به گزارش قدس آنلاین به نقل از تبیان ، مرحوم علامه مجلسی کتابی در زندگی چهارده معصوم علیهم السلام نوشته و آن را جلاء العیون نامیده است آنچه وی در این اثر می آورد مصائب آن حضرات و ثواب گریه و تأکید بر بخش تاریخ شهادت آنان است از این رو می گوید چون اشک ریختن در مصائب پیشوایان دین، موجب جلای دیده های ظاهر و باطن مؤمنین می گردد، آن را جلاء العیون نامیدم.

انگیزه تألیف

 وی همچنین در مقدمه می گوید در بحارالأنوار به تفصیل به زندگانی 14 معصوم پرداخته و در حیاة القلوب نیز به اختصار مطالبی آورده است اما چون کتاب اول برای عموم مفید نیست و کتاب دوم هم دسترس نبود با وجود اشتغالات فراوان به اثری جدید در تاریخ چهارده معصوم دست زده که به زبان فارسی و منحصر در بیان ولادت و شهادت پیامبر و ائمه( علیهم السلام) باشد. از این رو ابواب چهارده گانه این اثر جز باب امام حسین علیه السلام که مشتمل بر 23 فصل است مشتمل بر دو تا چند فصل در ولادت، شهادت و بیان ستمهایی است که بر هر امام رفته است.
 مجلسی منابع خود را با حذف سلسله اسناد آورده و محقق کتاب آنها را از استخراج کرده و در پاورقی ثبت نموده است. وی در مقدمه تأکید کرده که تفاوت این اثر با دیگر آثاری که در تاریخ ائمه نوشته شده آن است که تنها از احادیث معتبر و کتب امامیه نقل می کند.

ولادت علامه مجلسی

 محمد باقر بن محمد تقی بن مقصود علی مجلسی، معروف به علامه مجلسی و مجلسی ثانی در سال 1037 هجری در شهر اصفهان دیده به جهان گشود.

خاندان

 خاندان علامه مجلسی از جمله پر افتخارترین خاندانهای شیعه در قرون اخیر است. در این خانواده نزدیک به یکصد عالم وارسته و بزرگوار دیده می شود و از نزدیکان علامه پس از بررسی تنها علم و فضل مشاهده می کنیم:
 1- جد بزرگ علامه، عالم بزرگوار حافظ، ابو نعیم اصفهانی صاحب کتابهایی چون«تاریخ اصفهان» و«حلیة الأولیاء» است.
 2- پدر علامه، مولی محمد تقی مجلسی، معروف به مجلسی اول( 1003- 1070 هجری) صاحب کرامات و مقامات معنوی و روحی بلند است. او محدث و فقیهی بزرگ است و کتابهایی نیز تألیف نموده است.

در بحار الأنوار به تفصیل به زندگانی 14 معصوم پرداخته و در حیاة القلوب نیز به اختصار مطالبی آورده است اما چون کتاب اول برای عموم مفید نیست و کتاب دوم هم دسترس نبود با وجود اشتغالات فراوان به اثری جدید در تاریخ چهارده معصوم دست زده که به زبان فارسی و منحصر در بیان ولادت و شهادت پیامبر و ائمه( علیهم السلام) باشد. از این رو ابواب چهارده گانه این اثر جز باب امام حسین علیه السلام که مشتمل بر 23 فصل است مشتمل بر دو تا چند فصل در ولادت، شهادت و بیان ستمهایی است که بر هر امام رفته است.

 محمد تقی مجلسی شاگرد شیخ بهایی و میر داماد است. او در علوم مختلف اسلامی تبحر داشته و در زمان خویش مرجعیت تقلید را به عهده داشته است. وی در کنار مرجعیت، از اقامه نماز جمعه و جماعت نیز غفلت نمی کرد و امام جمعه اصفهان بود.
 از جمله پرورش یافتگان مکتبش می توان به: علامه مجلسی( که بیشترین استفاده را از پدر خویش برده است)، آقا حسین خوانساری و ملا صالح مازندرانی اشاره نمود.
 3- علامه دو برادر داشت که آنها نیز مردانی متقی و زاهد بودند به نامهای ملا عزیز اللّه و ملا عبد اللّه، که برای تبلیغ و نشر علوم اهل بیت علیهم السلام به هندوستان رفت و ساکن آنجا گردید.
 4- خاندان علامه مجلسی نه تنها مردانی عالم و دانشمند به جامعه تحویل داده، بلکه زنان این خاندان نیز پا به پای مردان خویش قدم برداشته اند.
 علامه مجلسی چهار خواهر داشت که آنان نیز هر یک دارای تألیفات و تحقیقات ارزنده ای در علوم اسلامی می باشند. از جمله تألیفات آنان می توان به: شرح کافی، المشترکات فی الرجال، شرح شرایع الإسلام، شرح مطالع و شرح قصیده دعبل خزائی اشاره نمود.
 همسران این زنان عالم و بزرگوار نیز از علمای بزرگ بودند. کسانی همچون ملا صالح مازندرانی، ملا میرزای شیروانی، ملا علی استرآبادی و میرزا محمد فسایی.
 5- علامه مجلسی دارای 5 پسر بود که همگی از محضر علم و معارف پدر بهره مند شدند و به مدارجی بالا دست یافتند.
 6- دامادهای علامه هم که 5 نفر بودند از طلاب و فضلای آن زمان بودند و علامه با عنایتی خاص نسبت به دامادها، دختران خویش را به ازدواج آنان درمی آورد.
 علاوه بر اینها خاندانهای بزرگی از علمای آن عصر مرتبط با علامه مجلسی بودند، مانند وحید بهبهانی، بحر العلوم، طباطبایی بروجردی، میرزا عبد الله افندی صاحب ریاض العلما، شهرستانی و...

منابع: 
1- کتابخانه تخصصی امام رضا 
2- سایت تخصصی علامه مجلسی