به گزارش قدس آنلاین به نقل از میزان هفتادویکمین مجمع عمومی سازمان ملل چند هفته دیگر در نیویورک برگزار می‌شود؛ در رابطه با کیفیت حضور هیئت ایرانی در این اجلاسیه مباحث زیادی مطرح شده است؛ عده‌ای معتقدند رئیس‌جمهور تمایل چندانی برای سفر به نیویورک و سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل ندارد؛ عده‌ای هم برنامه‌های فشرده رئیس جمهور در تهران را مانعی برای سفر به نیویورک می‌دانند؛ برخی نیز چنین مطرح می‌کنند که امکان دارد روحانی پس از حضور در اجلاسیه عدم تعهدها در کاراکاس راهی نیویورک شود تا مناسبات هرساله سران در سازمان ملل را به جا آورد.
تخت روانچی معاون وزیر امور خارجه، اگرچه از قطعیت سفر ظریف به نیویورک برای شرکت در هفتادویکمین مجمع عمومی سازمان ملل سخن گفته است اما پیرامون شرکت روحانی در این اجلاسیه "به در دست بررسی بودن موضوع" اشاره کرده است. 
اما سفرهای روحانی در سه سال گذشته به نیویورک برای شرکت در مجامع عمومی سازمان ملل، چندان هم بی حاشیه نبوده است؛ در جریان نخستین سفر روحانی به نیویورک در ساعات پایانی روز جمعه ۵ مهر ۱۳۹۲ (۲۷ سپتامبر ۲۰۱۳) در حالی که وی و هیئت ایرانی شرکت کننده در شصت و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد از فرودگاه جان اف کندی قصد بازگشت به ایران را داشتند، یک مکالمه تلفنی 15 دقیقه‌ای میان روحانی رئیس جمهور ایران و اوباما همتای آمریکایی‌اش، برقرار شد. 
پس از این مکالمه تلفنی، هر یک از دو طرف، برقرار کننده تماس را طرف مقابل معرفی می‌کرد؛ روحانی پس از ورود به تهران در این رابطه گفت: "بحث این بود که من در روز جمعه که وقتی می‌خواهم بیایم آقای اوباما تماسی بگیرد و کوتاه با یکدیگر تماس تلفنی داشته باشیم که در نهایت در لحظه حرکت با این مسئله مواجه شدیم و آنها زنگ زدند به موبایل سفیر ما و در لحظاتی بود که می‌خواستم از هتل خارج شوم و چند دقیقه‌ای با یکدیگر تلفنی صحبت کردیم".
اما این مکالمه تلفنی باعث شد تا انتقاداتی در داخل متوجه روحانی شود؛ این انتقادات زمانی شدت گرفت که روحانی در خلال توضیح پیرامون محتوای مکالمه‌اش با اوباما، اعلام کرد، "او را بسیار مودب یافتم".
مقام معظم رهبری در روز 13 مهر 1392 در مراسم مشترک دانش آموختگی دانشجویان دانشگاه‌های افسری ارتش، در رابطه با مباحث و حواشی مطرح شده پیرامون سفر رئیس جمهور به نیویورک فرمودند:«ما از تحرک دیپلماسی دولت از جمله سفر نیویورک حمایت می‌کنیم زیرا به دولت خدمتگزار اعتماد داریم و به آن خوشبین هستیم، اما برخی از آنچه که در سفر نیویورک پیش آمد، بجا نبود، چون ما دولت آمریکا را غیرقابل اعتماد، خودبرتربین، غیرمنطقی و عهدشکن می‌دانیم. ما به مسئولین خودمان اعتماد داریم و از آنها می‌خواهیم با دقت و با ملاحظه همه جوانب، گام‌ها را محکم بردارند و منافع ملی را به فراموشی نسپارند».