جامعه - محبوبه علی پور: معاون عملیات سازمان امداد و نجات هلال احمر با بیان این مطلب بر مسئله پیشگیری و آمادگی درحوزه مدیریت بحران تأکید کرده و می‌گوید: پژوهش‌های انجام شده حاکی از آن است که مردم ما شناخت کافی از حوادث پیرامون خود نداشته و اطلاعات و دانش کافی نیز برای مواجهه با این موارد ندارند.بنابراین ضروری است ارگان‌های متولی مدیریت بحران نسبت به اطلاع رسانی، جلب مشارکت مردم در فرایند مدیریت بحران و آشنایی مردم در مقوله خطر پذیری مناطق اقدام کنند.

مدیریت بحران یک فرایند است و همه آحاد مردم را در برمی گیرد.از این رو اینکه انتظار داشته باشیم سازمان مدیریت بحران تمام مسئولیت‌ها را برعهده بگیرد چندان عملی نیست شاهین فتحی می‌افزاید:تاریخچه مدیریت بحران ما حاکی از آن است که ما در زمینه مقابله با قدری اغماض، عملکردی مطلوب داشته ایم.همچنین قوانین موجود نیز چنانچه به اجرا درآید می‌تواند چالش‌های این حوزه را مرتفع کند. از این رو اگر حوزه مدیریت بحران کشور بر آمادگی و پیشگیری تأکید داشته و درجلب مشارکت مردم موفق عمل کند شاهد خسارت‌ها و تلفات کمتری خواهیم بود.

رئیس پژوهشکده مدیریت خطرپذیری و بحران پژوهشگاه بین المللی زلزله نیز با تأکید بر این که مدیریت بحران فرایندی است که تنها حاکمیتی نبوده و به همه مردم مربوط می‌شود، می‌گوید: مدیریت بحران یک فرایند است و همه آحاد مردم را در برمی گیرد.از این رو اینکه انتظار داشته باشیم سازمان مدیریت بحران تمام مسئولیت‌ها را برعهده بگیرد چندان عملی نیست چرا که از لحاظ ظرفیت انسانی و ظرفیت‌های اجرایی به تنهایی قادر به انجام امور نیست.

دکتر کامبد امینی حسینی، می‌افزاید: مقوله مدیریت بحران چندین دهه است که مورد توجه قرارگرفته است. چنان که پیش از زلزله بم این موضوع با تکیه بر محور مقابله وبه دنبال بروز حوادث مطرح می‌شد به طوری که پس از وقوع حوادث درپی کاهش تبعات آن بودند. از این رو بعد از حادثه بم متولیان امر به این نتیجه رسیدند که دربرنامه ریزی‌ها باید به امور پیش از حادثه و پیشگیری نظیر بهسازی و ایمن سازی بناها وآمادگی مردم نیز توجه کرد. از این رو در سال ۸۴ براساس سیاست‌های کلی نظام در خصوص کاهش آثار سوانح طبیعی ازسوی مجمع تشخیص مصلحت نظام مصوبه ای تصویب شد که بر توجه به تمام ابعاد مدیریت بحران تأکید داشت . همچنین در ادامه در سال۸۷ قانون تشکیل سازمان مدیریت بحران کشور در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید. البته مطابق این مصوبات مدیریت بحران از نظر تصویب قوانین بهتر شده اما درحوزه عملکرد وضعیت مشابه گذشته بود و بیشتر بر مقابله تمرکز داشت. درحال حاضر نیز که دوره آزمایشی این قانون رو به پایان است و برای نهایی شدن این قانون اقدام می‌شود ،کاستی‌های این قانون مورد توجه قرار گرفته است . چنان که از انتقادهایی که بر آن ذکر شده این است که چرا به بحث‌های پیشگیری توجه نمی‌شود؟ در مقوله مدیریت بحران قوانین مطلوبی وجود دارد اما در عرصه اجرا با چالش مواجه‌ایم. این درحالی است که تا زمانی که به پیشگیری توجه نکنیم باید انتظار خسارت‌های افزونتری درحوادث داشته باشیم. چنان که تجربه زلزله‌های بعد از بم نیز حکایت از آن داشت که ما همچنان بر پیشگیری وآمادگی توجهی نداریم.

دکتر امینی حسینی می‌گوید: براساس قانون، متولی این حوزه سازمان مدیریت بحران است و دیگر سازمان‌ها موظفند طبق مصوبات شورای عالی مدیریت بحران عمل کنند. البته این که چرا تعامل کافی دراین زمینه وجود ندارد و چرا این شورا بیشتر تشکیل جلسه نمی دهد این مقوله به فرایندهای اجرایی بر می‌گردد.چرا که به طور کلی متولیان و مسئولان درتمام سطوح دغدغه ای برای توجه به مدیریت بحران در شرایط عادی ندارند. از این رو وقتی حادثه ای رخ می‌دهد همه روی این قضیه تأکید می‌کنند اما با خاتمه آن اهمیت مدیریت بحران از یاد می‌رود.