به گزارش قدس آنلاین به نقل از تسنیم ، یکی از ماجراهایی عجیبی که در این چند سال اخیر به وجود آمده است و منشأ خیرات و برکات بسیاری شده است، جریان راهپیمایی اربعین حسینی (ع) است، این کشش و جاذبه حسینی نشان می‌دهد که ما همگی محتاج نور مولایمان هستیم و خدا در این صحنه دارد به همه از این نور می‌چشاند، جالب است هر کسی در به این سفر می‌رود ـ حتی برای اولین بار ـ دیگر جدایی‌اش از آن ممکن نیست، وقتی از سفر باز می‌گردد، به دنبال فراهم کردن مقدمات سفر بعدی است و این اوج نیازمندی ما و جاذبه این نور را می‌رساند، نوری که در طول تاریخ بسیاری را در خود سیراب کرد و به بهترین و بلکه عالی‌ترین جایگاه‌ها رساند.
خدا این نور را از ابتدای ولادت امام حسین (ع) جریان و پیوسته آن را گسترش داد، امروزه پس از گذشت قرنهای متمادی شاهد گسترش این نور در صحنه اربعین در حدی وسیع هستیم، طوری که این نور انسانهای بسیاری از سراسر کشورهای جهان به این نقطه عالم می‌خواند، به عبارت دیگر می‌توان گفت امام حسین (ع) مردم را با نورشان بیشتر جذب می‌کنند تا با خونشان.
جریان اربعین را می‌توان فرصتی برای «تزکیه و پالایش روح» در نظر گرفت. در واقع در ماجرای اربعین وقتی شخص دور از دغدغهها و آشوبهای دنیا و با هدف زیارت نورانی امام حسین(ع) قرار میگیرد، ناخداگاه احساس سبکی به او دست می‌دهد و این یکی از نشانههای زدوده شدن گناهان از صفحه قلب است. به فراخور این فرآیند، شاهدیم که شخص از جهت اخلاقی و رفتاری ارتقاء پیدا میکند و نوع تعاملاتش با سایرین بسیار مناسب میشود.
نظر شما