این نزاعها در میان همه اقشار جامعه آمریکا بازتاب دارد و نمایان میشود. در این میان قشر هنرمند یا به عبارتی «سلبریتی»هایی که دوربینها و خبرها بر روی آنان متمرکز است و جزو مؤثرترین اقشار جامعه آمریکا محسوب میشوند و بسیاری از مردم مخصوصاً جوانان به حرف و نظر آنها توجه دارند، در صف مقدم گروههایی قرار دارند که موضعگیریهای انتخاباتی آنها برای مردم و رسانهها اهمیت دارد.
این تأثیر شگرف که نسبت مستقیمی با میزان محبوبیت هنرمند مربوطه دارد، از دلایل مختلفی سرچشمه میگیرد که مهمترین آنها دسترسی آزادانه هنرمندان مشهور به رسانههای شخصی و عمومی و نیز تأثیر روابط پشت پرده سینمای هالیوود است. هنرمندان برای رسانهها مهماند. چون از یک طرف ستارهها دستپخت خودِ صنعت رسانه هستند و باید از حضور پر سر و صدای آنها همیشه بیشترین استفاده را کرد و از طرف دیگر، ستارهها بیش از دیگران برای رسانهها اهمیت دارند چون از عنصر خبری «شهرت» بهرهمند هستند.
کابویها در برابر یکدیگر
هنرمندان به موجب طبیعت شغلشان، در پشت صحنة کار و فعالیت هنری خود روابط گسترده و همهجانبهای را تجربه میکنند که باعث میشود از زندگی شخصی افراد مهم و شناختهشده حتی سیاستمداران درجه اول اطلاعاتی کسب کنند. آنها هر زمان که اراده کنند، رسانهها را در اختیار میگیرند و قادرند موضوعات موردنظرشان را آزادانه نشر دهند. این آزادی بویژه در جوامع غربی بیش از سایر جوامع به چشم میخورد زیرا بازار شایعات در این کشورها بسیار داغتر از سایر کشورهاست.
انتخابات ریاستجمهوری امسال آمریکا با حضور 2 چهره که هر 2 مشکلات سیاسی و اخلاقی بزرگی در کارنامه دارند و بخصوص با وجود نامزدی به نام «دونالد ترامپ» که بیشتر به یک دلقک شبیه است تا یک رئیسجمهور، به یک رویداد دراماتیک تبدیل شده است. تأثیر این انتخابات به اردوگاه حامیان تبلیغاتی نامزدها هم رسیده است. بهگونهای که اخیراً درگیریهایی میان جان وویت بازیگر 77 ساله سینمای هالیوود که در فیلمهای «کابوی نیمه شب» و «تحویل» ایفای نقش کرده، با رابرت دنیرو ستاره 73 ساله هالیوود شکل گرفته است. این درگیری انعکاس بسیار زیادی در رسانهها و شبکههای اجتماعی گوناگون داشته است.
دنیرو که به دوبی رفته بود، در برابر دوربینهای تلویزیونی ظاهر شد و اظهارات تند و تیز و رک و بیپردهای علیه ترامپ بر زبان آورد؛ از جمله اینکه حزب جمهوریخواه مُصر است نشان دهد که ترامپ از عقل سلیم برخوردار است و شایستگی تصدی پست مهمی همچون ریاستجمهوری را داراست اما حقیقت این است که این حزب با معرفی و حمایت ترامپ عملاً دارد خودزنی میکند!
دنیرو در این مصاحبه خویشتنداریاش را از دست داد و ترامپ را با الفاظ رکیکی ازجمله «سگ» و «خوک» توصیف کرد و گفت: «این مرد به وظایف خود آگاه نیست. او حتی مالیاتش را هم نمیپردازد. گمان کرده مملکتداری بچهبازی ست. من واقعاً عصبانی هستم از اینکه کشور ما به جایی رسیده که چنین احمقی تا سرحد کاندیداتوری انتخابات ریاستجمهوری آن پیش میرود. آیا حقیقتاً او قرار است رئیسجمهور سرزمینمان شود؟» این بازیگر در ادامه سخنانش از الفاظ دیگری برای توصیف ترامپ استفاده کرد که آشکارا زنبارگی وی را زیر سؤال میبرد. زیرا چندیست که علاوه بر فسادهای جنسی گوناگون، آوازه پیشنهاد بیشرمانه ترامپ به یک مجری زن تلویزیونی به نام نانسی اُدل که از قضا متأهل هم بوده، در رسانهها خبرساز شده است.
اما وویت که پدر آنجلینا جولی، ستاره سرشناس سینمای هالیوود است، با انتشار ویدیویی 3 دقیقهای در صفحه شخصی یوتیوب خود حمایت همهجانبه اش را از ترامپ اعلام کرد. وی در این ویدیو ابتدا به خدا و ترامپ درود میفرستد و هیلاری کلینتون را به این دلیل که قصد دارد سبک و سیاق ریاستجمهوری باراک اوباما را ادامه دهد، محکوم میکند. وی سپس این نکته را شرح میدهد که از نظر او هر مرد سالم و نرمالی گرایش و ادبیات مشابهی شبیه به ترامپ را در مواجهه با زنان دارد و هیچگونه تخطی و زنندگی در رفتار ترامپ نسبت به جنس مخالف به چشم نمیخورد. وویت در ادامه میگوید که حتی بر فرض اینکه ترامپ ادبیات ناشایستی داشته باشد، ادبیاتش از ادبیات دنیرو بدتر نیست زیرا دنیرو در مصاحبهای گفته است: «این مردک (ترامپ) میگوید دلش میخواهد با مشت بخواباند توی صورت مردم. خب من هم میخواهم با مشت بکوبم توی صورت او!»
رابرت دنیرو در پاسخ به این پرسش که اگر این شانس را داشت که با ترامپ روبهرو شود و از وی سؤالی بکند، آن سؤال چه میبود، گفت: «این مرد آنقدر ابله است که من حتی نمیدانم باید چه سؤالی از او بپرسم! او از همه عالم بیخبر است و نمیداند در جهان چه میگذرد».
وویت که در فیلم Heat محصول سال 1996 با دنیرو همبازی بوده، گفته است: «واقعاً باعث خجالتزدگی است که یک هنرمند با کاندیدای ریاستجمهوری کشورش با این ادبیات سخن بگوید. دونالد ترامپ سختکوشترین مردی است که من در طول زندگیام شناختهام».
وی در ادامه ویدیوی 3 دقیقهایِ خود از خداوند برای ترامپ طلب پیروزی کرده تا آمریکا نجات پیدا کند و دوباره به دوران اوجش بازگردد. او دستهای هیلاری کلینتون را به خون قربانیان حادثه تروریستی بنغازی آلوده میداند و معتقد است در صورتی که وی به ریاستجمهوری برسد، آمریکاییها دیگر حق حمل اسلحه را نخواهند داشت، آزادی عقاید در این کشور از بین میرود و هزاران پناهنده از کشورهای دیگر به آمریکا هجوم میآورند که اقتصاد شکننده و ضعیفی که حاصل ریاستجمهوری اشتباه باراک اوباما بوده را کاملاً از بین خواهند برد. وویت دنیرو را میلیونری خوانده که تحمل شنیدن آرا و نظرات مخالف خود را ندارد. او در آخر از همه هواداران دونالد ترامپ خواست که در مقابل این رفتار زشت سکوت نکنند و خشم خود را نسبت به سخنان دنیرو ابراز کنند.
دنیرو اما کلینتون را آگاه به وظایفش میداند و عقیده دارد تا به حال از پس مسؤولیتهایش خوب برآمده است. او میگوید کلینتون با زحماتی که در تمام این سالها برای آمریکا کشیده، توانسته شایستگی تصدی پست ریاستجمهوری را کسب کند و رسیدن به چنین جایگاهی حق مسلم اوست. هرچند او در هیچکدام از مصاحبهها و اظهار نظراتش از ترامپ مستقیماً نام نبرده، اما گفته: «من نگران آینده کشورم هستم و به آن اهمیت میدهم. خدا میداند با روی کار آمدن این مرد چه بر سر آینده مملکت میآید. او ابله است! او یک فاجعه بینالمللی ست و موجب شرم آمریکا خواهد شد! »
دست کلینتون جلوتر است
در این کارزار که با تهمت، فحاشی و تمسخر همراه است و هرکدام از کاندیداها سعی میکنند تعداد بیشتری از چهره های مؤثر کشورشان را با خود همراه کنند، کلینتون در جذب هنرپیشهها و ستارههای سینما و موسیقی بیشتر موفق بوده است. یک مریل استریپ که حتی حاضر شود با لباس و گریم ترامپ روی صحنه حاضر شود و او را مورد تمسخر قرار دهد، برای جلب و جذب افکار عمومی آمریکا کافی است؛ چه برسد به اینکه مدونا روی یک صحنه عمومی بگوید حاضر است با هرکس که به کلینتون رأی بدهد، رابطه جنسی برقرار کند! حمایت «کلئوناردو دی کاپریو» و «کیتی پری» از کلینتون هم موقعیت او را در برابر رقیب بهتر کرده است اما این تصویر عریان آمریکاست؛ آمریکایی که سرنوشت بزرگترین رویداد سیاسی و اجتماعی آن را بدن ستارههایی چون کیم کارداشیان تعیین میکند که به اردوی دموکراتها پیوسته است. البته در هفتههای اخیر و با آشکارشدن رسواییهای اخلاقی ترامپ، جمعی از ستارههایی که در اردوگاه او بودند ترجیح دادند حمایتشان را از این چهره جنجالی متوقف کنند. نمونه بارز آن قطع حمایت آرنولد شوارتزنگر از همحزبی جنجالسازش بود.
نظر شما