به گزارش قدس آنلاین، گاهی هم این شیشه ‌شکستن غیرعمد و در قالب بازی به وسیله توپ یا سنگ انجام می‌شد. تا شیشه‌ای می‌شکست همه به منازل فرار می‌کردند و معمولاً ظرف کمتر از نیم‌ساعت صاحب‌خانه، عامل اصلی را شناسایی می‌کرد و به در خانه‌شان برای گرفتن خسارت یا دعوا می‌رفت.

اگر پول‌های نادانی و اشتباه برخی مدیران، بازیکنان و دست‌اندرکاران فوتبال ایران که در قالب محرومیت‌ها، جریمه‌ها، اخراج کردن‌های احساسی و...  در سال‌های اخیر پرداخت شده است، جمع کنیم و بخواهیم برای مسائل زیرساختی فوتبال کشور هزینه کنیم بسیاری از مشکلات فوتبال کشور حل می‌شود.

به یاد دارم مدیرعامل وقت پرسپولیس زمانی که مانوئل ژوزه را اخراج کرد سرش را بالا گرفت و با قاطعیت اعلام کرد هیچ مشکلی ایجاد نمی‌شود. وقتی او شکایت کرد به او خندید و حالا امروز چندین میلیارد تومان پول بی‌زبان مملکت مفت و بی‌دلیل به پای اجانب ریخته شده است.

مگر می‌شود آقای طارمی شیشه خانۀ یکی را بشکنی و فرار کنی؟ کلی عکس و فیلم گرفتی، قرارداد امضا کردی و یهو دلت هوای ایران را کرد و شیشه را شکستی و فرار کردی! هم آن روز کلی خون به دل هواداران کردی هم امروز. مگر قوانین فوتبال مثل میدان بازی است که ده موقعیت صددرصدی را خراب کنی و آب از آب تکان نخورد؟ حالا بدو تا پول جریمۀ باشگاه ترکی را جور کنی! در این فوتبال اگر میلیاردها تومان هم خسارت بزنی هیچ نهاد نظارتی وجود ندارد که بگوید چرا بیت‌المال را این‌گونه هدر داده‌اید.

اگر شیشه خانۀ آقایان را کسی بشکند کلی مدعی می‌شوند و سر و صدا به پا می‌کنند ولی بیت‌المال که مستقیماً با منافع و احساسات میلیون‌ها جوان این مملکت سروکار دارد هر اندازه ضرر ببیند برایشان بی‌ارزش است. جالب است هیچ نهادی در فوتبال این مملکت هم به فکر پیشگیری از این اتفاقات نیست و همیشه بلافاصله همه دنبال جور کردن پول می‌افتند. انگار ردیف بودجۀ جریمه در فوتبال کشور کاملاً پذیرفته شده است. راستی آقایان مسئول که می‌گفتند پرونده طارمی هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند الان کجا تشریف دارند؟

یادداشت: مهدی یاراحمدی خراسانی