قدس آنلاین- به نظر می‌رسد این تلاش‌ها در حال نتیجه دادن است و حرکت‌های فردی و دولتی بی تأثیر نبود است. دلیل این مدعا هم این است که امروزه انجمن‌های فراوانی در کشور در این حوزه فعالیت می‌کنند و آدم‌های زیادی سعی می‌کنند مرهمی باشند بر زخم‌های طبیعت که نتایج خوبی داشته است.

یکی از خبرهای خوبی که در چند روز اخیر در این باره شنیدم، انصراف یک گله دار از دریافت خسارت محیط زیستی از سازمان حفاظت محیط زیست بود. خبر از این قرار بود که «فرامرز جعفری غریبوند» یکی از دامداران ساکن روستای چگا سنگر موری از توابع شهرستان اندیکا در خوزستان از گرفتن خسارت ناشی از حمله گرگ به گوسفندانش انصراف داده بود. با این آزاده دفاع مقدس تماس گرفتم و درباره این حرکت ارزشمند با ایشان گفت و گو کردم که می‌خوانید.

 با تشکر از حرکت خوب شما ممکن است درباره این ماجرا اطلاعاتی به ما بدهید؟

 دو سال قبل وقتی گوسفندان من برای چرا به وسیله چوپان گله بیرون برده شده بودند، مورد حمله گرگ قرار گرفتند و ۲۶ رأس گوسفند تلف شدند.

در خبرها آمده بود که گوسفندان شما به منطقه حفاظت شده وارد شده بودند و برای همین شما از گرفتن خسارتی که به شما تعلق گرفته بود، منصرف شده بودید؟

نه این طور نبوده است. البته منطقه، منطقه ارزشمندی است چون حیوانات وحشی دارد اما منطقه حفاظت شده نبوده است.

 برآورد خسارتی که برای شما شده بود چه مبلغی بود و چرا قرار شد بعد از دو سال خسارت پرداخت شود؟

پرونده برای رسیدگی رفته بود و حالا نتیجه بررسی و شکایت آمده و نتیجه معلوم شده است. مبلغی هم که برای خسارت تأیید شده بود حدود ۱۴ میلیون تومان بود، البته با نرخ الان بیش از ۲۰ میلیون تومان می‌شود.

 چرا از گرفتن خسارت منصرف شدید؟ نیاز مالی نداشتید؟

 نه اتفاقاً من به این پول نیاز داشتم چون درست است که در نگاه مردم گله دارم اما این را هم بگویم که من اجاره نشینم اما با این که بعد از بررسی، مأموران محیط زیست حق را هم به من دادند اما نمی‌خواستم این پول را بگیرم چون بحث گرفتن پول بیت المال بود که از نظر خودم درست نبود.

اگر می‌خواستید این خسارت را نگیرید چرا پرونده‌ای برای این اتفاق تشکیل شد؟

 دوست داشتم ماجرا مشخص شود اما من از همان اول هم نمی‌خواستم پولی دریافت کنم اما باید مقصر معلوم می‌شد.

 این اتفاق در جاهای دیگر ایران هم رخ می‌دهد. نظرتان در این باره و درباره نحوه برخورد مردم چیست؟

 من اجاره نشینم اما با این که بعد از بررسی، مأموران محیط زیست حق را هم به من دادند اما نمی‌خواستم این پول را بگیرم چون بحث گرفتن پول بیت المال بود که از نظر خودم درست نبود. ببینید به نظر من ایرادی که وجود دارد این است که اگر به ما آسیبی وارد می‌شود، سریعاً می‌خواهیم خسارت بگیریم و این از نظر من خوب نیست. حتی گاهی اگر به طرف آسیب جدی هم نرسیده باز دنبال گرفتن خسارت است و آن هم بیش از آن چه به او آسیب وارد شده است. اما برای خود من نگرفتن این خسارت به این دلیل بود که به دیگران هم این را گوشزد کنم که می‌شود وقتی بحث محیط زیست در میان است برای کمک به این مسئله از خیر دریافت خسارت بگذریم، چون با این کار خود ما هستیم که ضرر می‌کنیم.

 چرا به نظرتان با این کار ضرر می‌کنیم؟

 ببینید در این ماجرا یک حیوان بی زبان به خاطر طبیعتی که دارد و به خاطر نیاز به غذا به گوسفندان من حمله کرده است و این اتفاق در جاهای دیگر کشور هم می‌افتد. اگر قرار باشد همه دنبال این خسارت باشیم بودجه فراوانی صرف می‌شود و گرفتن این خسارت‌ها از دولت باعث ضعیف شدن یک اداره می‌شود که به نظرم درست نیست و باید هوای دولت را داشته باشیم.

 در منطقه‌ای که زندگی می‌کنید گله‌دارهای دیگری هم بوده‌اند که این اتفاق برای آن‌ها افتاده باشد و از گرفتن خسارت انصراف داده باشند و اصلاً واکنش مردم در مقابل این انصراف شما چه بود؟

 بله، برای افراد دیگری هم این اتفاق افتاده است اما خسارت خودشان را گرفته‌اند. حتی برخی به این کار من هم اعتراض داشتند که چرا از حق و حقوق خودم گذشته‌ام.

شاید مردم می‌ترسند که این یک رویه بشود و دیگران از آن‌ها توقع داشته باشند اگر چنین اتفاقی برای آن‌ها افتاد از حق خود بگذرند؟

بله! این هم هست و همه نمی‌توانند به این امر راضی باشند که طبیعی هم هست.

 به نظر شما این گذشتن شما از حق و حقوق چه کمکی به محیط زیست می‌کند؟

 خب، کاری که از من ساخته بود، همین گذشتن بود چون با این کار باعث می‌شوم بودجه کمتری از محیط زیست هزینه شود. همه ما در مقابل داشته‌های خدادادی از قبیل جنگل و مرتع و حیوانات مسئولیت داریم.