند يک نوع احساس اضطراب و اضطرار براي ارایه پاسخ های نادرست آن ها را به ورطه مخاصمه ،اهانت و حتی در مواردی اتهام زني مي اندازد كه منجر به ايجاد يک فضاي دو قطبي بين دو گروه یا صنفی مي شود كه اطلاع دقيقي از ماجرا ندارند، و مشكل جايي شدت مي یابد كه ساير افراد شاغل در آن صنف نیز بدون اطلاع كافي از ماجرا به حمايت جانبدارانه از گروه همنام خود مي پردازند و این مساله منجر به سخت تر شدن ماجرا و تشديد نوع دشمني خواهد شد. دشمنی ای كه تا یک ماه قبل هيچ ريشه اي نداشته است.

براي روشن تر شدن موضوع لازم به ذكر است یادآور شوم چندي پيش يک عمل جراحي در كشور اتفاق افتاده كه بسياري از هنرمندان با تكنيک جراحي مخالفند و در نقطه مقابل بسياري از پزشكان كه اطلاع دقيقي از پروسه جراحي نداشته اند نيز به دفاع از تيم جراحي برخاسته اند.

اکنون این پرسش مطرح می شود که به راستی چه کسی درست مي گويد و پاسخ درست اینکه فعلاً هيچكدام.

خوشبختانه كشور ما داري قوانين و مراجعي است كه براي هر گونه خطا و جرمي در تمام شؤون جامعه طراحي شده اند و در آينده واقعيت روشن  خواهد شد.اما منظور از طرح اين مساله آن است كه دلیل اين همه توهين و دشمني روشن شود تا براي رهايي از آن راهي پیش رو قرار گیرد.به نظر ارتباطي عميق و ناگسستني بين توهين و ندانستن وجود دارد، منظور از ندانستن اشراف نداشتن كامل همه اقشار جامعه به تكنيک هاي جراحي يا فيلم برداري نيست ، بلكه  نادان كسي است كه از گفتن كلمه نمي دانم عاجز باشد و فكر كند كه در هر موردي بايد اظهار نظر كند.

نكته آخر اينكه فرقي نمي كند كه من پزشک، كشاورز،هنرمند ،كارگر و یا سياستمدار باشم، در هر شغل و موقعيتي دفاع جانبدارانه از صنف خود موجب تضعيف آن صنف و به تبع آن تضعيف خود من خواهد شد.