البته معلوم بود ماجرای فعالیت ها و اتهام این فعال شبکه های فمینیستی به کوتاهی و اختصار این خبر نیست .یک ماه بعد یعنی در 26 تیر ماه ، دادستان عمومی تهران ، دستگیری «هودفر» و چند نفر دیگر را تأیید و اعلام کرد برای متهمان کیفر خواست صادر شده است. اتهام ، فعالیت های ضد امنیتی بود و مسؤولان قضایی و دولتی در ایران بر خلاف برخی رسانه های خارجی که هیاهوی فراوانی در باره «هودفر» و دیگر متهمان به راه انداخته بودند ، در این باره سکوت کرده بودند. متهم «فمینیست» و اتهام های امنیتی اش همچنان در ابهام باقی ماندند تا سه روز پیش که سخنگوی وزارت خارجه آزادی او را به دلایل انسان دوستانه از جمله بیماری اعلام کرد.
دیروز نوبت به قوه قضاییه رسید و در حالیکه همه امیدوار بودیم بشود از محسنی اژه ای حرف های بیشتری در باره جزییات دستگیری ، اتهام و آزادی «هما هودفر» شنید، محسنی اژه ای آب پاکی را روی دستمان ریخت و تنها گفت: در مرحله اول تحقیقات بازپرس پرونده برای « هودفر» قرار وثیقه ۱۵۰ میلیون صادر کرده بود اما در مرحله دادگاه قاضی وثیقه را به ۵۰۰ میلیون تومان افزایش داد... طبیعتاً هر متهمی که دادگاه با پذیرش قرار وثیقه‌اش موافقت می‌کند آزاد می‌شود... این فرد به طور قطع یا ممنوع‌الخروج نبوده یا اگر بوده توانسته است موافقت قاضی را برای خروج از ایران اخذ کند...» . بنابراین جزییات اتهام و اقدام های ضد امنیتی «هما هودفر» همچنان ناگفته ماند و خود او نیز به صورت مبهم و سربسته به کانادا بازگشت!
تهران ، لندن ، مونترال

 فرزند دوم خانواده «هودفر» سال 1329 در تهران متولد شد. لیسانسش را از دانشگاه تهران گرفت و برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت . گفته می شود حدود 30 سال پیش برای زندگی و ادامه تحصیل در مقطع دکتری، کانادا را انتخاب کرد و البته پیش از آن مدتی را در مصر درس خواند که از رشته ، تخصص و مدتش اطلاع چندانی در دست نیست. دانش آموخته و استاد مردم شناس و جامعه شناس دانشگاه «کنکوردیا» در شهر «مونترال» کتابهایی را هم در زمینه های جنسیت، قوانین اسلامی خانواده، پناهندگان، اقتصاد غیر رسمی، پوشش اسلامی و مشارکت زنان در سیاست نوشته است.  پروفسور ، محقق ، نویسنده و غیره!

چون اتهام خانم «هودفر» ضد امنیتی بود ، شما ذهنتان نرود دنبال جیمز باند بازی ،  جاسوسی و فیلم های اکشن. بگذارید اول ببینیم سایت های طرفدار او در باره اش چه چیز های نوشته اند :«پروفسور هودفر! تحقیقات میدانی وسیعی در کشورهای مختلف خاورمیانه و آمریکای شمالی انجام داده است....کارهای تحقیقاتی او که کلیشه های غربی در مورد زنان مسلمان را  زیر سؤال برده مورد احترام اکثر محققانی است که در زمینه مسائل زنان در خاورمیانه کار می کنند... علاوه بر دستاوردهای علمی و دانشگاهی پروفسور هودفر یک استاد و مربی متعهد می باشد... به عنوان یک اندیشمند ، پروفسور هودفر با تخصص خود به شبکه های تحقیقیاتی مانند «ولوم» و شرکت «گاه» کمک های بسیار ارزشمندی کرده است...» .

یادتان باشد پیش از پایان گزارش از شخص در باره این شرکت «ولوم» بیشتر حرف بزنیم!

«خاله هما» بار اولش نبود

دستگیری خرداد ماه 95 بار اولش نبود. پیش از آن در اسفند 94 هم دستگیر و بازجویی شده  و سپس آزاد شده بود. نحوه برخورد رسانه های خارجی ، خانواده او و سایت هایی که برای آزادی اش کمپین راه انداختند آن قدر جالب توجه است که با خواندن تناقض های آن دیگر خیلی نیاز به توضیح در مورد جزییات اتهام امنیتی «هما هودفر» باقی نمی ماند و ناگفته معلوم می شود کاسه ای زیر نیم کاسه حضور استاد بازنشسته دانشگاه در ایران وجود دارد. خبرگزاری های آمریکایی و انگلیسی تلاش کردند ثابت کنند سفر او به ایران برای پیگیری کارهای شخصی و خانوادگی بوده است. این در حالی است خواهر زاده اش «آماندا قهرمانی» همان زمان در مصاحبه ای اعلام کرد : «او می خواست در زمان انتخابات مجلس و خبرگان با حضور در ایران از نزدیک تحقیقات انسان شناسی خود را انجام دهد»! به نظر شما تحقیقات انسان شناسانه «خاله هما» چه ربطی به انتخابات در ایران داشته است؟

رابطه عزاداری ، غذای ایرانی و نقش حکومتی زنان!

 با این همه یکی از سایت های طرفدار «هودفر» در این باره نوشته بود:«...پیش از سفرش به ایران مدتها مشغول پرستاری شبانه روزی از همسر بیمارش «آنتونی هیلتن» بود که به دلیل تومور بدخیم مغزی درگذشت. «آنتونی» به موسیقی و غذای ایرانی و زبان فارسی بسیار علاقمند بود. وابستگان همسرش را بسیار دوست داشت برای همین می توان گفت سفر «هما» به ایران ، یک سال پس از مرگ همسرش ادامه فرآیند عزاداری او بود...در واقع سفر به ایران قرار بود نقطه عطفی معنوی برای او باشد».

نیویورک تایمز اما بر خلاف این سایت نوشته بود: هدف سفر «هودفر» به ایران انجام پژوهش تاریخی و انسان شناسی درباره نقش حکومتی زنان بوده است.

بنیاد «ولوم»

این بنیاد زیر نظر وزارت خارجه هلند فعالیت می کند و در واقع یک شبکه همبستگی بین المللی برای فمینیست های سراسر دنیای اسلام است. کلمه «ولوم» یا «ولومل» مخفف عبارت :« زنانی که زیر نفوذ قوانین اسلامی زندگی می کنند» است. خانم «هودفر» از اعضای مؤسس این سازمان به شمار می آید و برنامه های «ولوم» نیز در قالب های به ظاهر انسان دوستانه یا توانمند سازی زنان و... به وسیله سازمانهای دیگری مانند شبکه «امیدیار، بنیاد فورد ، گروه آتیه ، دانشگاه سواز لندن و...» در کشورهای مختلف پیگیری می شود. سفارتخانه های کشورهای مختلف نیز در حوزه اطلاعاتی و راهبردی این برنامه ها نقش فعالی دارند. در سیاست های بنیاد «ولوم» تأکید شده که :  « در برنامه ها و کمپین ها باید بر قداست زدایی از دین و قوانین مذهبی ، تسلط و اختیار زنان بر بدن و جنسیت خود برای برگزیدن تجرد، حفظ برابری جنسیتی و تلاش برای تغییر قوانین دینی در این زمینه تأکید شود». البته این بنیاد هیچ اصراری ندارد که اصول خودش را در طرفداری از آزادی جنسی زنان ، همجنسبازی و ترویج آنها در میان زنان مسلمان ، پنهان کند! در ضمن با صراحت اعلام کرده است که هدف اصلی اش سست کردن نقش مبانی دینی و باورها و اصول اسلامی زنانی است که تحت نظارت قوانین اسلامی زندگی می کنند.

بازهم مسأله «نفوذ»

رهبر انقلاب وقتی از «نفوذ» صحبت کردند به روشنی یا آور شدند که: « نفوذ به معنی ایجاد خلل در باورها است؛ باور انقلابی، باور دینی... رخنه کردن در اینها است و از همه‌ راهها هم استفاده می کنند و آدمهای گوناگونی هم دارند؛ استاد دانشگاه هم دارند، فعّال دانشجویی هم دارند، نخبه فکری و علمی هم دارند؛ همه‌جور آدمی برای ایجاد این رخنه‌ها هستند».

حالا شما خودتان تناقض هایی را که در اخبار رسانه های غربی در باره دلایل سفر «هودفر» به ایران وجود دارد، عضویت این استاد دانشگاه در « ولوم» و اینکه یکی از پایه گذاران این بنیاد است ، اهداف و برنامه های آن و سخنان رهبر انقلاب در باره نفوذ و ...  را کنار هم بگذارید و بعد قضاوت کنید.

بیمار عصبی

خواهرش به «بی بی سی» گفته بود : ... او به یک بیماری نادر عصبی مبتلاست و سر دردهای میگرنی وحشتناکی دارد ... البته این روش معمول رسانه های غربی است که پس از دستگیری افرادی از این قبیل ، سوژه مورد حمایت شان را تا سرحد سرطان و مرگ به بیماری مبتلا می کنند. با این همه خبر گزاری ها نوشتند: پس از دیدار وزیران خارجه ایران و کانادا و همچنین دیدار های نخست وزیر این کشور با «یوسف بن علوی» و  با میانجی گیری کشور «عمان» و تلاش های ایتالیا و سوئیس ، هما هودفر آزاد شدو به کشورش بازگشت. اگرچه برخی از تحلیلگران آزادی این استاد بازنشسته را نوعی تبادل میان ایران و کانادا دانستند و احتمال دادند بزودی عامل اختلاس 3 هزار میلیاردی – خاوری – به ایران تحویل داده می شود اما من فکر می کنم همه این هیاهو و گمانه زنی ها برای این است که فراموش کنیم «خانم فمینیست» بخشی از پروژه نفوذ فرهنگی بوده است. شما چطور فکر می کنید؟