قدس آنلاین -مهدی کاهانی مقدم:هفته قبل همزمان با ایام تاسوعا و عاشورای حسینی بعد از یک وقفه کوتاه مهرماهی دوباره جاده‌های کشور پذیرای خیل عظیمی از خودروهایی بود که با استفاده از تعطیلات حدود یک هفته‌ای برای رسیدن به شهر و روستای خود و انجام مراسم سوگواری درزادگاهشان پای بر پدال فشرده بودند.

500 میلیارد تومان پول برای نجات جان 2 هزار ایرانی نداریم!

دراین میان با توجه به برودت هوای پاییزی و بارش باران دربرخی محورها دوباره شاهد افزایش حوادث و تصادفاتی بودیم که در آن‌ها خانواده‌ای یا دغدار شده یا باید شاهد یک عمر معلولیت عزیزانشان باشند، اینها جدای از خسارت‌های سنگین اقتصادی و اجتماعی است که به کشور وارد می‌شود و سرمایه‌های مادی وانسانی را به باد می‌دهد.

این همه درحالی است که می‌دانیم کشور ما با وجود روند نزولی تعداد قربانیان تصادفات جاده‌ای طی چند سال اخیر، همچنان درصدر لیست کشورهای رکورد دار در این زمینه قرار دارد.

هرچند طی این سالها اقدام‌های مختلفی از سوی دستگاه‌های متولی ترافیک جاده ای به منظور کاستن از آمار تلفات و تصادفات صورت گرفته اما خروجی کار این دستگاه‌ها به رغم صرف هزینه‌های سنگین، نتوانسته آنطور که باید و شاید در رفع این معضل مؤثر باشد و بسیاری از مشکلات در 220 هزار کیلومتر جاده‌های کشور همچنان پابرجا باقی مانده است.

خسارت 2400 میلیارد تومانی

یکی از مهم‌ترین این مشکلات، معضل محل‌های حادثه خیز در جاده‌های کشور است که همواره بیشترین تعداد قربانیان تصادفات را در این محل‌ها شاهد بوده‌ایم. تا جایی که اخیراً و بنابه گفته رئیس پلیس راه نیروی انتظامی با احتساب دو هزار مرگ در محل‌های حادثه خیز، سالانه حدود دو هزار و 400 میلیارد تومان خسارات مالی به کشور وارد می‌کند.

به گفته سردار سرتیپ دوم محمدحسین حمیدی، با مطالعات انجام شده از سوی مرکز مطالعات پلیس راهور ناجا، خسارت مستقیم مالی هر مرگ در تصادفات، یک میلیارد و 200 میلیون تومان می‌باشد که خسارت دو هزار و 400 میلیارد تومانی محل‌های حادثه خیز، جدا از سایر خسارات جانبی، زخمی‌ها و ایجاد مشکلات اجتماعی برای افراد است.

اعتبار کافی نداریم

وی اما در ادامه این اظهاراتش به مشکل همیشگی دستگاه‌های مسؤول، یعنی کمبود اعتبار اشاره می‌کند و می‌گوید: با اعتبارات فعلی امکان اصلاح محل‌های حادثه خیز وجود ندارد و با توجه به فرمایش مقام معظم رهبری مبنی بر این که نیروی انتظامی و دستگاه‌های مسؤول باید تلاش کنند، آمار تلفات و تصادفات جاده ای به طور مستمر کاهش یابد؛ قطعاً باید همه دستگاه‌های مسؤول بخصوص مراجع قانون‌گذار اعتبارات ویژه‌ای را برای اصلاح سریع محل‌های حادثه خیز اختصاص دهند تا بتوانیم به فوریت از حداقل دو هزار مرگ ناشی از تصادفات در سال جلوگیری کنیم.

سردار حمیدی اضافه می‌کند: برابر آخرین جمع بندی‌های پلیس راه حدود سه هزار و 400 محل حادثه خیز در جاده‌های برون شهری کشور وجود دارد که وضعیت 1500 محل از این تعداد بحرانی است و حجم زیادی از تصادفات فوتی و جرحی در آنها رخ می‌دهد.

وی با تاکید بر این که بررسی‌های پلیس راه نشان می‌دهد حدود 30 درصد تصادفات جاده‌ای در محل‌های حادثه خیز رخ می‌دهد، یادآور می‌شود: این حوادث در نقاطی رخ می‌دهد که آدرس آنها کاملاً مشخص و علایم و تابلوهای آشکارساز نیز در آنها نصب شده است.

در همین حال برخی منابع تعداد محل‌های حادثه خیز در جاده‌های برون شهری را نزدیک به هفت هزار ذکر می‌کنند که با توجه به نبود علایم و تابلوهای آشکارساز در این محل‌ها، به نظر می‌رسد از چشم مسؤولان دور مانده و یا سقف بودجه و اعتبارات حتی برای نصب علایم در این محل‌ها جوابگو نبوده است.

نقاط حادثه‌خیز تولید می‌کنیم

مسأله نقاط حادثه‌خیز در جاده‌های برون‌شهری کشور زمانی جدی‌تر می‌شود که تعریفی را که از این نقاط در کشورمان ارائه می‌شود، با تعریف کشورهای پیشرفته مقایسه کنیم. هادی هاشمی، رئیس پیشین پلیس راهور پایتخت در این باره گفته است: در کشورهای پیشرفته اگر در محلی طی دو سال یک یا دو حادثه اتفاق بیفتد، آن محل را نقطه حادثه‌خیز می‌دانند، اما در کشورمان اگر طی یک سال بیش از پنج حادثه در محلی اتفاق بیفتد، آن را نقطه حادثه‌خیز می‌دانند.

این درحالی است که باید توجه نکردن به نگهداری از راه‌ها را نیز به عنوان یکی دیگر از دلایل حل نشدن مشکل نقاط حادثه‌خیز جدی گرفت.

در کشورهای پیشرفته 6 درصد ارزش راه را سالانه به نگهداری از آن اختصاص می‌دهند، اما در کشور ما یک درصد ارزش راه را برای نگهداری از آن اختصاص می‌دهند، که البته نیم‌درصد آن هم محقق نمی‌شود.

هاشمی در این باره می‌گوید: چنین رویکردی سبب تخریب راه و افزایش نقاط حادثه‌خیز می‌شود. این درحالی است که نقاط حادثه‌خیز در کشورمان تولید می‌شود، چراکه راه‌های غیراستاندارد ساخته می‌شود.

با توجه به آمار تصادفات و گفته‌های مسؤولان و کارشناسان، به جرأت می‌توان گفت که حفظ ایمنی مسافران و کاهش آمار قربانیان سوانح ترافیکی، ادعایی است که تاکنون از حرف فراتر نرفته؛ چراکه اگر غیر از این بود، رفع نقاط حادثه‌خیز قدری شتاب می‌گرفت.

فاصله وحشتناک هزینه و فایده

مؤید این نکته اظهارات مدیران سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای کشور است که از به موقع نرسیدن و تخصیص نیافتن اعتبارات این سازمان گلایه مندند.

به گفته مدیرکل ابنیه فنی سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای کشور، نقاط حادثه‌ خیز هر سه سال یک بار شناسایی و نسبت به رفع آنها اقدام می‌شود، امسال هم حدود 1500 نقطه حادثه‌خیز و پرتصادف شناسایی شده که برای رفع آنها به 500 میلیارد تومان اعتبار نیاز است.

حال با توجه به اعلام پلیس راه کشور که طی سه سال گذشته 5300 نفر در 1500 محل حادثه خیز قربانی تصادف شده اند، با احتساب اینکه هر مرگ در تصادف یک میلیارد و 200 میلیون تومان خسارت در پی دارد، با یک حساب سرانگشتی این تعداد محل حادثه خیز دست کم 6 هزار و 360 میلیارد تومان خسارت به اقتصاد کشور وارد کرده در حالی که رفع این نقاط تنها 500 میلیارد تومان بودجه نیاز داشته است. ضمن آن که علاوه بر از دست رفتن هزاران عزیز و جگرگوشه و سرپرست خانوار، خسارات سنگین و غیرقابل محاسبه روحی، روانی و جسمی بر مردم تحمیل شده است.

برچسب‌ها

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.