به گزارش قدس آنلاین به نقل از مشرق، شعارهای انتخاباتی روحانی، مملو از انتقاد نسبت به مفاسد ایجاد شده در دولت قبل و عزم جدی برای مبارزه با آنها بود، برخی از این شعارها عبارتند از:
 در مساله عدالت، باید به مقوله رانت و فساد توجه کنیم.
- اصلاح نظام اداری جزو اولویت‌های من است، زیرا با اصلاح نظام اداری جلوی فسادها گرفته می‌شود. در کنار هدایت نقدینگی به سمت تولید، باید با فساد و رانت‌خواری مبارزه کنیم؛ چراکه بدون آن تولید رونق نخواهد یافت.
«همه دستگاه‌ها باید فعالیت اقتصادی‌شان را به صورت شفاف بیان کنند. همه مردم باید از آمار، ارقام و طرح‌های اقتصادی در یک لحظه باخبر شوند؛ در اینجا پسرخاله و پسرعمه نداریم.»
حال این سوال به ذهن می رسد که دولتی که شعار اصلی خود را مبارزه با رانت و فساد قرار داد برای مبارزه با فساد چه اقدامات عملی صورت داد؟
با نگاهی به عملکرد دولت یازدهم در مبارزه با فساد اقتصادی – اداری  به نظر می‌رسد تمام این سخنان در حد شعارهای انتخاباتی باقی مانده و در برخی موارد نیز اقدامات کند و بی برنامه صورت گرفته تنها برای پاسخ دادن به انتقادات رهبری و افکار عمومی بوده است.
در این بین ماجرای فیش های نجومی و  فساد 8 هزار میلیاردی صندوق ذخیره فرهنگیان بیش از همه به اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعیِ دولت و مجموعه نظام خدشه وارد کرد. در ادامه به عنوان نمونه برخورد  منفعلانه دولت را با این دو قضیه مورد بررسی قرار می دهیم:

ماجرای فیش های نجومی به کجا رسید؟
با گذشت چند ماه از جنجال فیش های نجومی، علی رغم تاکیدات مقام معظم رهبری نه تنها اقدام جدی و تاثیرگذاری از سوی دولت صورت نگرفته است بلکه حتی ادبیات مسوولین نیز در برخورد با این تخلفات تغییر کرده است، برخی چنان سخن می گویند که گویی از ابتدا تخلفی صورت نگرفته است و در نتیجه نیازی به بازخواست و اصلاح رویه نیز وجود ندارد.
 این در حالی است که مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی و دیوان محاسبات از پرداختی های نجومی، تسهیلات فراوان و وام های کلان با سود بسیار پایین در بخشی از زیر مجموعه های دولت گزارش داده اند. در این گزارش آمده است: « تعداد 397 نفر دارای دریافتی ماهانه بیش از 20 میلیون تومان بوده اند». این در حالی است که اکثریت مردم با شرایط سخت معیشتی دست و پنجه نرم می کنند.
 اخیرا نیز سخنگوی قوه قضاییه اعلام کرده دولت هیچ گزارشی در مورد فیش‌های نجومی ارسال نکرده است. این مساله حاکی از این است که دولت عزم جدی برای مقابله با فساد ندارد.
اما حضور اطرافیان رییس جمهور در این قضایا  و از طرفی عدم شفافیت و تعلل دولت در پرونده حقوق های نجومی این شائبه را بین مردم ایجاد کرده است که دلیل اصلی انفعال دولت خویشاوند سالاری است. حال دولت پس از گذشت چند ماه تعلل در این قضایا  باید به این سوالات پاسخ دهد که:  
1. چرا اصرار دارید موضوع حقوق های نجومی را به حاشیه رانده و کم اهمیت جلوه دهید؟
2.  پاسخ دولت در قبال گزارش ارائه شده از سوی مرکز پژوهش های مجلس و دیوان محاسبات اداری چیست؟
اگر بر اساس گزارشات تخلفی صورت گرفته که البته تمامی نهادهای نظارتی به این امر اذعان دارند چرا تمامی این افراد یعنی 397 نفر نباید برکنار شوند؟
یکی از وعده های انتخاباتی آقای روحانی اصلاح نظام اداری بود چرا دولت در طول سه سال گذشته شورای حقوق و دستمزد را برای سازماندهی سقف حقوق‌ها تشکیل نداد تا به زعم خودشان رویه پراشتباه گذشته را اصلاح نمایند؟

ماجرای فساد 80 میلیاردی و فرار رو به جلوی دولت
ماجرای فساد80هزار میلیارد ریالی صندوق ذخیره فرهنگیان جدیدترین فساد افشا شده در بدنه دولت است. در این میان دولت به اسم ترمیم کابینه فانی را از سمت خود برکنار و فردی هنجار ستیز و مخالف با ارزش های نظام و انقلاب را به عنوان  جایگزین معرفی کرد و در توجیه این اختلاس  آن را «بدهی معوق» خواند!  در واقع این اقدام فرار رو به جلوی دولت به دلیل واهمه از استیضاح و افشاگری نمایندگان در خصوص بازگویی حقایق پشت‌پرده فساد چند هزار میلیاردی صندوق ذخیره فرهنگیان بود. در این خصوص نیز باید از دولت پرسید :
چطور در شرایطی که فرهنگیان از وضعیت بد اقتصادی و معیشتی گله دارند پرداخت 8000 میلیارد تومان معلمان به 30 نفر اختلاس نمی دانید؟!