قدس آنلاین/ محبوبه علی پور: فهرست بلندبالایی از متقاضیان فروش کلیه با تلفن‌هایشان به دستم می‌رسد. زنگ می‌زنم، اما هیچ کدام از آن‌ها دردسترس نیستند. آیا این‌ها جماعتی دلال هستند یا افرادی که از سرناچاری تن به فروش پاره‌ای از وجودشان داده‌اند؟ به هرحال سال‌هاست که بحث فروش کلیه به موضوعی جنجالی در محافل و رسانه‌های علمی و اجتماعی ما بدل شده است، و حتی ادعا می‌شود، کشور ما به کانون سوداگری «کلیه» در جهان تبدیل شده است!

زشت‌تر از خرید و فروش کلیه!

اظهارات اخیر دکتر سید حسن‌هاشمی، وزیر بهداشت در مراسم جشن نفس که گفته بود: «می‌بینیم که بسیاری از خانواده‌ها، عزیزانشان نیازمند پیوند کلیه هستند و زشت است که عده‌ای کلیه‌فروشی کنند و عده‌ای هم آن را بخرند، در حالی که می‌توانیم اهدای عضو انجام دهیم» باعث شد تا بار دیگر واکنش‌ها به این ماجرا بالا بگیرد، چنانکه عده‌ای با تأیید تلویحی خرید و فروش کلیه، در نظرات خود به سکاندار عرصه سلامت کشور نهیب زده‌اند که «اگرمردم مجبور نبودند که کلیه نمی‌فروختند». گرچه  با توجه به شرایط موجود جامعه، نمی‌توان این مقوله را در کنار ده‌ها نشانه ضعف اقتصادی دیگر همانند زندگی متکی بر اقساط و وام‌ها و وابستگی معیشت مردم به چند هزارتومان یارانه منکر شد، اما باید پذیرفت که همیشه فروش کلیه به دلیل تنگناهای اقتصادی نبوده است، بلکه شواهدی مانند رونق کانال‌های تلگرامی و وبلاگ‌هایی در این زمینه، حکایت از آن دارد که پشت این بازار بی سروته و آشفته، دلالانی برای دریدن افزون‌تر پیکرهایی، سخت دندان تیز کرده‌اند. اینجاست که جا دارد وزیر بهداشت و درمان با حمایت نهادهای مرتبط، این قرق خوفناک مجازی را بشکند و رونق را از جیب بزرگ سوداگران بگیرد.

شکی نیست که «زشت‌تر از خرید و فروش کلیه» که آقای وزیر اشاره کرده‌اند، اجازه دادن به سوداگران این بازار مکاره برای دلالی کلیه است و البته بدتر از همه اینکه شرایط اقتصادی کشور برای عده‌ای آن قدر سخت باشد که مجبور شوند برای تأمین معاش خود و خانواده‌شان، دست به فروش کلیه بزنند.

برچسب‌ها

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.