قدس آنلاین - امان‌الله میرزایی که بیش از یک دهه تجربه سرودن شعر سنتی و آزاد را در کارنامه ادبی خود دارد، با اشاره به وضعیت انتشار کتاب در افغانستان، نبود نهادهای نظارتی بر چاپ در این کشور را دلیل مهمی ‌بر ورود آثار بی‌کیفیت به بازار کتاب و مخاطب‌گریزی می‌داند.

او توضیح می‌دهد: در افغانستان کتاب به‌راحتی منتشر می‌شود و هر فردی که بخواهد می‌تواند کتابش را بدون منع خاصی چاپ نماید. نبود نظارت شاید در نگاه اول نشان از آزادی باشد اما مشکلات بسیاری ایجاد کرده که مهم‌ترینِ آنها بی‌اعتمادی مخاطبان به آثار منتشرشده و قهر خوانندگان از کتاب است.

این شاعر می‌افزاید: این قهر بیش از هر چیزی دامن شعر را گرفته چون داستان هنوز همچنان مخاطبان جدی و پیگیر خودش را دارد و به دلیل جذابیت‌هایش از آن استقبال می‌کند اما به مجموعه‌های شعر توجهی ندارد و حاضر نیست برای خرید مجموعه شعر پول بدهد.

میرزایی شعر امروز افغانستان را متفاوت از دهه‌های قبل ارزیابی می‌کند و می‌گوید: از دهه 80 نسل جدیدی از شاعران در افغانستان پا به عرصه شاعری گذاشتند که نسلی متفاوت بودند. این نسل به دلیل ارتباطات اینترنتی و ارتباط با شاعران ایرانی به‌نوعی از ادبیات توجه کرده‌اند و توانسته‌اند از موضوعاتی مثل جنگ و مهاجرت فاصله بگیرند و به زندگی روزمره هم بپردازند. این گسترش موضوعی در ادبیات و بویژه شعر، نوید ادبیات رو به پیشرفت را برای افغانستان می‌دهد.