گروه اجتماعی: در اخبار ستون ویژه یکی از روزنامه‌ها خبری توجهم را جلب کرد که دولت جدید آقای روحانی هنوز مستقر نشده، مجوز ویژه به یک وزارتخانه اقتصادی صادر کرده که «به استناد اصل ۱۳۸ قانون اساسی» می‌تواند ۲۵ دستگاه خودروی ون خارجی خریداری کند

*خسرو معتضد

. اگر این وزارتخانه وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی بود می‌گفتیم لابد می‌خواهند برای رساندن پرستاران و بهیاران و نفرات پزشکی به روستاها و با توجه به جاده‌های ناهموار کوهستانی و بیابانی از خودروی قوی استفاده کنند ولی خرید خودروی خارجی برای یک وزارتخانه اقتصادی چه دلیل مقنعی دارد؟

مجوز خرید ۶۵ خودروی شاسی بلند تولید داخلی نیز به وزارتخانه مزبور داده شده است.اساساً در کشوری که حدود ۵۰ سال سابقه تولید انواع خودروها را دارد خرید خودروی گران خارجی چه معنی دارد ؟

خواندم در روسیه پس از دهه‌ها، پوتین دستور داد اتومبیل بنز ضد گلوله ویژه ریاست جمهوری را با یک اتومبیل زیل لیموزین ساخته شده در کارخانه خودروسازی زیل روسیه عوض کنند و این اتومبیل که تمام مختصات بنز ضد گلوله آلمانی قبلی را دارد همه جا رئیس جمهوری روسیه را حمل می‌کند چنانکه آن را با هواپیما به تهران آوردند و او طی ساعاتی که در تهران بود از آن استفاده می‌کرد.

من نمی‌دانم چرا دولت از کارخانه‌های خودروسازی دوگانه نمی‌خواهد اتومبیل های ویژه لاکچری ضدگلوله محفوظ برای هیئت دولت و مقام های مهم تولید کنند؟ تا کی باید برای وسایل اولیه بدیهی دست به سوی بیگانگان دراز کرد؟

ژاپنی‌ها در قرن نوزدهم میلادی مردمی روستایی بودند که صنعت جایی در آن کشور نداشت. "موتسو هیتو» امپراتور که تقریباً همزمان ناصرالدین شاه بود تصمیم به صنعتی کردن و مدرنیزه کردن کشور گرفت.

در کتابچه راهنمای انگلیسی زبان یک شرکت کشتیرانی ژاپن می‌خواندم ژاپن در سال ۱۸۵۰ فقط سه کشتی بخاری ساخت انگلیس داشت و تمام کشتی‌های آن بادبانی و شراعی بود.

موتسو هیتو دارالفنون ژاپن را ۱۶ سال پس از تأسیس دارالفنون تهران تأسیس کرد. عده ای دانشجو به اروپا فرستاد که تمام ماشین‌ها و اختراعات و صنایع اروپا را نمونه‌برداری کردند. چند سالی در کارخانه‌های انگلستان و آلمان و حتی آمریکا کارآموزی کردند و پس از بازگشت تحول صنعتی ژاپن را آغاز کردند و می‌دانید چنان ناوگان جنگی پیشرفته‌ای ایجاد کردند که توانستند در سال ۱۹۰۵ م در نبرد دریایی تسوشیما نیروی دریایی باعظمت روسیه را درهم بشکنند.

تمام صنایع ایران از اواخر قاجاریه و اوایل دهه ۱۳۱۰- ۱۳۰۰ زمانی شکل گرفت که شرکت نفت انگلیس و ایران در خوزستان مؤسسات خود را بنا کرد و در سراسر کشور دولت با استفاده از صنعتگران آلمانی هنرستان های تربیت صنعتکار تأسیس کرد ما مدت ها نیاز به مهندسان و تکنسین‌های خارجی داشتیم، راه‌آهن، شهرسازی، جاده‌سازی، کارخانه سازی ما با کمک آنان شکل گرفت. کم کم پخته شدیم، دانشکده صنعتی فنی تأسیس شد عده زیادی دانشجو به اروپا اعزام شدند و بازگشتند و صنایع و معادن ما سر و سامانی گرفت.

من نمی‌دانم چرا دولت تعدادی از جوانان فرهیخته ایران را که در کارخانه‌های بزرگ خودروسازی آمریکا و اروپا خدمت می‌کنند با تحبیب و مهربانی و حقوق و مزایای عالی به کشور فرا نمی‌خواند که این دو شرکت خودروسازی ایرانی را از این وضعیت ابتدایی به درآورند. اساساً چرا خودروی خارجی برای ادارات ایران خریدار می‌شود؟ آیا اتومبیل تانک یا زره پوش یا هواپیمای فوق پیشرفته است. سندی در اختیار دارم که کمپانی فورد آمریکا در سال ۱۳۳۳ به دولت ایران پیشنهادی داده بود که کارخانه خودروسازی با خودروهای ارزان در ایران راه‌اندازی کند که حتی علاوه بر خودروهای غیرنظامی، کامیون و جیپ و نفربر و تانک و زره پوش برای ارتش ایران به تعداد سالی پنجاه هزار دستگاه بسازد. گویا زاهدی رشوه‌ای خواسته بود که کارخانه نداد و موضوع منتفی شد .

 دو سه هفته پیش مرا برای ضبط یک برنامه به میدان ۱۵ خرداد (ارک) ساختمان قدیمی رادیو دعوت کردند.در آنجا از دیدن استودیوهای عالی و قابل استفاده حیرت کردم. گویا رادیو تهران را به ساختمان جام جم منتقل کرده‌اند و در آنجا فقط اداره کل نمایش های رادیویی مستقر است. از آن استودیوهای آماده و مجهز هزار گونه استفاده می‌توان کرد شنیدم وزارت امور خارجه ساختمان هشتصد اتاقه شهربانی کل کشور سابق در میدان مشق را خریده و قرار است آنجا موزه و مرکز اسناد وزارت امور خارجه شود.تعجب کردم آن ساختمان باعظمت تاریخی که بین ۱۳۱۱ تا ۱۳۱۷ ساخته شد چرا یکدفعه به صورت فراموشخانه درآمد؟

تمام وزارتخانه‌ها برای خود در شمال تهران برج‌ها و ساختمان‌های غول آسایی با صدها اتاق ساخته‌اند و گویا مرکز شهرنشینی را دون شأن خود می‌دانند مگر عمارت های بانک مرکزی و بانک ملی در مرکز شهر تهران چه عیبی دارد که اکنون هم در حال استفاده از آنند. شما سری به انگلستان بزنید، ملاحظه کنید تالار مجلس لردان و عوام انگلستان مربوط به چه دورانی است.احتمالاً قرن شانزدهم و اوایل قرن هفدهم میلادی ساختمان بی.بی.سی همان ساختمانی است که در دوران جنگ تصاویر آن در مجله شیپور که انگلیسی‌ها در هند چاپ می‌کرد و در ایران توزیع می‌شد (به زبان فارسی) چاپ می‌شد اما آمده‌اند آن را بزرگتر و عمارات آن را وسیعتر و طبقات آن بیشتر کرده‌اند.

هر جا می‌رویم وزارتخانه‌های ما بزرگتر و شیکتر از وزارتخانه‌های ایالات متحده آمریکا و انگلیس و فرانسه و سایر ممالک است.

اما چه حاصلی دارد ؟ این وزارت ورزش و جوانان چه گلی بر سر ورزشکاران و جوانان زد؟ این ساختمان بانک مرکزی با آن عظمت و با آن ارتفاع چه مشکلی از اقتصاد گره خورده ما گشوده است؟

منبع: روزنامه قدس

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.