قدس آنلاین - نقش بی‌بدیل پرستاران در برهه‌های حساسی همچون دفاع مقدس غیر قابل انکار است و اما آنچه مسلم است آنچنان که شایسته مقام پرستار است، به این قشر از جامعه پرداخته نشده و آن ها از بی‌عدالتی در نظام سلامت رنج می‌برند.

بی‌عدالتی در نظام سلامت

بررسی ها نشان می‌دهد که بی‌عدالتی در نظام سلامت از اوایل دهه ۷۰ و همزمان با حاکم شدن تفکرات تکنوکرات دوران کارگزاران و پیروی از الگوی توسعه غربی، افزایش پیدا کرد. در آن سال ها، نگاه کلی نظام سلامت کشور به درمان‌محور تغییر پیدا کرد و رابطه «حکیم – بیمار» به رابطه «ارایه دهنده خدمت – مشتری» تغییر پیدا کرد. اضافه شدن مفهومی به نام کارانه یکی از اصلی‌ترین دلایلی بود که سبب شد الگوی نظام سلامت دچار به هم ریختگی و ایجاد بی‌عدالتی در نظام سلامت شود.

در سال پایانی دولت اصلاحات و پس از آنکه سازمان نظام پزشکی با لابی گسترده توانست اختیار تعرفه‌گذاری بخش خصوصی را برعهده بگیرد،بی‌عدالتی به یکباره تشدید شد.سازمان صنفی پزشکان که خود متولی تعیین تعرفه بود در کمتر از دو سال، تعرفه‌ها را بیش از ۱۰۰۰ درصد افزایش داد تا به یک باره شکاف درآمدی بسیاری میان پزشکان و سایر کادر درمان به وقع بپیوندد. دومین نتیجه این تحول تعرفه‌ای،مهاجرت پزشکان به بخش خصوصی برای کسب درامد بیشتر بود که خود سبب تشدید بی‌عدالتی شد.

مشابه همین اتفاقات در زمان اجرای طرح تحول سلامت نیز رخ داد و با افزایش ۳ برابری تعرفه‌ها (که این بار هم در بخش خصوصی و هم در بخش دولتی رخ داد) شکاف درآمدی فاجعه آمیز تر شد به گونه ای که انتشار فیش های دریافتی برخی پزشکان که درآمد چندصد میلیونی طی یک ماه را نشان می‌داد تنها بخشی از آن بود.

پرستاران چه می‌خواهند؟

پرستاران چندین خواسته مهم دارند. اولین خواسته آنان رفع تبعیضی است که در نظام بهداشتی کشور حاکم شده است. متاسفانه وضعیت کنونی نظام سلامت کشور بر مبنای پزشک محوری پایه ریزی شده و تبعیض‌های بسیاری گریبان پرستاران و سایر کادر درمانی را گرفته است.

دومین خواسته کاهش شکاف درآمدی بین پزشکان و پرستاران است. اگرچه انجمن‌های صنفی پرستاری، اجرای نظام تعرفه‌گزاری مصوب مجلس را توسط وزارت بهداشت راهکار مناسب می‌دانند اما به نظر می‌رسد بنا بر ضرب المثل معروف از هرکجا جلوی ضرر را بگیرید منفعت است، توقف اجرای تعرفه‌های نجومی که از دل طرح تحول سلامت بیرون آمد راهکار اصلی رفع مشکل است.

سومین نکته مهمی که جامعه پرستاران از آن رنج می‌برند فشار کاری بالای آن هاست. مدیران وزارت بهداشت بارها گفته‌اند که کمبود بیش از ۲۹۰ هزار پرستار در نظام سلامت کشور احساس می‌شود.با این حال دولت هیچ فکری برای استخدام و تربیت پرستاران نمی‌کند و هر سال فشار بر پرستاران شاغل بیشتر شده و کمبود پرستار نیز بیشتر می‌شود.