به گزارش قدس آنلاین، همزمان با شنیده شدن زمزمه‌هایی درباره انتخاب پیمانکاران فاز ۱۱ پارس‌جنوبی مبنی بر احتمال ترک مناقصه در برخی بخش‌ها، وزیر نفت به پیمانکاران نفتی گفته است باید خودتان را برای کار کردن در این پروژه آماده کنید. زنگنه روز چهارشنبه به خوزستان سفر و روز پنج‌شنبه با پیمانکاران و شرکت‌های نفتی جلسه‌ای برقرار کرد که بی‌شباهت به اتمام حجت نبود؛ اتمام حجتی که اگر نتوانید در پروژه فاز ۱۱ حضور داشته باشید، خودتان مقصر هستید. به اظهارات وزیر نفت توجه کنید: در قراردادهای تازه نفتی اگر سهم داخلی‌ها کم باشد من از ‌همه طلبکار می‌شوم که چرا نرفتید کار بگیرید. فضا فراهم است که ۱۰۰ درصد کارها ایرانی ‌انجام شود.

اینکه وزیر نفت شرکت‌های ایرانی را به حال خود رها کند و بگوید خود دانید و توتال، همان موضوعی بود که کارشناسان بارها نسبت به آن ابراز نگرانی کرده بودند و آنطور که از شواهد پیداست، زنگنه توتال را به مقامی رسانده است که خودش انتخاب کند ولو با هر ابزار و توجیهی.

شبیه همین روزها در دوره وزارت زنگنه در دولت اصلاحات وجود داشت؛ جایی که شرکت‌های خارجی موظف بودند بخشی مشخص از امور پیمانکاری را به شرکت‌های ایرانی واگذار کنند ولی تعدادی از شرکت‌های خارجی با سپردن اصل پیمان به یک شرکت خارجی، شرکت‌های ایرانی را پادوی پیمانکاری دیگر کرده یا با ارائه پیشنهاداتی خاص و برخی امور صوری، آنها را شریک پیمانکار معرفی می‌کردند در حالی که یک کاغذ بازی صرف صورت می‌گرفت.

کسانی که قراردادهای بیع متقابل را در یاد دارند، می‌دانند که شرکت توتال با تأسیس چند شرکت در جزیره کیش استفاده از ظرفیت داخل را دور زد و با خرید یک ساختمان برای شرکت‌های ایرانی، حق سکوت شیرینی به آنها پرداخت می‌کرد تا ادعایی درباره پروژه نداشته باشند یا در پروژه دارخوین، شرکت انی برای بخش حفاری، شرکت ملی حفاری را به عنوان پیمانکار دست دوم خود برگزید و بخش اعظمی از سود پروژه را به یک شرکت خارجی پرداخت کرد. با چنین تجربه‌ای حالا وزیر نفت می‌گوید شرکت‌های ایرانی خودشان می‌دانند و توتال و اگر نتوانند سهمی از این پروژه کسب کنند، طلبکار آنها خواهد شد، البته زنگنه گفته است توتال فرانسه به طور محرمانه توان شرکت‌های ایرانی را ارزیابی کرده و با توجه به بررسی‌های خود اقدام به انتخاب پیمانکار می‌کند.

 سؤالی که در این باره پیش می‌آید آن است که آیا قرار است مناقصه برگزار شود یا توتال بر اساس تشخیص خود برخی امور را به شرکت‌های ایرانی واگذار کند؟ گرچه وزارت نفت معتقد است همه چیز در مناقصه تعیین می‌شود ولی اخباری که گوش به گوش می‌چرخد، روی ترک تشریفات در برخی بخش‌ها تأکید دارد که اگر چنین شود، تمامی وعده‌های وزارت نفت برای مناقصه برای همه بخش‌ها زیر سؤال می‌رود.

 وزیر نفت چندی پیش برای آنکه به شرکت‌های ایرانی اطمینان دهد همه کارها توسط ایرانی‌ها انجام می‌شود گفته بود توتال فقط ناظر پروژه و مدیریت مخزن را بر عهده دارد و هفته گذشته نیز در خوزستان روی آن اصرار کرد، با این تفاوت که اگر ایرانی‌ها نتوانند در این پروژه فعال شوند، مشکل از خودشان است و باید به وزیر نفت پاسخگو باشند.

آنطور که وزیر نفت معتقد است ایرانی‌ها باید خودشان را به توتال ثابت کنند تا باشند. در واقع تعیین‌کننده توتال است و این شرکت با ارزیابی فنی خودش تشخیص می‌دهد می‌تواند با چه شرکت‌هایی همکاری کند و در وسعت عملی که چه در پشت پرده و چه در عیان به آن تعلق گرفته است، تشخیص می‌دهد چه کند و چه نکند، البته وزارت نفت قطعاً از بندهای مهمی در قرارداد خواهد گفت که توتال باید و باید از توان ایرانی استفاده کند ولی آیا وزارت نفت در صورت بروز تخلفی از سوی توتال، اعتراض خواهد کرد؟ پاسخ ساده است، وزارت نفت هیچ‌گاه در اختلاف ایرانی و خارجی، طرف ایرانی را نگرفته است که مصداق بارز آن، تجارب قراردادهای بیع‌متقابل است که شرکت‌های ایرانی همانند یک پادو در خدمت شرکت‌های خارجی بوده‌اند و در نهایت هم با بی‌مهری وزارت نفت مواجه شدند، با این استدلال که شما اوستا کارید و باید یاد بگیرید.

 گرچه به گفته زنگنه هم اکنون شرکت‌های ایرانی به بلوغ کافی رسیده‌اند ولی با استانداردهای جهان و توتال فاصله دارند، لذا حق با توتال است. گرچه نزدیک شدن ایران به این استانداردها مورد طلب همه دلسوزان نفت است اما با توجه به تفکرات حاکم بر نفت، شرکت‌های ایرانی پیش پای شرکت‌های دیگر ذبح خواهند شد و اگر این اتفاق رخ دهد، توجیه وزارت نفت مشخص است؛ با استانداردها فاصله داشتند پس حذف شدند!