حدود کمتر ازیک ماه پیش در تماسی تلفنی با مدیرکل هماهنگی امور استان‌های سازمان میراث فرهنگی کشور برای کسب نتیجه نهایی، این پاسخ را گرفتیم که «هنوز هیچ تغییری در کار نیست.»
با اینکه عنوان شد به خاطر حساسیت اوضاع کشور تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری تغییری صورت نگیرد، این انتظار می‌رفت که پس از آن تکلیف مدیر کل میراث استان معلوم شود، ولی انگار کلاً تعیین تکلیف مدیر کل این اداره کل به کما رفت!

چرخش ۳۶۰ درجه‌ای
حالا پس از انتخابات و عبور از وضعیت حساس اجتماعی و سیاسی کشور، درست وقتی که بالانشین‌های میراث به این اتفاق نظر رسیدند که جامعه به ثبات رسیده با چرخشی ۳۶۰ درجه‌ای به انتخاب یکی از استادان رشته جغرافیای شهری به عنوان جانشین «حسین زارع صفت» مدیر کل قبلی میراث،مبادرت کردند.
«محمد رحیم رهنما» برای جامعه دانشگاهی و پژوهشی حوزه شهرسازی نامی آشناست.
وی رئیس دانشکده ادبیات در مشهد استاد دانشگاه فردوسی است که عضویت شورای دوم شهر مشهد را نیز در کارنامه خود دارد. وی امروز به سرپرستی اداره کل میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری استان برگزیده شد. اگر چه ما جلوتر از تودیع و معارفه وارد نقد این امر شده‌ایم، ولی همین ورود سریع ما و سایر رسانه‌ها بیانگر مهم بودن این بستر در استان است.
استانی که همواره با چالش‌هایی در حوزه حفظ میراث،عدم توجه به صنایع دستی و به قهقرا رفتن گردشگری مواجه بوده حالا باید باز هم صبوری پیشه کند تا آینده چه رقم بزند!
به قول یکی از کارشناسان حوزه گردشگری این سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری سازمانی بسیار تخصصی است که نیازمند فردی آشنا با حوزه‌های آن به اضافه داشتن تجربه اجرایی کافی است تا با در نظر گرفتن پیچیدگی‌های این حوزه از طریق ارتباطات برون سازمانی، کشتی به گل نشسته میراث استان راکمی تکان دهد.

تازه واردها
به گفته او کسی که از خارج از سیستم وارد این وادی می‌شود دو سه سال طول می‌کشد تا بخواهد با اصول و زوایای پیدا و پنهان این حوزه آشنا شود وبه محض آشنایی برای او جایگزین تعیین می‌شود، لذا کسی که از داخل این سیستم برگزیده می‌شود دو سه سال جلوتر از چنین فردی است.

تخصص لازمه کار

کارشناسی دیگر بااشاره به اینکه مشهد امسال به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام نامگذاری شده است،اظهار داشت: مدیران ارشد سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور می‌بایست در این برهه از زمان در حوزه میراث فرهنگی و گردشگری کسی را انتخاب می‌کردند که در این دو حوزه از تخصص کافی برخوردار می‌بود.
ناگفته نماند دکتر رهنما نسبت به بناهای تاریخی از حساسیت بر خوردار است و انتخاب او به عنوان سرپرست میراث استان، متأثر از دفاعیات او از چرایی تخریب بناهای تاریخی وحضور در شورای راهبردی گردشگری در سازمان میراث فرهنگی بوده است.
ولی هنوز او از برنامه‌های کلانی در این حوزه حرف می‌زند، دغدغه رسانه‌ای‌های این حیطه و چه بسا کارکنان این بدنه سازمانی همچنان پا بر جاست.
چرا که وقتی وی در گفت‌وگو با قدس از همکاری سایر نهادها برای بهبود گردشگری استان نام می‌برد باز هم نگاهش متوجه دانشگاه‌هاست نه افرادی که در این حیطه تجربیات اجرایی و تخصص دارند.
نگاه او به اهمیت اشتغالزایی در حوزه گردشگری، ثبت آثار تاریخی در سطح بین‌المللی، حمایت از افراد فعال در این حوزه و در نظر گرفتن چشم‌انداز ۱۴۰۴ در ارتقای گردشگری و میراث استان و برنامه ریزی برای هنرمندان صنایع دستی قطعاً نشان دهنده حساسیت دکتر رهنما نسبت به حوزه مذکور است.
حسین زارع صفت اگر چه تلاش داشت به این مقوله سر و سامان دهد اما در زمان ریاست او گردشگری استان رفت به سمتی که خلاصه شد در پارک‌های آبی و برخی موارد که در رسانه کشوری جای گفتن ندارد. اما وی حتی چهار روز پس از اتمام دوران ریاستش و خارج از اختیاراتش، مصادف با ۴ تیر ۹۶ دست به دو انتصاب غیر قانونی زد.
قطعاً امضای احکامی مبنی بر انتصاب رئیس حوزه دفترش به عنوان مسئول نمایندگی میراث طرقبه و شاندیز و همچنین جایگزین کردن کارشناس دفترش به عنوان رئیس حوزه مدیر کل، قانونی نیست ولی وی قصد داشته در آخرین لحظات دو نور چشمی را طوری جابه‌جا کند که داستان زد و بندها نا تمام نماند.