قاعدتاً در تصمیم‌گیری‌ها باید به تناسب شرایط جغرافیایی، سیاسی و اقتصادی داخلی تصمیم‌گیری شود. اگر قرار است بر اساس معیارهای بین المللی آماری را ارایه دهیم باید خدمات مساوی و هم تراز با جامعه بین‌المللی به نیروی کار ایرانی ارایه شود.
در حال حاضر حداقل دستمزد به میزان ۸۱۲ هزار تومان است. با احتساب این میزان دستمزد ماهانه، دستمزد یک ساعت کار معادل ۳۷۶۰ تومان است اما باید پرسید آیا این نرخ دستمزد با دستمزد یک کشور توسعه یافته برابر است؟
واقعیت آن است که در حال حاضر خدمات تامین اجتماعی ایران همانند کشورهای توسعه یافته نیست بنابر این مبنای محاسبه آمار نرخ بیکاری نباید بر اساس معیار بین‌المللی باشد.
چندی پیش رئیس مرکز آمار ایران اظهار داشته بود نرخ بیکاری در ایران بر اساس معیار بین المللی تعیین می‌شود؛ به این صورت که بر اساس تعریف جهانی، هر فردی که یک ساعت در هفته کار کند، بعنوان فرد شاغل محسوب می‌شود و جزو آمار بیکاران نیست.
برای تعریف فرد شاغل باید این پرسش مد نظر مسوولان باشد که آیا فردی با یک ساعت کار در هفته می‌تواند نیازهای حداقلی خود را تامین کند؟ کارگری که حقوق یک ماه وی گاه با شب کاری و اضافه کاری حتی به یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان هم نمی‌رسد چگونه می‌تواند با یک ساعت کار در هفته، نیازهای حداقلی خانواده خود را تامین کند که مسوولان مرکز آمار، اینگونه افراد را جزو بیکاران محسوب نمی کنند؟
بنابراین مقایسه دستمزد فرد شاغل در ایران با دستمزد فرد شاغل در سایر کشورها یک قیاس بی ربط است و نحوه محاسبه نرخ بیکاری نیز باید بین این دو کشور متفاوت باشد.
ارایه آمار شاغلان با معیار «حداقل یک ساعت کار در هفته» خودگول‌زنی است. محاسبه معیار نرخ بیکاری به دولت خاصی برنمی گردد و متاسفانه در دولت های مختلف با همین روش، آمار شاغلان ارایه شده است اما قرار نیست آمارسازی کنیم بلکه باید بر اساس واقعیات، آمار ارایه شود.
فردی که با اشتغال ۳۰ روز در ماه نمی‌تواند حداقل معیشت خانوار را تامین کند با یک ساعت کار در هفته نیز نمی‌تواند حداقل نیازها را تامین کند. ضمن اینکه حقوق یک ماه یک کارگر فقط هزینه ۸ تا ۱۰ روز زندگی وی را پوشش می دهد.
در کشورهای توسعه یافته یک فرد بیکار تا زمان اشتغال به کار تحت پوشش تامین اجتماعی قرار می‌گیرد و دولت حداقل‌های لازم را تا زمان اشتغال دوباره فرد تامین می‌کند اما در جامعه ما هیچ منبعی نسبت به تامین ضرورت‌های زندگی فرد بیکار پاسخگو نیست.
معیار محاسبه نرخ بیکاری در ایران باید متناسب با واقعیات جامعه ما تغییر کند و تبعیت از معیارهای بین المللی زمانی توجیه دارد که با دستمزد یک ساعت کار در هفته معیشت خانوار تامین شود.
نظر شما