قدس آنلاین - # نه_به_ چهارشنبه_سوری_پر خطر؛هشتگی که این بار نه تنها در شبکه‌های مجازی که حتی در دنیای واقعی و کوچه‌ پس کوچه‌های شهرها و روستاهای کشورمان سر و صدا به پا و همه را درگیر خودش کرده است. هشتگی که به احترام شهدای آتش‌نشان پلاسکو راه‌ افتاد و همه هم قسم شدند تا شادی روزهای پایانی سال را برای خود و خانواده‌هایشان تلخ نکنند.
اینکه کدام مسیر را اشتباه پیمودیم که سبب شد از آیین‌های زیبای قاشق‌زنی،شکستن کوزه‌های سفالی و... به مراسم شبیه‌سازی مناطق جنگی برسیم، حرفی نمی‌زنیم که جای بحث بسیار دارد.اینجا می‌خواهیم حرف‌های مردم شهرمان،همانها که از جنس مهربانی‌اند و دغدغه سلامت و امنیت همنوعانشان را دارند بشنویم و نظر آن ها را درباره چهارشنبه‌سوری ایمن و کم خطر جویا شویم که بخشی از آن ها را از نظر می‌گذرانید.

·    جوانان تلاش می کنند

بهراد اشرفی، 18 ساله می‌گوید: به نظر من این جشن و آیین باستانی در این سال‌ها به انحطاط کشیده شده و حالا ما دو نگرانی داریم. یک نگرانی برای خطرات جانی ناشی از انفجار مواد محترقه برای جوانان و مردم و دیگری نگرانی برای از بین رفتن یک سنت تاریخی کشورمان. اشرفی از تاثیر کمپین نه به چهارشنبه‌سوری پر خطر گفته و بیان می‌کند: امسال به پاس قدردانی از زحمات و تلاش‌های آتش‌نشان‌های کشورمان همه و خصوصاً جوان‌ها تلاش می‌کنند کم‌خطرتر این مراسم را برگزار کنند. تلاشی که در مدارس به خوبی مشهود است. او در پایان ابراز امیدواری کرد که با برنامه‌ریزی دقیق در این مراسم به کسی آسیب نرسد و همه با آرامش به استقبال بهار بروند.

·    صداهایی که کمتر بگوش می رسد

فیروز شاکری، دکتر داروساز و پیرمردی مو سپید است که با مهربانی و چهره‌ای گشاده از تاثیر خوب و مثبت این کمپین‌ها بر افکار عمومی جامعه برایمان می‌گوید. او توضیح می‌دهد: سال های قبل در خیابانی که داروخانه من آنجاست، از اوایل اسفند انواع صداها از صبح تا شب به گوش می‌رسید و آرامش روانی را از همه سلب می‌کرد. اما خوشبختانه امسال این صداها بسیار کمتر شده است. شاکری با یادآوری خاطرات گذشته اضافه می‌کند: به خاطر دارم در زمان نوجوانی و جوانی‌ام، ترقه‌هایی بی‌خطر در داخل کشور ساخته و توزیع می‌شد که صدای کمی تولید می‌کرد و خطرزا نبود. شاید اگر الان هم بر تولید، توزیع و استفاده از ترقه‌ها نظارت شود و ترقه‌هایی استاندارد و کم‌خطر در اختیار جوانان قرار گیرد، دیگر این ترقه‌های دست‌ساز برچیده شود. ترقه‌هایی که مانند بمب عمل کرده و زندگی‌ها را نابود می‌کند.

پروانه صارمی، خانم معلم 50 ساله که دو جوان 21 و 25 ساله دارد، هم می‌گوید همیشه چهارشنبه‌سوری را بصورت خانوادگی برگزار کرده است. این مادر دلسوز می‌گوید بخاطر علاقه فرزندانم در کودکی و نوجوانی، فشفشه و ترقه خریداری کرده‌ام؛ اما ترقه‌هایی کم خطر که فقط صدایی ایجاد کند و هیجانات نوجوانان را تخلیه کند اما تحت نظر و مدیریت خانواده. او بیان می‌کند:کمپین نه به چهارشنبه‌سوری پرخطر، تاثیر مثبتی در خانواده‌ها داشته و اثرات آن را امسال در آرامش روانی و سلامت جسمی هموطنانمان خواهیم دید.

·    ترقه بازی هیچ شادی ندارد

کاووسی نیز مادر دلسوز دیگری است که با تلخی از خبر انفجار مواد محترقه در منزلی مسکونی و فوت 7 نفر از هموطنانمان می‌گوید. او با چشمانی اشک‌آلود می‌گوید: ترقه بازی وحشتناک است و هیچ شادی ندارد. سالی نیست که در روزهای پایانی سال خبری ناگوار از فوت مردم و عزادار شدن خانواده‌ای به گوش‌مان نرسد.

او با اشاره به اینکه از سرصدا و شنیدن صدای ترقه‌ها وحشت دارد بیان می‌کند: بسیار خوشحالم که در چهارشنبه‌سوری امسال بیشتر مناطق بارانی است و مردم کمتر آسیب می‌بینند. البته تلاش در شبکه‌های مجازی و همسو کردن مردم و جوانان و دعوت از آنان برای آرام برگزار کردن این مراسم هم ستودنی و قابل تقدیر است. کاووسی در پایان می‌گوید: من واقعاً دعا می کنم که نزدیک به عید شادی مردم با این اتفاقات خراب نشود.

·    با چهارشنبه‌سوری مخالفم

نیک بخت، کارمند 36 ساله اداره بیمه است که می‌گوید: کلاً با چهارشنبه‌سوری مخالفم.وقتی دلیل این مخالفتش را که می‌شنوم به او حق می‌دهم. او بیان می‌کند: همیشه از چند روز و حتی چند هفته مانده به چهارشنبه پایانی سال با ترس و لرز از خانه بیرون آمده و به کارها و خریدهایمان می‌رسیم. چرا که صداهای وحشتناک از هر سو به گوش می‌رسد. صداهایی که آرامش را سلب می‌کند. او که انگار تازه درد دل‌هایش شروع شده اضافه می‌کند: جوان بودن و شوق و انرژی جوانی دلیل موجهی برای این رفتارها نیست چرا که این رفتارها همه مردم آزاری است. نیک‌بخت از افرادی که به کمپین نه به چهارشنبه‌سوری پرخطر احترام می‌گذارند تشکر کرده و می‌گوید: امیدوارم چهارشنبه‌سوری امسال، شبی آرام و بدون حادثه‌ای را طی کنیم.

·    نقش موثر کمپین

مرتضی محمدی، جوان 18 ساله‌ای که با شنیدن اسم چهارشنبه‌سوری لبخندی بر لبش می‌نشیند از مراسم خانوادگی که همه ساله در باغ پدربزرگش برگزار می‌شود می‌گوید . او که خود یکی از مؤسسین کمپین چهارشنبه‌سوری کم خطر در مدرسه‌شان است، می‌گوید: سال گذشته، در همین شب‌ها دست یکی از دوستانم بوسیله باروت به شدت سوخت که همین سبب شد دیگر به سمت مواد محترقه نرویم. دانیال کاظمی دوست و همکلاسی دیگر اوست. او هم از فعالیت در کمپین می‌گوید و توضیح می‌دهد: به نظر من این کمپین نقش زیادی در کمتر شدن استفاده از مواد محترقه داشته، خصوصاً در مدرسه ما که امسال میزان استفاده از آن خیلی کمتر شده است، اما هنوز هم باید در مورد ترویج آن کار کرد.

·    حرمت آتش‌نشان‌های شهید را نگاه داریم

ملیحه حمزوی، خانمی 35 سال و مربی یکی از آموزشگاه‌های رانندگی شهرمان وقتی می‌شنود درباره چهارشنبه‌سوری مشغول به تهیه گزارش هستیم جلو آمده و می‌گوید: خواهش می‌کنم به جوان‌ترها بگویید از ترقه‌ها استفاده نکنند. چرا که بعضی خانواده‌ها، مانند ما ممکن است بیماری در خانه داشته باشند که با این صداها اذیت شده و آسیب ببینند. هر چند که امسال این صداها کمتر شده است.

عظیمه زارع خانمی 49 سال است که با وجود نم‌نم بارانی که تازه شروع شده، دعوت ما را برای گفت‌وگو قبول می‌کند. او می‌گوید: امسال همه باید حرمت آتش‌نشان‌های شهید را داشته باشند و به احترام آن ها، حداقل همین امسال استفاده از ترقه را تحریم کنند. زارع با ناراحتی ادامه می‌دهد: این روزها، هر موقع صدای انفجار می‌شنوم متاثر و متاسف می‌شوم که چرا ما فراموشکاریم؟ او ابراز امیدواری می‌کند که همه و خصوصاً جوان‌ها شادی‌های سالم دیگری را جایگزین استفاده از ترقه کنند.

پسرکی با کوله‌ای بر پشت، نفر بعدی ما برای گفت‌وگو است. او که مهدی جلالی نام دارد و 12 ساله است می‌گوید: سال گذشته در مدرسه ما بچه‌ها ترقه استفاده می‌کردند، اما امسال به احترام شهدای پلاسکو و برای سلامت بیشتر بچه‌ها، مدیر، ناظم و معلم‌ها بسیار تلاش و سخت‌گیری می‌کنند تا این کار کمتر انجام شود. او که خیلی زیبا و مسلط حرف می‌زند ادامه می‌دهد: من و دوستانم تصمیم داریم امسال فقط در کنار خانواده‌هایمان بوده و کاری نکنیم که آسیب یا خطری ما و آن ها را تهدید کند.

از غلامرضا کارگر که بازنشسته و 56 سال سن دارد می خواهم از چهارشنبه‌سوری های قدیم‌ برایمان بگوید. او که چشمانش حالا برق می‌زند می‌گوید: آن زمان چهارشنبه‌سوری برای خودش مراسم و آیینی داشت و مثل الان نبود که از هر جایی صدایی بلند شود و بعد هم بشنویم چند نفر سوخته و یا آسیب جدی‌تری دیده‌اند. آن زمان مراسم قاشق‌زنی، آجیل‌پزون و پریدن از روی آتش بود. این پیرمرد دل‌زنده ادامه می‌دهد: خوشحالم که امسال صداهای وحشتناک کمتر به گوش می‌رسد و امیدوارم سنت‌ها و مراسم دوباره از سر گرفته شود.

محمد جهانی، جوان 24 ساله با قامتی ورزشکار گونه، از کمپین چیزی نشنیده است. او با اشاره به اینکه در نوجوانی از ترقه‌ استفاده کرده می‌گوید: سال ها قبل در این شب‌ها از ترقه زیاد استفاده می‌کردم، اما با درک خطرات و آسیب‌هایی که برای خود و اطرافیانم داشت، متقاعد شدم که نباید این کار را انجام دهم. وقتی به او از کمپین نه به چهارشنبه‌سوری پُر خطر می‌گویم، با لبخندی بر لب می‌گوید: پس دلیل آرامش نسبی این روزها و این شب‌ها، همین کمپین‌ها است!