آن نامزدی که اکثریت آرای مردم در یک ایالت را به دست آورد، تحت فلسفه «برنده، همه را می‌برد»، مالک آرای رقیب خود نیز می‌شود.

مجمع الکترال؛ نظامی که مردم خود را هیچ می‌پندارد + تصاویر و آمار

به گزارش قدس آنلاین به نقل از مشرق، انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا، عجیب‌ترین و پیچیده‌ترین نوع انتخابات در جهان است. در حالی که یک نامزد انتخاباتی عملا اکثریت رای مردم را بدست می‌آورد و طور طبیعی حق مسلم اوست که نماینده مردم خود بر مسند قدرت باشد، رقیب وی با کسب اکثریت آرایی به نام «الکترال» که دو فلسفه «برنده، همه را می‌برد» و «گزینشگر مجاز به تغییر انتخاب مردم است» در خود دارد به پیروزی می‌رسد.
انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۱۶ را به دلایل متعددی می‌توان خاص‌ترین انتخابات تاریخ این کشور دانست. اگرچه وضعیت فعلی نشان‌دهنده پیروزی دانلد ترامپ به عنوان چهل و پنجمین رییس‌جمهور تاریخ آمریکاست اما در واقع و در نفس قضیه، هیلاری کلینتون مالک واقعی کرسی کاخ سفید است چرا که با ۶۰ میلیون و ۹۸۱ هزار و ۱۸۸ رای مردمی دارای ۶۳۰ هزار رای ملی بیشتر از ترامپ با ۶۰ میلیون و ۳۵۰ هزار و ۲۴۱ رای مردمی است. اما سیستمی به نام «رای الکترال» مانع از دستیابی وی به مقام رییس‌جمهوری شده است.  

 

نظام رای‌گیری و فرایند انتخاب رییس‌جمهور در آمریکا بدین شکل است که در مرحله اول مردم رای خود را به نفع کاندیدای مورد علاقه‌شان به نفع وی ارائه می‌دهند و در مرحله دوم آن نامزدی که اکثریت آرای مردم در یک ایالت را به دست آورد، تحت فلسفه «برنده، همه را می‌برد»، مالک آرای رقیب خود نیز می‌شود. همچنین دست گزینشگران (Elector) نیز برای اعمال سلیقه و تغییر نام نامزد مورد انتخاب مردم به میل خود باز است.
در مجموع آمریکا دارای ۵۳۸ رای الکترل است که هر کدام از کاندیداها به رقم ۲۷۰ دست یابد می‌تواند رییس جمهور این کشور شود. هم‌اکنون که این متن نگاشته می‌شود، با احتساب شمرده نشدن کامل آرای نیوجرسی و میشیگان، هیلاری کلینتون ۷۴ رای الکترال از دانلد ترامپ عقب است و این در حالی است که بطور طبیعی و حقیقی ۶۳۰ هزار رای مردمی بیشتر دارد.
در تاریخ آمریکا که بنگریم از این دست اجحاف بسیار می‌بینیم. در انتخابات سال ۲۰۰۰، «جورج دابلیو بوش» با آرای مردمی کمتر اما به لطف آرای جنجالی فلوریدا با رای الکترال بیشتر به مقام ریاست جمهوری دست یافت. ۱۱۲ سال پیش از آن در سال ۱۸۸۸ میلادی، «بنیامین هریسون» به لطف بدست آوردن اکثریت آرای کالج‌های انتخاباتی در عین عقب بودن در رای مردمی توانست به کاخ سفید راه یابد. البته اولین سودرسانی این سیستم در سال ۱۸۷۶ بود که به داد یکی از طرفین انتخابات رسید: «رادرفورد بی هایس» در همان سال ۲۵۰ هزار رای کمتر از رقیب خود «ساموئل جی تیلدن» داشت اما فقط و فقط به لطف یک رای بیشتر الکترال به ریاست جمهوری دست یافت.
عجیب ترین مورد غیر دموکراتیک بودن انتخابات در آمریکا به سال ۱۸۲۴ برمی‌گردد. در آن سال «جان کوئینسی آدامز» در حالی که هم در رای مردمی و هم در رای الکترال از رقیب خود «اندرو جکسون» عقب بود، رییس‌جمهور آمریکا شد. داستان از این قرار بود که هیچکدام از نامزدها به ۲۷۰ رای الکترال دست نیافتند و در نتیجه طبق قانون اساسی آمریکا تعیین نامزد برنده یا همان رییس‌جمهور به کنگره واگذار شد و کنگره هم که اکثریت جمهوریخواه را در خود داشت، به آدامز رای داد.
جدول ذیل نشان‌دهنده ۵ دوره نمود عینی غیردموکراتیک بودن انتخابات و نادیده گرفتن شدن علنی و تضییع حق مردم آمریکاست:

    

 *نظام رای‌گیری الکترال؛ به جای مردم، گزینشگران رییس‌جمهور را تعیین می‌کنندنشانه خط سیر رای مردمی است.
 * در سال ۱۸۲۴ «آدامز» ۸۴ رای الکترال و «جکسون» ۹۹ رای الکترال بدست آوردند.
* سال ۱۸۷۶، «هایس» به ۱۸۵ رالکترال و «تیلدن» به ۱۸۴ رای الکترال دست یافت.
* سال ۱۸۸۸، میزبان «هریسون» با ۲۳۳ رای الکترال و  «کلیولند» با ۱۶۸۹ رای بود.
* در سال ۲۰۰۰، «جورج دابلیو بوش» به ۲۷۱ رای الکترال در مقابل ۲۶۶ رای «ال گور» دست یافت.  
 * و نهایتا در سال ۲۰۱۶، دانلد ترامپ ۳۰۶ رای به دست آورد و هیلاری کلینتون را با ۲۳۲ رای به تاریخ سپرد.

 

 رای مردم آمریکا

 رای یک درصد نهایی (الیت سیاسی نظام آمریکا)  

البته این آمار به قبل ار روز انتخابات بازمی‌گردد و با انتخاب ترامپ به جای کلینتون هم تغییری در صورت قضیه بوجود نیامده است

 

وضعیت ناعادلانه توزیع آرای الکترال ایالات مبتنی بر ساختار پوسیده و غیرواقعی تاریخی 

برچسب‌ها

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.