به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری تسنیم، "وولفگانگ ایشینگر"، رئیس کنفرانس امنیتی مونیخ در گفتگو با روزنامه آلمانی "دی ولت"، درباره دخالت نظامی ترکیه در سوریه گفت: ما در سوریه با یک شرایط بسیار پیچیده علایق کشورها روبرو هستیم. اوضاع بسیار گیج کننده است و تقریبا هر کسی با کس دیگری مبارزه می کند. این یک هرج و مرج بزرگ و یک تراژدی انسانی وحشتناک است. گفتگوهای سیاسی بین دولت سوریه و گروه های مختلف شورشی در میز مذاکرات در ژنو حالا راحت تر نمی شود.

وی در ادامه گفت: ترکیه یک بار دیگر انعطاف پذیری تاکتیکی بزرگی نشان می دهد. سیاست خارجی اردوغان شکست خورده بود و وی منزوی شده بود. بنابراین او حالا تلاش می کند شمار دشمنان خود را کاهش دهد. بالاتر از همه مشکلات وی با پوتین او را همچنین در غرب تضعیف کرده است. روابط نیمه تعمیر شده وی با پوتین حالا ناگهان آنکارا را دوباه به یک شریک با ارزش در ناتو تبدیل می کند. این ائتلاف نظامی باید مراقب ترکیه باشد که اردوغان هر هفته به زیارت مسکو نرود.

وی در بخش دیگری از این گفتگو برقراری ارتباط در برخی سطوح با بشار اسد را امکان پذیر دانسته و با اشاره به  برخی معابر مخفی که از طرف سازمان اطلاعات امنیت آلمان با دولت سوریه باز مانده است گفت: ما می توانیم از کانال های دیپلماتیک استفاده کنیم. ما می توانیم با وزیر امور خارجه سوریه بدون حضور دوربین ها در نیویورک گفتگو کنیم. این امر  مسئله  قدر گذاشتن به شخص بشار اسد و حامیان وی نیست بلکه این مسئله مطرح است که با بشار اسد گفتگو کنیم تا در کوتاه مدت به نتیجه ای دست یابیم.

رئیس کنفرانس امنیتی مونیخ در بخش دیگری از سخنانش تصریح کرد که سیاستسوریه غرب بر روی پایه های لرزانی ساخته شده است.

وی در بخش دیگری از این گفتگو بر لزوم توافق بین روسیه و ترکیه برای حل بحران سوریه تاکید کرده و همچنین نوع و روشی را که آلمان و دیگر کشورهای اتحادیه اروپا در حال حاضر با ترکیه رفتار می شود را از دید دیپلماتیک غلط و غیر سازنده ارزیابی کرده و گفت: ما این گونه نمی توانیم با یک کشور عضو ناتو و با یک کشور با تقریبا 75 میلیون نفر جمعیت برخورد کنیم.

وی همچنین تهدید آلمان برای بازگرداندن نیروهای خود از پایگاه اینجرلیک را غیر هوشمندانه ارزیابی کرد.

ایشینگر در بخش پایانی این گفتگو امنیت سایبری در همه زمینه ها ی جامعه و اقتصاد را اولویت دانسته و گفت: خطر یک حمله سایبری می تواند به یک تهدید موجودیتی و تهدیدی برای حاکمیت یک کشور تبدیل شود.