به گزارش قدس آنلاین، پروفسور عبدالکریم بهنیا روز دوشنبه در جمع خبرنگاران در زاهدان اظهار داشت: شمار قنات های ایران از ۶۰ هزار رشته در سال ۱۳۲۰ هم اینک به دلیل بی توجهی مردم در استفاده بی رویه از منابع آبی به ۳۶ هزار و ۳۰۰ رشته کاهش یافته است.
وی با بیان اینکه بیشترین قنات های ایران در سه استان خراسان شمالی، رضوی و جنوبی قرار دارند ادامه داد: قنات در سه هزار و ۳۰۰ سال پیش برای نخستین بار توسط ایرانیان ساخته شد و بعد از آن ۳۴ کشور دنیا از علم ساخت قنات بهره گرفتند.
وی تصریح کرد: جای تامل دارد که در برخی کشورها نظیر چین با ۲۰۰ رشته قنات کارهای مطلوبی را برای نگهداری از قنوات نظیر بکارگیری یک نیروی کار آمد برای هر رشته قنات در نظر گرفته اند اما در کشور ایران با این قدمت، اقدام زیادی در این رابطه انجام نشده است.
وی گفت: از حدود ۲۵ سال پیش تلاش کردیم رشته دانشگاهی در زمینه علم قنات را در ایران راه اندازی کنیم که هم اینک در شهر تفت استان یزد یک آموزشکده در این زمینه ایجاد شده است.
پدر علم قنات ایران با بیان اینکه بر اساس آمار ۱۷ درصد آب کشاورزی ایران از قنات ها تامین می شود گفت: حدود ۹۶ درصد آب قنوات کشور صرف مصارف کشاورزی می شود.
وی با بیان اینکه قنات یک ثروت ملی است گفت: این میراث ارزشمند گذشتگان در صورت خشک شدن نیز کاربردهایی دارد که می توان از آن استفاه کرد.
وی با بیان اینکه طول تونل ها، میل ها و چاههایی که برای قنات توسط مقنی ها حفر شده بیشتر از فاصله بین کره زمین و ماه است گفت: قنات به عنوان یک راهروی زیر زمینی که آب را از آبخوان به سفره آب زیر زمینی منتقل می کند باید مورد توجه مسئولان قرار گیرد به گونه ای که علاوه بر نگاه سنتی، علم روز نیز برای حفظ این دستاورد ارزشمند بکار گرفته شود.
وی تاکید کرد: در مقابل نگاه مخالفان قنات باید گفت این میراث ارزشمند درست است که برای استان ها و شهرهای بزرگ جوابگو نیست اما برای محدوده های کوچک در استان ها و نقاط مختلف جمعیتی کاربرد دارد.
نظر شما